Zolang mijn Geest nog niet in u werkzaam is, zo lang bent u alleen meelopers of vormchristenen. Want het werkzaam zijn van mijn Geest is het kenmerk van de kerk die Ik zelf op aarde heb gesticht. U behoort pas dan tot deze door Mij gestichte kerk, wanneer mijn Geest zich in u kan uiten, dat u zijn aanspreken verneemt, dat u dus tot leven bent gewekt, wat het werkzaam zijn van mijn Geest bij en in u bewijst. En het teken van het werken van mijn Geest is, dat u levend bent. Dat u ware christenen van de daad bent geworden, dus ook echte doeners, niet alleen toehoorders van mijn woord. Een dode christen heeft deze symptomen niet. Hij leeft gewoon voort, hij zal nauwelijks over Jezus Christus en Zijn verlossingswerk spreken. Hij zal zich ook niet inspannen om een leven in daden te leiden. Toch noemt hij zich christen, omdat hij nog niet heeft begrepen wat Ik daaronder versta.
Een christen is een ware navolger van Jezus, een mens die zijn best doet net als Hij zijn aardse bestaan te leiden dat in onophoudelijke werken van liefde bestond en in een innige band met Zijn Vader die in Hem was. Deze innige band met Mij in Jezus Christus moet als eerste tot stand worden gebracht, wil mijn Geest nu ook werkzaam kunnen worden, wil hij zich kunnen uiten, doordat hij op al het denken, willen en handelen nu invloed krijgt. Dan zal de mens door mijn Geest geleid zijn, want door de Geest uit Ik Mezelf en maak Ik de mens mijn wil bekend. De mens moet dus naast het aardse leven een tweede leven leiden. Hij moet geestelijk streven, waar een vormchristen geen tijd voor blijft omdat hij door de wereld gevangen is die hem niet vrijlaat.
De christen van de daad leeft zijn aardse leven ernaast, en het geestelijke leven vult zijn leven. Want de Geest uit Mij, die hem nooit zal laten rusten, is zijn drijfveer. En zo is dus elke geestelijke gedachte, elke band met Mij, elke drang om een goede daad te verrichten, elk dieper begrijpen van geestelijk weten en steeds nieuw verlangen daarnaar, alles als het werkzaam zijn van de geest te beschouwen. En dit alles kenmerkt ook een levende christen, terwijl het de vormchristen hieraan volledig ontbreekt. Want deze overdenkt niet zozeer het leven van zijn ziel als het leven van zijn lichaam. En geestelijke banden zijn hem vreemd, omdat ze lastig voor hem zijn en hij ze daarom ontwijkt. En daarom is hij een dode christen, die niet zal kunnen bewijzen dat hij leeft wanneer hij op deze proef wordt gesteld. Want de mens is niet straffeloos een dode christen en eenmaal zal het blijken, hoe diep hij zich nog in het graf bevindt, hoe verduisterd zijn geest is en hoe ver hij zelf er nog van verwijderd is een ware navolger van Jezus Christus te zijn.
En daarom hebben maar weinig mensen het recht zich christen te noemen. Want de meeste zijn het niet. Ook niet wanneer ze bij kerkelijke organisaties horen, maar deze niet tot eer strekken. Want in al deze organisaties kunnen de mensen de juiste weg van de navolging van Jezus gaan en dan ook als ware christen het kenmerk van mijn kerk bezitten: de gewekte geest die hen nu leidt en onderricht, die hun levensweg helder verlicht en die in de meest ware zin op de mens inwerkt, omdat het mijn Geest is die zich in u uit en omdat Ik u ook waarlijk alleen dat geef, wat goed is voor u en uw ziel. En ieder van u kan de geest in zich tot leven wekken. Ieder die maar serieus zijn taak op aarde wil vervullen, die zich ernstig met Mij - Die hij als zijn God en Vader ziet - wil verenigen en deze innige aaneensluiting tot stand brengt door werkzaam te zijn in liefde. Want wie de liefde beoefent, brengt de aaneensluiting tot stand met Mij, de Liefde zelf. En mijn Geest zal hem doorstralen en hem licht schenken. Hij zal nu altijd alleen naar mijn wil actief zijn en nog op aarde het eeuwige leven verkrijgen.
Amen
VertalerMientras Mi Espísritu aún no obre en vosotros, sois tanto tiempo sólo simpatizantes o cristianos de forma, pues el obrar de Mi Espíritu es la señal de la Iglesia que Yo Mismo fundé en la tierra. Entonces primero pertenecéis a esta Iglesia fundada por Mí si Mi Espíritu puede manifestarse en vosotros para que percibáis su plática, para que de ese modo despertéis la vida de lo que el obrar de Mi Espíritu demuestra en vosotros y con vosotros. Y la señal del obrar de Mi Espíritu es, de que sois vivos, de que habéis llegado a ser verdaderos cristianos de hecho, es decir, también verdaderos autores, no sólo oyentes de Mi Palabra. Un cristiano muerto no tiene en sí esa señal, él vegeta su vida, él apenas hablará de Jesucristo y de Su Obra redentora, y tampoco se esforzará en llevar una vida de hechos; sin embargo, él se llama cristiano, porque aún no ha entendido, lo que Yo entiendo bajo ello.
Un cristiano es un auténtico sucesor de Jesús, es un hombre que se esfuerza en llevar una vida en la tierra igual que Él, que consistía en incesantes obras de amor y en fervorosa unión con Su Padre, quien era en Él. Esta entrañable unión tiene que producirse como lo primero en Mí y Conmigo en Jesucristo para que Mi Espíritu pueda ser activo, eficaz también luego, y pueda manifestarse, ganando él luego influencia en su pensar, querer y actuar. Entonces el hombre será dirigido por Mi Espíritu, pues Yo me expreso por el Espíritu, Yo Mismo, y le doy al hombre a conocer Mi Voluntad. Es decir que el hombre tiene una segunda vida junto a la vida terrenal, él tiene que aspirar espiritualmente, para lo que a un cristiano de forma no le queda tiempo, porque se ha hecho prisionero del mundo, el que no lo deja en libertad. El cristiano de hecho vive su vida terrenal de paso, y la vida espiritual es el contenido total de su vida, pues a él lo impele el Espíritu de Mí, el que no lo deja jamás descansar. Y así es por eso cada pensamiento espiritual, cada unión Conmigo, cada impulso e inclinación a una buena obra, cada comprensión profunda del saber espiritual, siempre un nuevo anhelo y aspirar, todo ha de ser considerado como "el obrar del Espíritu", y todo eso caracteriza también a un cristiano vivo, mientras que el cristiano de formas carece de ello por completo, pues a este no le inquieta tantisimo la vida de su alma como la vida de su cuerpo, y las ataduras espirituales les son desconocidas, porque ellas le son incómodas y por tanto las esquiva. Y por eso es un cristiano muerto, quien no podrá poner su "vida" a prueba, cuando esté puesto bajo esa prueba. Pues no es impune el hombre, un cristiano muerto; y una vez eso se comprobará, cómo de profundo está aún metido en la tumba, cómo de oscuro es aún su espíritu y hasta qué punto está él mismo aún lejos de ello, de ser un auténtico sucesor de Jesucristo.
Y por eso sólo muy pocos hombres tienen el derecho de llamarse cristianos, pues la mayoría no lo son, aunque pertenezcan a organizaciones eclesiásticas, pero a éstas no hacen ninguna honra. En todas esas organizaciones pueden ir los hombres por el buen camino de la sucesión a Jesús, para que como verdaderos cristianos posean la característica de Mi Iglesia: El espíritu despertado, el cual los dirige y enseña, el cual ilumina con claridad el camino de su vida y el cual, en el verdadero y mejor sentido, influye en los hombres, porque es Mi Espíritu, el que en vosotros se manifiesta y Yo en verdad sólo os doy también lo que es bueno para vosotros y vuestras almas. Y cada uno de vosotros puede despertar a la vida el espíritu en sí, con sólo quererlo seriamente, que se una Conmigo, a quien él reconoce como a su Dios y Padre y establece esa entrañable unión mediante obras de amor.
Pues quien practica el amor, ese establece la unión Conmigo, con Él que soy Yo Mismo el Amor, y a él lo irradiará Mi Espíritu y le dará luz. El estará ahora siempre sólo activo en Mi Voluntad y ganará todavía en la tierra la Vida eterna.
Amén
Vertaler