• Terug

De weg van de liefde en het geloof

U moet de weg van de liefde en het geloof gaan als u tot MIJ wilt komen en de eeuwige zaligheid bereiken. U moet alleen maar geloven dat u geschapen werd door een Macht, Die u liefheeft en Die u daarom in een staat van volmaaktheid wil zien. Want alleen wat volmaakt is kan met die Macht verbonden zijn en zalig wezen - en Ze wil ook weten dat u zalig bent omdat Ze u liefheeft.

U moet in MIJ geloven, DIE u vanuit Mijn Liefde geschapen heb. Reeds het aanvaarden van wat u nog niet geloven kunt zal u ertoe aanzetten uzelf aan deze Macht te onderwerpen, en met steeds meer overtuiging zult u dan leren geloven, omdat deze erkenning reeds een uiting van uw oerwezen is, daar u volmaakt van MIJ bent uitgegaan - en ook zolang volmaakt bleef, als u MIJ erkende als uw GOD en Schepper van eeuwigheid.

Doch u gaf uw volmaaktheid vrijwillig op toen u zich van MIJ afkeerde, en zich wendde tot hem die wel deel had aan uw schepping door zijn wil, maar toch eerst de kracht om te scheppen van MIJ ontving. U erkende een ander - en verloochende daardoor MIJ. En pas als u MIJ in vrije wil weer zult herkennen en erkennen als uw GOD en VADER van eeuwigheid, pas dan bent u weer de staat van volmaaktheid binnengegaan die u een vertoeven in Mijn nabijheid mogelijk maakt.

Dus verlang IK vooreerst het geloof in MIJ. Maar u kunt alleen het Ware geloof verkrijgen als in u een licht ontstoken wordt, dat u helder inzicht geeft. Wat u geloven moet, daar moet u ook met overtuiging als waarheid voor kunnen instaan, en het moet op de eerste plaats duidelijk door u worden ingezien. Er moet iets wat tot dusver voor u verborgen was door een licht helder verlicht worden, en dat licht is de liefdevonk die in u ontstoken moet worden en die ook gemakkelijk ontstoken kan worden, als u zich tot MIJ wendt zodat de straal van Mijn Liefde in uw hart kan vallen en ontbranden, d.w.z. dat u nu reeds alleen maar doet waartoe een stem in u u aanspoort, dat u datgene doet wat u zelf wilt dat het geschiedt.

Ieder van u, mensen kan zich verplaatsen in de toestand van zijn medemens die zich in nood bevindt en hij zal weten wat hem dan begerenswaardig toeschijnt. Dus moet hij zelf ook zo handelen tegenover de naaste. Dit gevoel zal in ieder mens aanwezig zijn, dat hij het zelf als een weldaad ondervindt, als hij geholpen wordt - dus weet hij ook uit zichzelf, dat hij net zo moet handelen. En wie toegeeft aan deze innerlijke aandrang die opent zijn hart en kan door de straal van Mijn Liefde getroffen worden. En dan kan er een licht in hem gaan stralen dat hem het helderste inzicht geeft.

Dan wordt zijn geloof levend door de liefde, terwijl het voordien slechts een zuiver verstandelijk geloof kan zijn, dat wel Mijn bestaan als GOD en Schepper aanvaardt, maar dat hem toch niet de weg wijst naar MIJ, zijn VADER van eeuwigheid. Dit inzicht bewerkt alleen de liefde in het mensenhart en daarom zeg IK, dat u de weg van het geloof en de liefde moet gaan, dat het geloof zonder liefde nog geen waar geloof genoemd kan worden, dat de liefde het geloof pas levend laat worden - en dat er zonder liefde ook geen inzicht mogelijk is, omdat het verstand alleen nooit de samenhang zou kunnen doorgronden, die de liefde in het hart van een mens echter gemakkelijk begrijpt.

Een geloof zonder liefde kan ook heel gemakkelijk weer worden opgegeven, terwijl een door de liefde levend geworden geloof voor eeuwig niet meer wordt prijsgegeven. Want het weten is dan tot overtuiging geworden, waarvoor van de mens vooreerst alleen een geloof verlangd wordt, opdat de mens zichzelf en zijn gevoelens ordent met het oog op die Macht, Die hem geschapen heeft. En naargelang de sterkte van zijn verlangen zelf met de Schepper in verbinding te treden, zal dan ook de aanstraling door Mijn Liefde kunnen plaatshebben. Doch in volle vrijheid van wil moet de mens tot MIJ komen, in volle vrijheid van wil moet hij de weg van liefde en geloof gaan, die dan ook onherroepelijk naar MIJ en de eeuwige zaligheid voeren zal.

Amen

Caminho do amor e da fé.... Reconhecimento de God....

Tendes de tomar o caminho da fé e do amor se quiserdes alcançar-Me e da eterna bem-aventurança. Só deves acreditar que foste criado por um Poder que te ama e que, por isso, quer ver-te num estado de perfeição, porque só algo perfeito pode ser unido a Ele e, portanto, também ser feliz.... mas Ela quer que sejas abençoado porque Ela ama-te.... Deves acreditar em Mim, Quem te criou a partir do Meu amor.... Mesmo a aceitação daquilo em que ainda não podeis acreditar firmemente far-vos-á submeter-vos a este poder, e aprendereis a acreditar com cada vez maior convicção, porque este reconhecimento já é uma expressão da vossa natureza fundamental, uma vez que vindes de Mim completamente e também permanecestes perfeitos desde que Me reconhecessem como vosso Deus e Criador da eternidade. No entanto, abdicaste voluntariamente da tua perfeição quando te afastaste de Mim e te voltaste para Aquele que certamente participou na tua criação através da Sua vontade, mas que apenas tirou de Mim a força para criar. Reconheceu outro e negou Me.... E só quando Me reconhecerem e Me reconhecerem novamente na mais completa liberdade de vontade como vosso Deus e Pai da eternidade é que terão entrado novamente no estado de perfeição que vos torna possível permanecer perto de Mim. Por isso, primeiro exijo fé em Mim.... Mas só pode ganhar a fé certa se lhe for acesa uma luz que lhe dê um claro conhecimento.... Para o que se deve acreditar tem de ser capaz de representar como verdade com convicção e assim ser claramente reconhecido por si.... Assim, algo até agora escondido para vós deve ser brilhantemente iluminado por uma luz, e esta luz é a centelha do amor que deve ser acesa em vós e que também pode ser facilmente acesa se vos voltardes para Mim para que o Meu raio de amor possa cair no vosso coração e inflamar-se, ou seja, que agora só fazeis aquilo que uma voz dentro de vós vos admoesta a fazer, que fazeis aquilo que vós próprios quereis que vos seja feito.... Cada um de vós, humanos, pode colocar-se na posição do seu semelhante em necessidade, e ele saberá o que então lhe parece desejável.... E assim ele próprio actuará sobre o seu vizinho.... Este sentimento estará presente em cada pessoa de que ele próprio sente um benefício quando é ajudado.... Por isso ele também sabe de dentro que deve fazer o mesmo.... E quem ceder a este impulso interior abre o seu coração e pode ser atingido pelo Meu raio de amor, e uma luz pode agora brilhar nele, o que lhe dá a mais clara realização.... Então, a sua fé ganhará vida através do amor.... enquanto anteriormente só podia ser pura fé intelectual que certamente afirma a Minha existência como Deus e Criador, mas que não lhe mostra o caminho para Mim como seu Pai da eternidade.... Esta realização só se consegue através do amor no coração humano, e por isso digo que se deve seguir o caminho da fé e do amor.... que a fé sem amor ainda não pode ser chamada de verdadeira fé, que o amor só permite que ela ganhe vida e que não pode haver realização sem amor, porque só o intelecto nunca poderia sondar as correlações que, no entanto, o amor facilmente apreende no coração de uma pessoa.... Uma fé sem amor também pode muito facilmente ser novamente abandonada, enquanto que uma fé que ganhou vida através do amor nunca mais será abandonada, porque o conhecimento tornou-se agora convicção, para a qual apenas a fé é exigida ao ser humano por enquanto, para que o ser humano se ordene a si próprio e aos seus sentimentos, tendo em conta aquele Poder que o criou.... E dependendo da força do seu desejo de fazer contacto com o Criador a iluminação através do Meu amor poderá agora também ter lugar, mas o ser humano tem de se aproximar de Mim em plena liberdade de vontade, em plena liberdade de vontade tomará o caminho do amor e da fé que, no entanto, conduzirá irrevogavelmente a Mim e à beatitude eterna...._>Ámen