• Terug

Traagheid van denken

Hoe meer de wereld de mens vasthoudt in haar kluisters, des te onverschilliger staat hij tegenover de waarheid, des te minder verlangt hij er naar en hij neemt daarom gedachtenloos alles aan wat hem als waarheid wordt voorgehouden, of hij wijst alles af, want zijn hart verlangt er niet naar de waarheid te weten te komen.

En wederom ziet u in de wereld een groot gevaar voor uw ziel, want zonder waarheid leeft u doelloos - u weet in geen enkel opzicht iets over zin en doel van uw leven op aarde, omdat u geen juiste opheldering verkrijgt, en u leeft daarom ook niet bewust, veeleer steeds alleen maar aardse goederen najagend waarvan u echter toch weet dat ze vergankelijk zijn, dat u daar niets van mee kunt nemen - zodra uw aardse leven beëindigd is.

Maar u gelooft ook niet aan een verder leven nà de dood - weer daarom, omdat het u onverschillig is, omdat u daar niets over weten wilt en omdat u door deze onverschilligheid van u ook nooit tot de innerlijke overtuiging kunt komen, dat het leven niet over is met uw lichamelijke dood.

GOD's dienaren op aarde zouden veel meer de bereidheid vinden om geaccepteerd te worden, als het verlangen naar de waarheid in de medemensen aanwezig zou zijn, doch al het andere interesseert hen meer dan het voornaamste:'n juist inzicht te verkrijgen en volgens dit inzicht nu het aardse leven te leiden. Daarom is alles te veroordelen wat in de mensen de onverschilligheid vergroot. Het is te veroordelen, als hun geleerd wordt dat zij niet behoeven na te denken over dat, wat van hen gevraagd wordt te geloven, en dat zij alleen dat mogen aannemen wat hun van bepaalde zijde wordt aangeboden en dat zij van elke verantwoording ontheven zijn, zolang zij zich toevertrouwen aan zogenaamde vertegenwoordigers van GOD en zich er aan overgeven.

Al zulke leren dragen er toe bij de mensen tot traagheid in het denken te verleiden, andere mensen voor zich te laten denken en zichzelf daarbij niet verantwoordelijk te voelen. En wanneer een werkzaam zijn in liefde het denken van zo'n mens niet verandert, blijft hij tot het einde van zijn aards leven onwetend en in dwaling verstrikt.

Maar alleen de waarheid voert naar GOD. Dus is hij nog heel ver van GOD verwijderd als hij afscheid neemt van deze aarde. Was het verlangen naar de waarheid meer onder de mensen aan te treffen, dan zou er waarlijk niet zo'n grote geestelijke duisternis onder hen zijn, want hun denken zou dan juist geleid worden - als gevolg van het verlangen naar de waarheid. En een juist denkend mens zou dan ook volgens de Wil van GOD leven en zou daardoor ook steeds dichter bij HEM komen.

De mensen willen echter alleen hun aardse kennis vermeerderen - omdat geestelijke kennis hun geen aards succes oplevert, terwijl zij door aardse kennis hun lichamelijk welzijn verbeteren kunnen - en daarom sluiten zij zich af voor al het andere, zelfs als het hun als bijzondere genadegaven wordt aangeboden.

En daarom blijft de aarde in duisternis gehuld, want het licht breekt zich alleen daar baan waar er naar verlangd wordt, nooit echter daar, waar het verhinderd wordt te schijnen.

Amen

Inércia do Pensamento....

Quanto mais o mundo cativa o ser humano, mais indiferente ele é à verdade, menos ele a deseja, e aceita sem pensar tudo o que lhe é apresentado como verdade.... ou rejeita sem pensar tudo.... Pois o seu coração não deseja saber a verdade. E, por isso, mais uma vez vê um grande perigo para a sua alma no mundo, pois sem verdade não vive de acordo com o propósito, não sabe de todo o significado e propósito da sua vida terrena porque não recebe uma explicação adequada, e por isso também não vive conscientemente, mas apenas perseguindo os bens terrenos que, no entanto, sabe que são transitórios, que não pode levar consigo nada assim que a sua vida terrena acabar.... Mas também não acredita na vida após a morte.... novamente porque não se importa, porque não quer saber nada sobre isso e porque esta indiferença nunca lhe permitirá chegar à convicção interior de que a vida não acaba com a sua morte física.... Os servos de Deus na Terra encontrariam muito mais vontade de aceitar se os seus semelhantes tivessem o desejo da verdade, mas estão mais interessados em tudo o resto do que no mais importante: ganhar o conhecimento correcto e viver a sua vida terrena de acordo com esse conhecimento. E por isso tudo deve ser condenado, o que aumenta a indiferença das pessoas.... É de condenar quando lhes é ensinado que não precisam de pensar no que se espera que acreditem.... que só podem aceitar o que lhes é oferecido por um determinado lado e que estão isentos de qualquer responsabilidade desde que confiem e se submetam a alegados representantes de Deus. Todos estes ensinamentos contribuem para seduzir as pessoas ao pensamento preguiçoso, contribuem para deixar outras pessoas pensar por elas e para se sentirem elas próprias irresponsáveis.... E enquanto o pensamento dessa pessoa não for mudado por um espírito amoroso, ela permanecerá ignorante e enredada em erros até ao fim da sua vida.... Mas só a verdade leva a Deus.... Por isso, ele ainda está muito longe de Deus quando se afasta da terra. Se as pessoas tivessem um maior desejo de verdade, não haveria realmente tanta escuridão espiritual entre elas, pois o seu pensamento seria orientado correctamente em resultado do desejo de verdade.... E uma pessoa de pensamento correcto também vive de acordo com a vontade de Deus e assim aproxima-se cada vez mais d'Ele.... Mas as pessoas só querem expandir o seu conhecimento através de coisas terrenas, porque o conhecimento espiritual não lhes traz sucesso terreno, mas através do conhecimento terreno podem melhorar o seu bem-estar físico e, portanto, também fechar-se a tudo o resto, mesmo que lhes seja oferecido como um presente especial de graça.... E por isso a terra permanece envolta em escuridão, pois a luz só atravessa onde é desejada mas nunca onde o seu brilho é negado...._>Ámen