• Terug

De ziel begint bewust aan haar aardse leven

Bij het begin van uw belichaming als mens werd uw levenslot aan u voorgelegd en u bent in het volste besef van dat wat u te wachten stond in dit aardse leven, deze laatste belichaming binnen getreden, omdat u tegelijkertijd ook het uiteindelijke doel voor de geest werd gesteld dat u bereiken kunt en omdat het ook uw eigen wil was vrij te worden van de laatste vorm, door deze weg over de aarde.

Vervolgens echter werd van u de herinnering eraan weggenomen en het leven ging nu zijn gang, u leeft onbewust van het succes dat u bereiken kunt. En dit is niet op een andere manier mogelijk, want anders zou de vrije wil niet tot zijn recht kunnen komen, want die moet pas uw uiteindelijke voltooiing bewerkstelligen. Maar dit is zeker, dat het u mogelijk is alles wat u aan zware beproevingen overkomt te overwinnen. Want geen mens wordt meer te dragen opgelegd dan hij aan kan - evenwel met de kracht van GOD,die hem altijd ter beschikking staat.

Verlaat de mens zich echter alleen op zijn eigen kracht, dan kan hij wel te gronde gaan aan wat het leven voor hem in petto heeft. Maar hij heeft altijd de mogelijkheid GOD om kracht te vragen, hij heeft de mogelijkheid te bidden. Dit vereist echter een geloof in een GOD en VADER van eeuwigheid, want anders zou de mens nooit 'n GOD aanroepen en om kracht en hulp vragen.

En ieder mens die het geloof nog niet bezit, kan het zeker vinden als hij slechts nadenkt over zijn leven, zijn lot en alles wat er om hem heen gebeurt. Voor een denkend mens is het zeker niet moeilijk te gaan geloven aan een machtige en wijze Schepper. Maar hij wil het vaak niet als waar erkennen dat hij zelf met deze Schepper verbonden is en dat DEZE genegen is hem ook in elke nood bij te staan, als HIJ daar om gevraagd wordt.

Het geloof aan de samenhang van Schepper met Zijn schepsel ontbreekt zulke mensen. En een GOD van Liefde is voor hen nog minder geloofwaardig, en daarom houden zij zich afzijdig van HEM, DIE echter aangeroepen wil worden door Zijn schepselen opdat dezen hun band met HEM daardoor bewijzen. Daarom worden de mensen steeds weer door beproevingen getroffen die niet alleen de getroffen mensen zelf, maar ook hun medemensen moeten aansporen om na te denken over hun verhouding tot een GOD en Schepper, DIE ook de VADER van Zijn kinderen wil zijn aan wie HIJ het leven gaf.

Ieder mens is in staat met de kracht uit GOD de zwaarste beproevingen te overwinnen. En hij heeft vóór zijn belichaming ook zijn toestemming daarvoor gegeven, want hij is niet tegen zijn wil in geplaatst in dit of dat soort lichaam. Hij is vrijwillig de weg over de aarde begonnen in de verwachting volledig vrij te worden van elke vorm en ook in het vaste vertrouwen, het aardse leven meester te worden op de juiste wijze.

Als mens echter faalt hij vaak en de weerstanden lijken hem onoverwinnelijk, zolang hij niet op de hulp van zijn GOD en Schepper een beroep doet, DIE hij absoluut moet erkennen - wil zijn weg over de aarde niet vergeefs worden afgelegd zonder enig succes voor zijn ziel. Daarom is ook het geloof aan een GOD, DIE in Zich de Liefde, Wijsheid en Almacht is het eerste en voornaamste. En om tot dit geloof te komen moet de mens vooreerst in zich de liefde doen ontbranden. De liefde echter is ook de kracht in zichzelf, en zo kan ieder mens onherroepelijk het zwaarste levenslot aan die een leven in liefde leidt, omdat hij daaruit reeds de kracht uit GOD put, dus zal ook zijn geloof levend zijn, zodat hij GOD als zijn "VADER" ook aanroept in elke aardse en geestelijke nood. En hij zal ook waarlijk uit de nood geholpen worden omdat GOD Zelf de Liefde is, en HIJ de Macht heeft alles weer in orde te brengen wat in wanorde geraakt is. Want HIJ helpt de mens met Zijn Kracht ook de zwaarste beproevingen meester te worden. En HIJ zal steeds bereid zijn hem bij te staan in elke nood.

Amen

DUŠA ULAZI SVJESNO U SVOJ ZEMALJSKI ŽIVOT.... SJEĆANJE....

Na početku vašeg utjelovljenja kao ljudsko biće, bila vam je izložena vaša životna sudbina, i vi ste ušli u ovo posljednje utjelovljenje u punoj svjesnosti onoga što vam je dodijeljeno u zemaljskom životu, jer vam je istovremeno bio jasan (očigledan) konačni cilj kojeg vi možete postići, i zato jer je također bila vaša volja da se oslobodite vaše posljednje forme kroz ovaj zemaljski put.

Ali, potom vam je oduzeto sjećanje, i sada se odvija vaš život, bez da ste svjesni uspjeha kojeg bi mogli postići. Ovo nije drugačije moguće, inače slobodna volja ne bi došla do značaja, koja jedina mora ostvariti vaše konačno savršenstvo. Ali, jedno je izvjesno, da vam je moguće prevladati sve ono što na vas dolazi u teškim udarcima sudbine, jer ni jednoj osobi nije nametnuto nositi više nego što može svladati, ali sa Božjom snagom, koja mu je uvijek na raspolaganju....

Međutim, ako se čovjek oslanja samo na svoju vlastitu snagu, onda on može biti potpuno uništen onim što je život pripremio za njega. No, u svakom trenutku on ima mogućnost da zatraži snagu od Boga.... on ima mogućnost moliti.... Ali ovo podrazumijeva njegovu vjeru u Boga i Oca od vječnosti, inače čovjek ne bi nikada zazvao Boga za snagu i pomoć. Ipak, svaki čovjek koji još nema vjeru, može ju pronaći ako promišlja o svom životu, svojoj sudbini i svemu što ga okružuje. Razumnom čovjeku zaista neće biti teškim postići vjeru u moćnog i mudrog Stvoritelja, on samo često ne želi priznati da je njegova veza sa tim Stvoriteljem tako bliska, da mu je On čak voljan pomoći u najmanjoj i najvećoj (svakoj) nevolji, kada Mu se za to prilazi. Vjera u povezanost Stvoritelja sa Svojim stvorenjem nedostaje takvim ljudima, pa je „Bog Ljubavi“ njima manje vjerodostojan, i to je razlog zašto oni sebe drže izoliranima od Onoga, Koji međutim želi biti pozivan od Svojih stvorenja, tako da ona podnesu dokaz svoje veze s Njim. Zbog toga će ljudi uvijek iznova biti pogođeni udarcima sudbine, koji trebaju, ne samo afektirane ljude, nego i bližnje, navesti na razmišljanje o njihovom stavu prema Bogu i Stvoritelju, Koji također želi biti Otac svojoj djeci kojoj je On dao život. Svaki čovjek je u stanju, uz Božju snagu, nadvladati najozbiljnije udarce sudbine.

A on je prije svog utjelovljenja kao čovjek, također dao svoje dopuštenje za to, jer on nije postavljen u ovo ili ono utjelovljenje protiv njegove volje, on je dobrovoljno započeo svoj zemaljski put, s pogledom na potpuno oslobođenje od svake forme i također sa čvrstim pouzdanjem da će on savladati život na pravi način. Ali, ljudsko biće često podbacuje i prepreke mu izgledaju nepremostive, dok god on ne zatraži pomoć svog Boga i Stvoritelja, Kojeg on mora bezuvjetno priznati, tako da njegov zemaljski put ne treba biti pređen uzaludno, bez ikakvog uspjeha za njegovu dušu. Stoga je prva i najvažnija vjera u Boga, Koji je u Sebi Ljubav, mudrost i svemoć.... A da bi dobio ovu vjeru, čovjek prvo mora zapaliti Ljubav unutar sebe....

Ljubav je, međutim, također u Sebi snaga, i tako će se svaki čovjek koji živi život Ljubavi, neopozivo nositi čak i sa najtežom životnom sudbinom, jer on već prima snagu od Boga, stoga će također i njegova vjera biti živa, tako da će u svakoj zemaljskoj ili duhovnoj nedaći, pozvati Boga kao svog 'Oca', i zaista biti sproveden kroz nju, jer Bog Osobno je Ljubav i On ima moć da sve što je ispalo van reda, iznova vrati u red.... jer On Svojom snagom pomaže ljudima da svladaju čak i najozbiljnije životne situacije. I On će uvijek biti spreman njemu pomoći u svakoj nedaći.

AMEN