• Terug

Avondmaal - Communie - Liefde

Er bestaat geen gemeenschap met Mij zonder liefde, omdat liefde mijn oer-wezen is en alleen hetzelfde zich met Mij kan aaneensluiten. Er moet dus ook liefde zijn in het hart van de mens die zich met Mij wil verbinden.

Op een andere manier is zo’n band niet mogelijk.

Dat moet u dus ook het begrip ontsluiten voor het houden van het avondmaal, dat u mensen pas dan de vereniging met Mij kan brengen wanneer de liefde in u is ontvlamd, omdat dan pas mijn tegenwoordigheid in u mogelijk is. Wat baten u dus uiterlijke handelingen zolang u aan het belangrijkste geen aandacht schenkt: de liefde te beoefenen. Wie in de liefde blijft, die blijft in Mij en Ik in hem. Dus kent u ook de voorwaarde van mijn tegenwoordigheid en u zult daarom niet kunnen verwachten dat Ik van deze voorwaarde afstap, wanneer u slechts uiterlijke handelingen verricht die u voor u zelf hebt uitgedacht, omdat u de geestelijke betekenis van mijn woorden niet begreep: "Doe dit tot mijn gedachtenis". Een leven in liefde is voorwaarde om Mij zelf in uw hart op te nemen. En zo’n leven in liefde leidden mijn discipelen met wie Ik het avondmaal hield.

Maar daarom begrepen ze ook mijn woorden waarmee Ik ze tegelijkertijd ook in hun ambt van verkondiger aanstelde.

Want ze moesten het brood des levens uitdelen dat ze van Mij hadden ontvangen, zoals Ik hun het aardse brood uitdeelde.

Ze moesten hun broeders het levende water aanbieden, net als Ik hun de kelk met wijn aanreikte.

En daar Ik zelf het "vleesgeworden Woord" was, gaf Ik dus Mij zelf aan diegenen die aan het avondmaal deelnamen. En Ik zal Mij steeds geven aan allen die Mij willen opnemen. Ik zal ze op dezelfde wijze spijzigen met het brood des levens en hun levend water te drinken geven. Ze zullen "mijn vlees eten en mijn bloed drinken", dus zal Ik zelf bij hen aanwezig zijn zoals Ik het heb beloofd. Doch zonder liefde is zo’n communie niet mogelijk.

Ik kan wel alle mensen de liefde prediken, Ik kan ze bovendien helpen werken van liefde te verrichten, maar Ik kan nooit mijn intrek nemen in een hart dat zich nog niet tot liefde heeft gevormd.

Bedenk eens met welk verkeerd denkbeeld ontelbare mensen leven, die naar hun mening wel de gang gaan naar de "tafel des Heren", maar die het aan de juiste liefde laten ontbreken en wier harten daarom niet in staat zijn Mij op te nemen.

Denk eraan hoeveel mensen in dit verkeerde denkbeeld volharden, omdat ze geloven hun plicht voldoende te zijn nagekomen en die daarom ook niet geestelijk streven, hoewel ieder mens weet dat Ik zelf de Liefde ben en dat Ik van u ook alleen de vervulling van de geboden der liefde vraag, om u met mijn aanwezigheid gelukkig te kunnen maken. Maar aan "mijn woord" wordt niet zo zeer aandacht geschonken als aan de vervulling van uiterlijke formaliteiten. En mijn woord alleen al zou die mensen tot bezinning kunnen brengen, dat Ik meer verlang dan alleen formele gebruiken.

De geestelijke betekenis van de woorden die Ik tot mijn leerlingen sprak toen Ik hen aanstelde, werd door dezen ook begrepen. Maar ook de mensen zouden hun geestelijke betekenis kunnen begrijpen, wanneer ze er maar ernstig over zouden willen nadenken. Doch het begrijpen ervan zou dan ook een leven in liefde verlangen en dus een werken aan zichzelf, waartoe de mensen meestal niet gewillig zijn. Daarentegen vragen de velerlei gebruiken deze zelfoverwinning niet en daarom worden ze ijverig gerealiseerd. En ze leveren de ziel geen enkel voordeel op, maar maken haar slechts lauw en nalatig in haar levenstaak op aarde, die daarin bestaat zichzelf op te voeden tot een verandering in liefde die voorwaarde is om een nauwe band met Mij aan te gaan, die Mijn aanwezigheid in het hart van de mens pas mogelijk maakt. Want de vereniging met Mij is het eerste en laatste doel van de mens dat hij op aarde moet bereiken en ook bereiken kan wanneer hij zich maar inspant in de liefde te leven en dus zijn wezen tracht aan te passen aan mijn oer-wezen dat in zich liefde is.

Amen

L’Ultima Cena - La Comunione - L’Amore

Non esiste nessuna comunione con Me senza amore, perché l’Amore E’ il Mio Essere Ur e con Me può unirsi solamente l’uguale, quindi nel cuore dell’uomo dev’esserci anche l’amore, che si vuole unire con Me. Un tale legame è impossibile in altro modo. Questo vi deve quindi anche dischiudere la comprensione per il procedimento della Cena, che può poi procurare la vostra unione con Me, quando in voi è divampato l’amore, perché solo allora la Mia Presenza è possibile in voi. A che cosa vi servono quindi delle azioni esteriori, finché lasciate inosservato la cosa più importante, esercitare l ’amore. “Chi rimane nell’amore, rimane in Me ed Io in lui.... ” quindi sapete anche della condizione della Mia Presenza e perciò non potete aspettavi, che Io rinunci a questa condizione, appena svolgete soltanto delle azioni esteriori, che voi stessi vi siete inventati, perché non avete compreso il senso spirituale delle Mie Parole: “Fate questo in memoria di Me.... ” E’ premessa una vita nell’amore, per accogliere Me Stesso nel cuore, ed una tale vita nell’amore l’hanno condotta i Miei discepoli, con i quali ho tenuto la Cena. Perciò comprendevano però anche le Mie Parole, con le quali li ho inseriti anche contemporaneamente nella loro funzione di annunciatori. Perché dovevano distribuire il Pane della Vita, che avevano ricevuto da Me, come Io ho distribuito loro il pane terreno. Dovevano offrire ai loro fratelli l’Acqua viva, proprio come Io ho offerto loro il calice con il vino. E dato che Io Stesso Ero la “Parola-diventata-carne”, ho dato quindi Me Stesso a coloro che partecipavano alla Cena, e Mi darò sempre a coloro che Mi vogliono accogliere, li nutrirò nello stesso modo con il Pane della Vita e darò loro da bere l’Acqua viva, “mangeranno la Mia Carne e berranno il Mio Sangue”, quindi Io Stesso Sarò loro presente, come l’ho promesso. Ma senza amore una tale comunione è impossibile. Posso bensì predicare l’amore, posso aiutarli a svolgere opere d’amore, ma non posso m ai prendere dimora in un cuore che non si è ancora formato nell’amore. Ed ora pensate in quale immaginazione sbagliata vivono innumerevoli uomini, che percorrono bensì la via fino alla “Tavola del Signore” secondo la loro opinione, ma che fanno mancare il vero amore ed i cui cuori non sono perciò capaci di accoglierMi. Ricordate quanti uomini rimangono in questa falsa immaginazione, perché credono di aver compiuto abbastanza il loro dovere, e perciò non tendono nemmeno spiritualmente, anche se ogni uomo sa che Io Stesso Sono l’Amore e che pretendo da voi anche solamente l’adempimento dei Comandamenti dell’amore, per poter rendervi felici con la Mia Presenza. Ma la Mia Parola” non viene così tanto osservata come l’adempimento di formalità esteriori, e la Mia Parola soltanto potrebbe già portare quegli uomini a ricordare che Io pretendo di più che soltanto degli usi formali. Le Parole d’iniziazione che ho detto ai Miei discepoli, venivano da loro anche comprese in modo spirituale. Ma gli uomini potrebbero anche comprendere il loro senso spirituale, se soltanto volessero riflettere su queste seriamente. Ma la comprensione pretenderebbe poi anche una vita nell’amore e quindi un lavoro su sé stessi, per cui gli uomini non sono quasi mai disposti. Mentre invece i molteplici usi non pretendono questo auto superamento, e perciò vengono anche eseguiti con fervore e non procurano nessuna utilità alle anime, ma rendono solamente tiepidi e trascurati nel compito della loro vita terrena, che consiste nell’educare sé stessi ad un cambiamento nell’amore, che è premessa per stabilire uno stretto legame con Me, che rende possibile la Mia Presenza nel cuore dell’uomo. Perché l’unificazione con Me è la prima e l’ultima meta dell’uomo che deve raggiungere sulla Terra e lo può anche fare se soltanto si sforza di vivere nell’amore e quindi cerca di mettere alla pari il suo essere al Mio Essere Ur, che in Sé E’ Amore.

Amen