• Terug

Het levenslot is altijd goed voor het rijp worden van de ziel

In al het gebeuren zult u de wijze leiding van uw Vader in de hemel moeten zien en u zult altijd moeten weten dat er niets willekeurig gebeurt. Alles is zo beschikt in uw leven als het voor de ziel het beste is, vooropgesteld dat uw wil overeenstemt met de goddelijke wil. Dan moet uw ziel geheel rijp worden. Dan moet ze het doel bereiken dat haar voor het leven op aarde is gesteld: vergeestelijking en aaneensluiting met God, zoals het geweest is in het allereerste begin. Het heilsplan ligt voor elke ziel vast. Ieder mens wordt zo geleid dat hij steeds het juiste kan doen, maar niet per se het juiste moet doen, omdat hij een vrije wil heeft die zich in het aardse bestaan moet waarmaken. Toch is het lot van de mens niet de aanleiding dat hij geestelijk faalt, maar alleen zijn wil heeft de schuld. Want alles wat de mens door het lot bepaald is voorbeschikt, is geschikt om de ziel naar de hoogste rijpheid te leiden als de wil juist wordt gebruikt.

En alle gebeurtenissen komen zo op de mens af, dat de ziel zich volledig waar kan maken, dat ze er het grootst mogelijke resultaat uit kan halen. Want hoe moeilijker het aardse bestaan vaak op een mens afkomt, des te meer mogelijkheden doen zich voor om de ziel te helpen rijp te worden, terwijl een gemakkelijker leven op aarde hem vaak lauw en traag kan maken en de ziel er geen voordeel uit trekt wanneer ze niet buitengewoon ijverig is, maar dan altijd rijp zal worden in korte tijd. In de laatste tijd nu is voor veel mensen de levensduur beperkt naar wijs raadsbesluit van God, maar steeds tot voordeel van de ziel die ofwel dreigt te falen of te traag is in haar zielenarbeid. Maar dan is het levenslot vaak buitengewoon zwaar en biedt dus de ziel extra gelegenheid om rijp te worden. En nooit zal een ziel mogen geloven dat het haar bijzonder moeilijk wordt gemaakt geestelijk te rijpen. Het lichamelijke leven kan wel voor de één moeilijker zijn dan voor de ander, maar iedere ziel zal geestelijk rijp kunnen worden, wanneer ze maar de wil daartoe heeft. Veeleer zou ieder mens dankbaar moeten zijn wanneer hij door het leven hard wordt aangepakt. Want zijn ziel kan sterker worden en spoedig de wereld en het aardse verlangen de baas worden, wat haar veel moeilijker valt wanneer de mens aards alles kan verwezenlijken wat hij wil, wanneer hij door het lot rijk wordt bedacht en weinig hoeft te strijden voor zijn aards bestaan.

Eens zult u de zegen van een zwaar levenslot ervaren, wanneer u zult inzien dat u overwinnaars van de aardse materie bent geworden, dat het aardse leven voor u geen keten meer is, wanneer u geleerd hebt andere schatten te begeren dan alleen aardse goederen. Dan zal ook een zwaar levenslot u niet meer belasten. U zult het gemakkelijker klaarspelen en in zekere zin hebt u het doel al bereikt: het beheersen van de materie die de keten van de ziel is zolang de mens haar begeert. En de mens die door het aardse leven zwaarder wordt belast, leert veel eerder de materie te overwinnen. Maar het strekt zijn ziel tot heil en de mens zou daar dankbaar voor moeten zijn, maar niet moeten morren over zijn zwaar levenslot dat Gods liefde en wijsheid voor hem uitkoos om zijn ziel te helpen vrij te worden.

Amen

Lebensschicksal ist immer gut für Ausreifen der Seele....

In allem Geschehen sollet ihr die weise Lenkung eures Vaters im Himmel ersehen und immer wissen, daß nichts willkürlich geschieht.... Alles ist so gefügt in eurem Leben, daß es der Seele zum Besten dienet, vorausgesetzt, daß euer Wille mit dem göttlichen Willen übereinstimmt.... Dann muß eure Seele ausreifen, dann muß sie das Ziel erreichen, das ihr für das Erdenleben gesteckt ist: Vergeistigung und Zusammenschluß mit Gott, wie es gewesen ist im Anbeginn. Es liegt der Heilsplan für jede Seele fest, es wird jeder Mensch so geführt, daß er immer nur das Rechte tun kann, aber nicht unbedingt das Rechte tun muß, weil er einen freien Willen hat, der sich im Erdenleben bewähren soll. Aber dennoch ist das Schicksal des Menschen kein Anlaß, daß er geistig versagt, sondern allein sein Wille trägt die Schuld. Denn alles, was dem Menschen schicksalsmäßig bestimmt ist, ist geeignet, die Seele zu höchster Seelenreife zu führen bei recht genütztem Willen. Und es treten alle Geschehen so an den Menschen heran, daß die Seele sich vollauf bewähren kann, daß sie den größtmöglichsten Erfolg daraus ziehen kann. Denn je schwerer oft das Erdenleben an einen Menschen herantritt, desto mehr Möglichkeiten bieten sich ihm, der Seele zur Reife zu verhelfen, während leichtere Erdenleben ihn oft lau und träge machen können und die Seele für sich keine Vorteile daraus zieht.... wenn sie nicht besonders eifrig ist, dann aber immer reifen wird in kurzer Zeit. In der letzten Zeit nun ist für viele Menschen die Lebensdauer beschränkt nach weisem Ratschluß Gottes, aber immer zum Nutzen der Seele, die entweder zu versagen droht oder zu träge ist in ihrer Seelenarbeit. Dann ist aber oft das Lebensschicksal ungewöhnlich schwer und bietet also der Seele doppelte Gelegenheiten zum Reifen. Und niemals wird eine Seele glauben dürfen, daß es ihr besonders schwer gemacht werde, seelisch auszureifen.... Das körperliche Leben kann wohl für den einen schwerer sein als für den anderen, aber geistig auszureifen wird jede Seele vermögen, wenn sie nur den Willen hat dazu. Vielmehr sollte ein jeder Mensch dankbar sein, wenn er vom Leben hart angefaßt wird, denn seine Seele kann erstarken und bald Herr der Welt, Herr des irdischen Verlangens werden, was ihr weit schwerer fällt, wenn der Mensch sich irdisch alles erfüllen kann, was er will.... wenn er vom Schicksal reich bedacht wird und wenig zu kämpfen hat um sein irdisches Dasein. Einmal werdet ihr den Segen eines schweren Lebensschicksals erfahren, wenn ihr erkennen werdet, daß ihr zu Überwindern der irdischen Materie geworden seid, daß euch das irdische Leben nicht mehr zur Fessel ist, wenn ihr andere Schätze begehren gelernt habt als nur irdische Güter. Dann wird euch auch ein schweres Lebensschicksal nicht mehr drücken, ihr werdet leichter damit fertig werden, und ihr habt gleichsam das Ziel schon erreicht.... das Beherrschen der Materie, die der Seele Fessel ist, solange der Mensch sie begehrt. Und weit eher lernt der Mensch die Materie überwinden, den das Erdenleben schwerer belastet, aber es ist zum Heil seiner Seele, und der Mensch sollte dafür dankbar sein, aber nicht murren über sein schweres Lebensschicksal, das Gottes Liebe und Weisheit für ihn wählte, um seiner Seele zur Freiheit zu verhelfen....

Amen