Ieder denkend mens zou tot het inzicht moeten komen dat een naar verhouding korte tijd durend aards bestaan zin- en doelloos is, wanneer het "ik" van de mens net alleen maar deze korte tijd bestond, wanneer het op het moment van de geboorte zou beginnen en op het uur van de dood eindigen. Hij zou, wanneer hij een Schepper aanvaardt, deze als zeer kleingeestig moeten beschouwen, die alleen maar terwille van een gril wezens liet ontstaan omwille van onbeduidende aardse zorgen en vreugden. Of hij moest, wanneer hij zich slechts als een willekeurig ontstaan product van de natuur beschouwt - zich afvragen waarom hem verstand en vrije wil eigen is. Want zulke gedachten zouden het hem twijfelachtig laten toeschijnen slechts zo'n willekeurig product van de natuur te zijn. Door het verstand en de vrije wil onderscheidt de mens zich van alle andere scheppingen die de natuur uitmaken. Derhalve zou hij kunnen concluderen dat er een scheppende GEEST bestaat, DIE eveneens verstand en vrije wil - dus Wijsheid en Kracht - bezit. En zou hij bij deze gedachte zijn aangekomen, dan zou hij ook de zin en het doel van zijn bestaan op aarde trachten te doorgronden en zich niet tevreden stellen met aan te nemen alleen maar terwille van het aardse leven zelf geschapen te zijn.
Tot dit resultaat zou ieder mens door eenvoudig nadenken kunnen komen, wanneer hij niet reeds dit inzicht heeft verkregen en gelooft in een GOD van Liefde, Wijsheid en Almacht, uit WIE hij zelf is voortgekomen. Doch vele mensen worden verwekt, samengaand met een uiterste verwijdering van GOD, door mensen die geen vonkje van liefde in zich ontsteken, dat hun licht zou schenken, die nog helemaal in de macht van de tegenstander van GOD zijn en hun vijandige gezindheid nu ook in het kind inplanten, dat tegen wil en dank door hen ter wereld wordt gebracht en wiens ziel, door de dichtste omhullingen omgeven, zonder licht en liefde opgroeit.
Weliswaar hoeft het wezen van een kind niet altijd met dat van de ouders overeen te stemmen, er kan zich ook een ziel belichamen die bewust de strijd tegen de gevaren van deze wereld opneemt - maar meestal wordt de gezindheid van de ouders op hun kinderen overgedragen en dan komen er mensen ter wereld die zich alleen maar als willekeurig ontstane producten van de natuur beschouwen en geen enkele band hebben met DIEGENE DIE ook eerst Zijn toestemming voor hun ontstaan gegeven heeft, omdat de wil van die ouders ook vrij is en hun natuurlijke geaardheid de grondslag is voor de geboorte van kinderen. Maar ook die kinderen ontbreekt het weer niet aan denkvermogen en vrije wil - zodat er ook voor die mensen een weg is, uit het donker in het licht te komen. En ook die mensen hebben van GOD uit het liefdevonkje in zich, en het is hun ook mogelijk dit te doen ontbranden. En ook hun stromen goddelijke genaden toe.
Maar deze mensen vertoeven waarlijk in de diepste duisternis, die het doel van hun leven slechts in het aardse leven zelf zien, die zelf menen dat alles voorbij is op het moment van de dood en geen Macht boven zich willen herkennen en aanvaarden, want dezen gebruiken ook de gave van het verstand niet, ze denken niet eenmaal na vanuit een ernstige wil de waarheid te doorgronden, anders zouden ze onherroepelijk tot andere gedachten komen. En zo is daaruit ook op te maken dat de geslachtsdaad een wapen van de tegenstander is, dat hem vaak de zege oplevert in de strijd om de zielen van de mensen, want hij drijft de mensen aan tot onbeperkt zingenot en hij zal geen weerstand ondervinden. Ongeremd geven de mensen zich aan elkaar, evenwel niet in liefde, maar alleen vanuit een zinnelijke roes, die zelden het verwekt worden van andere dan duistere zielen mogelijk maakt en deze duisternis meestal daarin tot uitdrukking komt, dat elke basis om te geloven ontbreekt, wat de bedoeling van de tegenstander is.
Maar ook hoogmoed kan een ziel, in welke de grondslagen tot inzicht al voorhanden waren, verduisteren, wanneer het verstand zich in verwaandheid voor bekwaam houdt, ook de grootste geheimen te doorgronden. Dan heeft de tegenstander ook zijn doel bereikt de mens ongelovig te maken en zijn denken in de war te brengen.
Amen
VertalerChaque homme pensant devrait arriver à la connaissance qu’une existence terrestre qui dure relativement peu de temps serait sans sens ni but, du fait que justement dans ce bref temps existe le «Je» de l'homme, qu’avec l'instant de la naissance il a son début et avec l'heure de la mort il a sa fin. L’homme devrait, s'il reconnaît un Créateur, considérer Celui-ci très étroit d'Esprit si à cause d'une humeur Il faisait se lever des êtres pour des raisons et des joies terrestres insignifiantes. Ou bien il devrait, s'il se considère seulement comme un produit arbitraire de la nature, se demander, pourquoi en lui demeurent l'esprit et la libre volonté. Parce que de telles pensées lui feraient apparaître incertain d'être seulement un tel produit arbitraire de la nature. À travers l'esprit et la libre volonté l'homme se distingue de toutes les autres Créations de la nature. Donc il pourrait en déduire qu'il existe un Esprit Créateur qui a aussi un Entendement et une Libre Volonté, donc qui possède de la Sagesse et de la Force. Et s'il était arrivé à cette pensée, alors il chercherait aussi à sonder le sens et le but de son existence terrestre et il ne se contenterait pas avec la supposition d'avoir été créé seulement pour la vie terrestre. Chaque homme pourrait arriver à ce résultat au travers d'une simple réflexion, s'il n’avait pas déjà conquis cette connaissance et s’il ne croît pas en un Dieu d'Amour, de Sagesse et d’Omnipotence Qui l’a fait se lever. Mais beaucoup d'hommes sont procréés dans l'extrême éloignement de Dieu, par des hommes qui n'allument en eux aucune étincelle d'amour qui leur offrirait une Lumière car ils sont encore totalement dans le pouvoir de l'adversaire de Dieu et maintenant ils installent leur mentalité anti-divine dans le fils qui est mis au monde par eux contre leur volonté et dont l'âme est entourée d'enveloppes très denses et elle croît sans Lumière et sans d'amour. Il n'est pas toujours obligé que l'être d'un fils corresponde à celui des parents, il peut s’incorporer en lui une âme qui entreprend en connaissance de cause la lutte avec les dangers du monde, mais presque toujours la mentalité des parents se transfère sur leurs fils, et alors viennent au monde des hommes qui se considèrent seulement comme des produits de la nature obtenus arbitrairement et ils n'ont aucun lien avec Celui qui Seul a donné Son Assentiment pour leur existence, parce que la libre volonté de ces parents est libre et leur constitution naturelle est le motif de la naissance d’un fils. Mais même à ces fils il ne manque pas la faculté de penser et la libre volonté, de sorte que même pour ces hommes il existe un chemin pour arriver du noir à la Lumière. Et ces hommes ont aussi reçu de Dieu la petite étincelle d'amour, même pour eux il est possible de l'allumer. Et à eux aussi leur affluent les Grâces divines. Mais ces hommes demeurent vraiment dans la plus grande obscurité, ceux-ci voient le but de leur vie seulement dans la vie terrestre, ils se croient périssables avec l'instant de la mort et ils ne reconnaissent pas et ne veulent reconnaître aucun Pouvoir au-dessus d'eux, parce que ceux-ci n'exploitent pas le Don de l'entendement, ils ne pensent pas avec une sérieuse volonté à sonder la Vérité, autrement ils arriveraient irrévocablement à penser différent. Et ainsi de cela on peut voir que l'acte de procréation est une arme de l'adversaire qui souvent lui procure la victoire dans la lutte pour les âmes des hommes, parce qu'il pousse les hommes à une jouissance illimitée des sens et il ne trouve aucune résistance. Les hommes se donnent réciproquement d’une manière effrénée, mais pas avec amour, mais dans la séduction des sens qui rarement rend possible la procréation sinon à des âmes obscures, et cette obscurité se manifeste presque toujours dans le manque de toutes les conditions pour la foi qui est l'intention de l'adversaire. Mais l'orgueil peut aussi assombrir une âme dans laquelle il existe déjà le fondement pour la connaissance, lorsque l'entendement dans l'arrogance se considère capable de sonder même les plus grands mystères. Alors l'adversaire a atteint son but, de rendre mécréant l'homme et de confondre ses pensées.
Amen
Vertaler