• Terug

Jezus was zich tevoren van Zijn werk bewust

Ik wilde voor u lijden en bereidde Me daarom bewust voor op de dood aan het kruis. Ik was op de hoogte van de buitengewoon zware lijdensweg die Ik moest gaan om u te verlossen uit nood en dood. Ik zag alles voor Me en voor Mij was niets geheim van wat Ik moest verduren. En toch ging Ik er op af. Ik verzette Me niet. Ik ontvluchtte het gevaar niet, maar trad het bewust tegemoet. Want Ik zag niet alleen dit verloop van Mijn verlossingswerk, Ik zag de zwakheid en het gebonden zijn van mijn schepselen die in grootste nood terneer lagen en aan wie Ik alleen bevrijding kon brengen door mijn lijden en sterven aan het kruis.

Helder en duidelijk stond alles Me geestelijk voor ogen, de gruwelijke macht van mijn tegenstander, de afgronddiepe verwijdering van het van God afgevallene die steeds groter werd. Ik zag de diepste duisternis aan de ene kant en het helderste licht en gelukzaligheid aan de andere kant. Ik kwam uit het licht en wilde het licht ook in de duisternis dragen, maar daar was een brug voor nodig. Ik moest er iets voor aanbieden om het recht te hebben de gekwelde zielen uit de diepte op te heffen naar het licht.

Ik moest mijn leven inzetten om het leven van de ongelukkige schepselen te kopen. Er was alleen maar deze ene weg van zelfopoffering, van het offer van het hoogste goed dat Ik bezat - mijn leven. Uit liefde voor diegenen die dood waren als gevolg van de zonde, moest Ik met mijn leven voor hun leven betalen. Helder en duidelijk stond Mij alles voor ogen en Ik leed tevoren al ontzaglijk, omdat Ik als mens met dezelfde gevoelens was geschapen als u, met de vrees voor de dood, voor het vreselijke lijden en voor Mij zelf, dat Ik zwakker zou kunnen worden. Dat mijn kracht te zwak zou zijn en dat mijn gevallen broeders verder in de grootste nood zouden moeten blijven wanneer Ik faalde. Maar mijn kracht groeide, hoe dichterbij de dag kwam dat het zou moeten gebeuren. Mijn kracht groeide evenals mijn liefde voor de ongelukkige mensheid wier nood Ik dagelijks beter inzag. En mijn wil om het werk te voltooien dat Ik was begonnen, werd niet zwakker, ondanks dat Ik soms door een zwakheid overvallen werd bij het zien van datgene wat voor Me lag. Want het menselijke in Mij bleef altijd verbonden met de Vader die Mij met kracht vervulde zodat mijn liefde steeds machtiger werd en Ik tenslotte in het volle bewustzijn de dood inging, omdat Ik nu ook inzag dat de dood zou moeten worden overwonnen en dat ook dit mijn taak was.

De weg naar het kruis was bitter en kwellend, want Ik moest door de diepste duisternis heen om de poort naar het lichtrijk te openen voor allen die uit de diepte omhoog wilden klimmen naar het licht. Maar als mens moest Ik het bitterste lijden en de kwellingen verduren om u te helpen die zonder mijn daad van verlossing, zonder mijn dood aan het kruis, reddeloos verloren zouden zijn.

En daarom was ook mijn bestaan op aarde als mens ontzettend smartelijk. Want vanaf het moment dat de Vader zich in mijn omhulling openbaarde, was Ik ook op de hoogte van alles wat Mij te wachten stond. En toch ging Ik vrijwillig de weg naar het kruis, want niet de wil van de Vader, maar mijn liefde voor het gevallene dreef Mij aan om het werk van verlossing te volbrengen. En deze liefde gaf Mij de kracht om vol te houden tot aan het uur van de dood.

Amen

Jesus tinha conhecimento do Seu trabalho antes de .....

Queria sofrer por si e por isso preparei-me conscientemente para a morte na cruz.... Eu sabia do caminho extremamente difícil do sofrimento que tinha de percorrer para o redimir da adversidade e da morte.... Vi tudo antes de mim, e nada era segredo para mim o que tinha de suportar, e mesmo assim fui em direcção a ele.... Não me defendi a mim próprio, não fugi do perigo mas fui conscientemente ao seu encontro. Pois não só vi este curso do Meu acto de Salvação, vi a fraqueza e a escravidão das Minhas criaturas que se deitaram no chão na maior adversidade e a quem só pude trazer libertação através do Meu sofrimento e morte na cruz.... Clara e claramente tudo estava diante do Meu olho espiritual, o poder cruel do Meu adversário, a distância abismal do caído de Deus, que aumentava constantemente.... Vi a escuridão mais profunda de um lado e a luz mais brilhante e bem-aventurança do outro.... Vim da luz e também queria levar a luz para a escuridão, mas isto exigia uma ponte, tinha de oferecer algo em troca para ter o direito de elevar as almas atormentadas das profundezas para a luz.... Tive de usar a Minha vida para comprar a vida das criaturas infelizes. Só havia esta forma de doação:.... de sacrificar a coisa mais alta que eu possuía.... da Minha Vida, por amor àqueles que estavam mortos como resultado do pecado. Com a Minha Vida tive de pagar pela vida daqueles.... tudo era brilhante e claro antes dos Meus Olhos, e é por isso que sofri de forma indescritível antes, porque fui criado como um ser humano com os mesmos sentimentos que vós.... com o medo da morte, dos terríveis sofrimentos e de Mim mesmo, que eu pudesse enfraquecer, que a minha força fosse demasiado fraca e que os meus irmãos caídos tivessem de permanecer em grande adversidade se eu falhasse.... mas a minha força cresceu quanto mais perto estava o dia em que isso ia acontecer.... A minha força cresceu, tal como o meu amor pela humanidade miserável cuja necessidade reconheci cada vez mais a cada dia.... E embora estivesse temporariamente afligido pela fraqueza tendo em conta o que me esperava, a minha vontade não enfraqueceu para completar o trabalho que tinha começado.... Pois o ser humano em Mim permaneceu sempre unido ao Pai que Me encheu de força, para que o Meu amor se tornasse cada vez mais poderoso e eu finalmente entrasse na morte plenamente consciente, porque agora também reconheci que a morte tinha de ser superada e que esta também era a Minha tarefa.... O caminho para a cruz era amargo e agonizante, pois tive de passar pelas trevas mais profundas para abrir o portão do reino da luz para todos aqueles que querem ascender das profundezas para a luz.... Mas como ser humano tive de suportar o mais amargo sofrimento e tormento para vos ajudar, que se perderam irremediavelmente sem o Meu acto de Salvação, sem a Minha morte na cruz.... E por isso a Minha existência terrena como ser humano foi também tremendamente dolorosa, pois desde o momento em que o Pai Se revelou a Mim na Minha concha também soube tudo o que Me esperava, e mesmo assim tomei voluntariamente o caminho para a cruz, pois não foi a vontade do Pai mas o Meu amor por Aquele que caiu que Me levou a realizar o acto da Salvação, e este amor deu-Me a força para perseverar até à hora da morte...._>Ámen