• Terug

De ziel van Jezus

Alles wat de geest uit Mij aan u overbrengt, zal ook overeenstemmen met zijn bedoeling. Wel staat het de mens vrij eigenzinnig een andere betekenis toe te schrijven aan de woorden die mijn geest u doet toekomen, maar dan is diens geest niet verlicht. Maar er kan niet beweerd worden dat u van Mij uit geestelijke leren werden toegezonden die tegenstrijdig met elkaar zijn. Want de “geest uit God” vergist zich niet. En waar er nu tegenspraak aanwezig lijkt te zijn, daar moet om opheldering worden gebeden. Er moet aan Mij zelf om opheldering worden gevraagd, zodat Ik deze kan geven:

De ziel van de mens Jezus kwam van boven. Een Lichtgeest daalde af naar de aarde. Een Wezen dat uit Mij was voortgekomen en in alle vrijheid van wil bij Mij bleef, toen een groot leger geschapen geesten van Mij afviel en in de diepte stortte. Maar deze Lichtgeest had een missie te vervullen als mens. Hij moest afdalen in een gebied zonder licht, dus voorlopig Zijn volheid van licht achterlaten, die op aarde alleen een verwoestende uitwerking zou hebben gehad, omdat de mensen niet in staat waren zo’n licht van boven in ontvangst te nemen. Ze zouden dus vergaan zijn in zijn straal.

Een mens moest die missie ten uitvoer brengen, het verlossingswerk voor de mensen. En deze mens moest zich in dezelfde sfeer ophouden als de medemensen, want het ging erom dezen een weg te tonen, hun een leven voor te leven dat ze moesten navolgen. Bijgevolg moest de mens Jezus net zo geaard zijn als de andere mensen. En Hij was zo geaard, ondanks dat de ziel uit het rijk van het licht was neergedaald.

En het lichaam van het kindje Jezus droeg een ziel in zich, die door haar aardse uiterlijke vorm net zo bepaald werd in haar denken, willen en voelen als ieder ander mens. Dus moesten door de haar omgevende sfeer, evenals door haar uiterlijk omhulsel, ook dezelfde hartstochten en begeerten in haar ontwaken. Want de weg over de aarde te gaan als mens, betekende ook weerstand te moeten bieden aan dezelfde innerlijke en uiterlijke driften.

Want het ging er toch om de vergeestelijking van de ziel na te streven, de vereniging van de ziel met haar geest te bereiken, die zin en doel is van het leven op aarde van ieder mens. Het ging erom de mensen het bewijs te leveren dat het mogelijk was deze vergeestelijking op aarde te bereiken. En daarom waren de gevechten en het worstelen van de mens Jezus van dezelfde aard - wat nu eenmaal een ziel vereiste die net zo van aard was, maar die toch uit het rijk van het licht was neergedaald om God zelf als verblijfplaats te kunnen dienen, Die zich nooit in een zondige ziel zou hebben kunnen manifesteren. Want de ziel van Jezus was zonder zonde, wat echter niet betekent, dat ze helemaal gespeend zou zijn geweest van de driften en hartstochten. Want hoe heftig deze zwakheden en hartstochten ook waren, hoe hevig ook de verzoekingen waren die op Hem afkwamen, Hij heeft ze weerstand geboden en kunnen bieden, omdat ook zijn liefde sterk was en deze Hem kracht gaf voor deze weerstand.

De ziel van de mens Jezus verliet het licht en betrad de duisternis. En er hechtten zich aan deze ziel talloze aard-gebonden wezens die haar in het nauw brachten, op dezelfde manier als elke menselijke ziel door duistere krachten in het nauw wordt gebracht. En omdat Jezus de weg als mens moest gaan, kon de ziel deze wezens ook niet wegdringen. Integendeel, zij moest ze in een harde strijd trachten te overwinnen. Ze moest zelf de wil opbrengen niet aan hen toe te geven wanneer ze in verzoeking werd gebracht. En ze kon deze wil opbrengen op grond van de liefde die ze niet had prijsgegeven. Die haar deel was en bleef, omdat het goddelijke kracht was, met behulp waarvan de mens Jezus Zijn missie moest en kon vervullen, die echter ook iedere mens tot overwinnaar zou kunnen maken, wanneer hij maar de liefde in zich zou ontsteken en voeden.

Steeds weer moet benadrukt worden, dat het verlossingswerk door een mens volbracht moest worden, dat dus Jezus vooreerst alleen als mens moet worden beschouwd Die het gelukt is zich op aarde te vergoddelijken en dat daarom deze mens zich geheel aan de wet der natuur onderwierp, dat Zijn lichaam was geschapen zoals dat van ieder ander mens en dat ook Zijn ziel zich niet mocht verweren toen er onzuivere geesten bezit van haar namen. Maar nooit liet Hij deze geesten de overhand nemen, omdat Zijn wil dit verhinderde en omdat Hij door de liefde ook de daarvoor benodigde kracht opbracht. Maar Hij moest worstelen net als iedere andere mens, want Hij moest en zou een voorbeeld voor hen zijn. Hij wilde hun de weg wijzen, die ook zij konden gaan om zich op aarde nog te vergeestelijken. Want er kon van de mensen alleen dat worden verlangd, wat voor de mensen ook mogelijk was.

En zou Jezus over een kracht hebben beschikt die voor de mensen totaal onmogelijk was te verkrijgen, dan zou Hij nooit hebben kunnen zeggen: “Volg Mij na”. Maar dit sluit nooit uit dat Zijn ziel van boven kwam, dat het een ziel van het licht is geweest, in welke God zelf verblijfplaats nam en kon nemen omdat ze zonder zonde en rein was, omdat de liefde haar kracht gaf om aan alle verzoekingen weerstand te bieden.

Amen

Evaluación correcta de la vida en la tierra....

No podéis medir la felicidad que os dará el reino espiritual si vuestra vida en la tierra ha formado vuestro ser de tal manera que podáis tomar posesión del reino de la luz. Tampoco os lo puedo aclarar porque entonces viviríais vuestra vida terrenal en un cierto modo de estado forzado y entonces se perdería por completo el propósito de esto. Y aunque se os presente como cierto, sin embargo faltan las pruebas, pero esto también se debe a la libertad de voluntad, que de este modo estaría en peligro. Pero se puede y se debe deciros esto: que la vida más difícil en la tierra, en necesidad y angustia, en enfermedad y miseria, es mil veces superado por esas dichas y que, mirando hacia atrás, no podréis comprender que fui difícil para vosotros cuando tuvisteis que sacrificar, porque vuestro tiempo en la tierra os parecerá entonces como un momento fugaz y ahora toda la eternidad está ante vosotros en la dicha....

Todos vosotros, los seres humanos, valoráis demasiado vuestra vida terrenal, visto terrenalmente.... Pero espiritualmente es importante para vosotros, porque una existencia terrenal vivida correctamente puede crear para vosotros una eternidad dichosa. Pero lo que esta vida terrenal os ofrece terrenalmente es completamente inútil y sólo os da consuelo por un momento en comparación con la eternidad. Siempre debéis tener esto en cuenta que un día no podréis comprender que encontrasteis placer en cosas que no tenían ningún valor espiritual.... y estaréis agradecidos a cada alma que os presentó esta misma inutilidad en la vida en la tierra y dirigisteis vuestra mirada hacia otras metas.

Pero mientras vosotros, los humanos, viváis en la tierra, no os gustan tales referencias y, por tanto, las Palabras de Jesús: “el reino de los cielos sufre violencia, y sólo los que usan la violencia lo arrebatarán para sí....” Pero si simplemente intentarais imaginar cuanto tiempo habéis estado caminando sobre la tierra según vuestra alma y que la eternidad está ante vosotros, entonces también podríais evaluar mejor la corta duración de la corta duración de la vida en la tierra, y sabríais que es realmente sólo un momento y entonces también os gustaría disfrutar de las alegrías de este querer entregaros al momento en vista de la bienaventuranza que adquirís al superaros a vosotros mismos.

Vuestra prueba de voluntad consiste precisamente en esto: que lo luchéis por la parte del adversario de Dios, sino que veáis en Dios vuestra meta.... Y cuando vosotros ahora seáis visiblemente ayudados al recibir el conocimiento de vuestro propósito de la vida terrenal, cuando vuestros ojos sean abiertos para que podáis ver lo que los ciegos no pueden ver, entonces la meta debería tentaros, porque la vida en la tierra no dura para siempre e incluso ya puede haberse terminado para el individuo al día siguiente....

Vuestra existencia terrenal es cuestionable porque no tenéis seguridad alguna de poder disfrutarla durante mucho tiempo.... pero la vida espiritual es segura para cada uno de vosotros, pero puede ser diseñada de manera muy diferente. Y esto lo determináis vosotros mismos a través de vuestra actitud hacia la vida terrenal. Y, sin embargo, tenéis el derecho y el deber de ocupar el lugar al que habéis sido puestos en la vida terrenal. Así, pues, no se os niegan las alegrías de la vida, y Dios no exige de vosotros que viváis ere en ermita, ni un retiro completo del mundo.... Pero no debéis dejaros dominar por el mundo, vosotros debéis ser dueños del mundo, debéis hacer que el mundo os sirva a vosotros, así como es la voluntad de Dios.... pero siempre tenéis que ver el desarrollo espiritual como el significado y propósito de la existencia en este mundo, que también podéis lograr en la vida terrenal....

“El mundo” no debe llenar todo el pensamiento del hombre, sino que deben predominar los pensamientos espirituales, entonces el mundo ya no será un peligro, aunque el hombre se mueva en medio del mundo. Y el hombre siempre debe ser consciente de que la vida en la tierra no es un fin en sí misma, sino sólo un medio para un fin.... Cualquiera que adopte estos pensamientos no estará satisfecho con lo que el mundo le ofrece.... Él busca y se esfuerza por alcanzar objetivos más elevados y para él el mundo se ha vuelto menos peligroso, ya no encontrará satisfacción en el mundo porque ha reconocido su valor real o incluso su indignidad. Además, Dios ha dado al hombre mucho en su creación, de lo que el hombre puede disfrutar sin dudarlo, así como le deja al hombre mismo disfrutar justamente de todas las cosas, con tal que Él Mismo sea y siga siendo la meta que es la prioridad para el hombre....

Amén