• Terug

De weg tot onder het kruis

U mensen zult uw blik op het kruis moeten richten om de weg op aarde te gaan, beantwoordend aan het doel ervan, om altijd juist geleid te worden door Hem die aan het kruis Zijn Bloed heeft vergoten voor uw zonden. Jezus Christus Zelf wenkt u vanaf het kruis, want alleen onder Zijn kruis kan de zondelast worden gedragen, wil Hij ze ook voor u teniet hebben gedaan door Zijn dood. Alleen onder Zijn kruis zult u van uw zondelast vrij kunnen worden, wat zoveel wil zeggen als dat u het verlossingswerk zult moeten erkennen en dus ook de goddelijke Verlosser Zelf, in wie Gods Liefde het werk van erbarmen heeft volbracht, door te sterven voor de mensen en de oerschuld teniet te doen.

Van deze zonde kan geen mens vrij worden die niets van Jezus Christus wil weten, die de menswording van God in Jezus niet accepteert, die dus Jezus Christus niet erkent als Gods Zoon en Verlosser van de wereld. De mens moet weten en geloven dat een mens zich uit overgrote Liefde aan het kruis liet slaan voor zijn medemensen en dat in deze mens Jezus de eeuwige Liefde Zelf Zich had belichaamd, dat dus de Liefde voor de mensen stierf en deze Liefde was God Zelf. De eeuwige Liefde - God Zelf - daalde af naar de aarde, ging wonen in de mens Jezus, in wie zich een Lichtgeest bevond. En nu legde de mens Jezus een onuitsprekelijk bittere lijdensweg af, die eindigde met Zijn smartelijke dood aan het kruis.

Zolang voor u mensen de menswording van God niet begrijpelijk is, zult u ook niet levend kunnen geloven in Jezus Christus en Zijn verlossingswerk. Maar er moet ook liefde in uzelf zijn om een dergelijk weten te kunnen geloven, dat overeenstemt met de waarheid. En deze liefde te leven is inhoud geweest van de leer die de mens Jezus op aarde predikte. Zijn overgrote Liefde wilde voor u mensen lijden en sterven, om u te verlossen. Maar ook u zou zich moeten aansluiten bij Zijn leven in Liefde. U zou Hem moeten navolgen. U zou eveneens moeten streven naar een leven in liefde om dan deelachtig te kunnen worden aan het verlossingswerk.

Want pas door een leven in liefde wordt in u het weten over het werk van erbarmen tot een levende zekerheid, dat u verlost bent, wanneer u zelf dit zult willen en u zich overgeeft aan de goddelijke Verlosser Jezus Christus, wanneer u dus de weg inslaat tot onder Zijn kruis. Het geloof in Hem zal u ook naar Hem toe drijven. U zult God Zelf in Hem herkennen en Hem aanroepen om erbarmen en vergeving van uw schuld. U zult Hem vragen om genaden, die Hij voor u door Zijn dood aan het kruis heeft verworven. U zult weten dat u niet meer reddeloos aan de vijand bent overgeleverd, maar dat Een u van hem kan en wil vrijmaken, wanneer u zelf zich aan deze Ene toevertrouwt.

Maar wie aan het kruis voorbijgaat, wie niet in Hem gelooft en ook geen innerlijke band met Hem tot stand brengt, die is nog net zo ver van God verwijderd als bij zijn val in de diepte, ook wanneer hij de graad van ontwikkeling als mens heeft bereikt. Maar pas de vrije beslissing voor Jezus Christus is de beproeving van de wil die moet worden doorstaan en die hij als mens moet afleggen. En heeft hij geen enkele band met Jezus Christus, dan is zijn oerschuld nog niet van hem afgenomen, die hem ver wegdrong van Zijn God en Schepper, die in Jezus Christus als Vader herkend en erkend wil worden.

Hij heeft zijn blik nog niet naar het kruis toegewend. Voor hem is het kruis geen teken dat maant naar God terug te keren. Hij gelooft niet in het werk van verlossing en de oerschuld belast hem nog zodanig, dat hij een geheel duistere geest heeft en niets kan inzien, omdat zijn wil daartoe ontbreekt. Hij heeft echter, net als ieder ander mens, gelegenheid na te denken over de Mens, die Zich Zelf aan het kruis liet slaan voor Zijn medemensen. Want het weten daarover wordt ieder mens toegevoerd, maar de mens moet ook zelf zijn standpunt tegenover dit weten innemen. En zijn instelling nu beslist of hij verlost van de aarde gaat dan wel of hij nog eeuwigheden gekluisterd blijft wanneer hij deze aarde moet verlaten.

Maar tot aan zijn dood blijft hem tijd voor zijn verlossing, dat wil zeggen: voor de juiste instelling tegenover Jezus Christus en Zijn verlossingswerk. En tot aan zijn dood zal het kruis zichtbaar voor hem zijn. Steeds weer zal het in zijn gezichtsveld komen. Steeds weer zal het hem innerlijk naar het kruis drijven, wanneer hij zich niet zelf verweert en het kruis ontvlucht. Want Hij die aan het kruis is gestorven, lokt onophoudelijk de mensen naar Hem te komen onder Zijn kruis en daar de zondelast af te leggen, om vrij en verlost nu verder zijn weg te kunnen gaan en tenslotte door de poort het lichtrijk binnen te gaan, wanneer het uur van de dood voor hem is gekomen. Dan pas zal de mens opstaan tot leven. Zijn ziel zal verrijzen tot leven, ze zal de dood niet smaken, want ze is verlost van zonde en dood, van smarten en lijden. Ze is vrij geworden van haar schuld en keert nu voor eeuwig terug in haar Vaderhuis, want ze heeft de dood overwonnen, dus ook hem die eens schuld had aan haar val in de diepte.

Amen

La Via sotto la Croce

Voi uomini dovete rivolgere lo sguardo sulla Croce, per percorrere la via sulla Terra tendendo alla meta, per essere sempre guidati bene da Colui il Quale ha versato il Suo Sangue sulla Croce per i vostri peccati. Gesù Cristo Stesso vi fa cenno dalla Croce, perché il peso dei peccati può essere portato solamente sotto la Sua Croce, se lo deve aver estinto anche per voi attraverso la Sua morte. Soltanto sotto la Sua Croce potete liberarvi del vostro peso di peccati, che significa, che dovete riconoscere l’Opera di Redenzione e quindi anche il divino Redentore Stesso, nel Quale l’Amore di Dio ha compiuto l’Opera di Redenzione, di morire per gli uomini e di estinguere la colpa ur. Nessun uomo che non vuole sapere nulla di Gesù Cristo, può essere liberato da questa colpa, che non accetta la Divenuta Uomo di Dio in Gesù, che quindi non riconosce Gesù Cristo come Figlio di Dio e Redentore del mondo. L’uomo deve sapere e credere, che un Uomo per l’ultragrande Amore Si è lasciato mettere sulla Croce per i Suoi prossimi e che in quest’Uomo Gesù l’Eterno Amore Stesso Si è incorporato, che quindi l’Amore è morto per gli uomini e questo Amore Era Dio Stesso. L’Eterno amore, Dio Stesso, discese sulla Terra, prese dimora nell’Uomo Gesù, nel Quale dimorava un’Anima di Luce, ed ora l’ “Uomo” ha percorso una indicibile amara via di sofferenza, che terminava con la Sua morte sulla Croce. Finché voi uomini non potete spiegarvi la Divenuta Uomo di Dio, non potrete nemmeno credere vivamente in Gesù Cristo e la Sua Opera di Redenzione. Ma in voi stessi dev’esserci anche l’amore, per poter credere in un tale sapere, che corrisponde alla Verità. E vivere questo Amore è stato il contenuto della Dottrina, che l’Uomo Gesù ha predicato sulla Terra. Il Suo ultragrande Amore voleva soffrire e morire per voi uomini per redimervi; ma anche voi dovreste dichiararvi per la Sua Vita d’Amore, dovreste seguirLo, dovreste pure voi adoperarvi per una vita d’amore, per poter ora aver parte dell’Opera di Redenzione, perché soltanto attraverso una vita d’amore il sapere sull’Opera di Redenzione diventa “viva certezza” che siete redenti, se voi stessi lo volete e vi date al divino Redentore Gesù Cristo, quindi prendete la via sotto la Sua Croce. La fede in Lui vi spingerà anche verso di Lui, riconoscerete Dio Stesso in Lui e Lo invocherete per la Compassione ed il Perdono della vostra colpa, chiedere a Lui le Grazie, che Egli ha conquistato per voi attraverso la sua morte sulla Croce, saprete che non siete più esposti senza speranza al nemico, ma che l’Uno vi vuole e può liberarvi da lui, quando voi stessi vi affidate a quest’Uno. Ma chi passa oltre alla Croce, chi non crede in Lui e non stabilisce nessun intimo legame con Lui, è ancora tanto lontano da Dio come nella sua caduta nell’abisso, anche quando ha già raggiunto il grado di sviluppo come uomo, ma soltanto la libera decisione per Gesù Cristo è la prova di volontà superata, che deve assolvere come uomo. E se non ha nessun legame con Gesù Cristo, allora la sua colpa ur non gli è stata ancora tolta, che lo respinge lontano dal suo Dio e Creatore, Che in Gesù Cristo vuole essere conosciuto e riconosciuto come Padre. Non ha ancora rivolto il suo sguardo verso la Croce, per lui la Croce non è un ammonimento al ritorno a Dio; non crede nell’Opera di Redenzione e la colpa ur grava ancora così tanto su di lui, che è di spirito totalmente oscurato e non può riconoscere niente, perché per questo gli manca la volontà. Ma lui ha l’occasione come ogni altro uomo, di riflettere sull’Uomo, il Quale ha lasciato mettere Sé Stesso sulla Croce per i Suoi prossimi, perché il sapere su questo viene guidato ad ogni uomo, ma l’uomo stesso deve anche prendere posizione verso questo sapere. Ora decide la sua predisposizione, se passa dalla Terra redento oppure se rimane legato ancora per delle Eternità, quando deve lasciare questa Terra. Ma fino alla sua morte gli rimane il tempo per la sua Redenzione, cioè per la giusta predisposizione verso Gesù Cristo e la Sua Opera di Redenzione. E fino alla morte gli sarà visibile la Croce, entrerà sempre di nuovo nel suo campo visivo, verrà sempre di nuovo spinto interiormente verso la Croce, se non si ribella e se fugge dalla Croce, Perché Colui Che è morto sulla Croce, attira inarrestabilmente gli uomini di venire a Lui sotto la Sua Croce e di depositare quivi il peso di peccati, per poter procedere sulla via libero e redento ed infine per entrare attraverso la Porta nel Regno di Luce, quando sarà venuta per lui l’ora della morte. Solo allora l’uomo risorgerà alla Vita, la sua anima risorgerà alla Vita, non gusterà nulla della morte, perché è redenta dal peccato e dalla morte, dai dolori e dalle sofferenze, è diventata libera dalla sua colpa ed ora ritorna nella Casa del Padre in eterno, perché ha vinto la morte, quindi anche colui, che una volta ha causato il suo precipizio nell’abisso.

Amen