• Terug

Eeuwigheidsbegrip - Volmaaktheid

Oneindig lange tijdsruimten zijn er vergaan waarin mijn wil om te scheppen werkzaam was om al het geestelijke dat van Mij verwijderd was weer terug te brengen. Oneindig veel scheppingen zijn er zo ontstaan die deze terugkeer mogelijk moesten maken en ontelbare zielen hebben hun doel bereikt dat ze weer bij Mij verblijven in het licht. Maar nog veel langere tijdsruimten zijn er vereist tot al het geestelijke de weg terug naar Mij zal hebben afgelegd. Want ontelbaar zijn de wezens die uit Mij voortkwamen en zich in vrije wil eens van Mij wegspoedden.

Het zijn eeuwigheden, tijdsruimten van voor u mensen onvoorstelbare duur en daarom kan het woord "eeuwig" wel worden gebruikt zonder voor u een verkeerd begrip te zijn, ofschoon ook eens het tijdstip komt waarop aan elke tijdsruimte een grens is gesteld. Want voor Mij is ook de langste tijdsduur slechts als een ogenblik, voor al het geschapene echter, in een toestand van onvolmaaktheid, oneindig lang. In de toestand van onvolmaaktheid. En nu zult u begrijpen dat er altijd alleen in de toestand van onvolmaaktheid een begrenzing van tijd bestaat, dat daarentegen de volmaaktheid geen begrenzing kent, dat voor al het volmaakte het begrip "tijd" niet meer kan worden gebruikt en derhalve is het voor Mij zelf onbelangrijk wanneer de algehele terugkeer naar Mij voltrokken is. Maar voor u, mijn schepselen die door eigen schuld onvolmaakt bent geworden, is het van de grootste betekenis hoe lang u zich in een toestand bevindt die voor u kwellend is en waarvan de tijdsduur dus door uzelf verkort wordt of langer wordt gemaakt.

Hoe zondiger u bent, hoe verder u nog van de volmaaktheid verwijderd bent, des te meer beangstigt u het begrip van tijd en ruimte. Juist omdat het voor u onvoorstelbaar is en toch niet kan worden geloochend, omdat uw tijd van leven op aarde nauw begrensd is en er toch eindeloze tijden van het verleden en evenzo eindeloze tijden van de toekomst voor u tot een zekerheid zijn geworden. Dit laatste is zelfs uw vaste overtuiging zodat u geen beëindigen van een tijdperk voor mogelijk houdt. Uw overtuiging is in zoverre juist, dat er geen "einde" bestaat, dat altijd en eeuwig het geestelijke bestaan blijft, dat echter alleen dat het werkelijke is, dat alleen dat vergaat wat niet werkelijk is, wat alleen maar middelen zijn om naar Mij terug te keren. En al te vaak rekent de mens zichzelf tot het onwerkelijke, tot datgene wat geen duurzaamheid heeft, wat vergaat zoals de tijd vergaat, omdat hij niet aan het geestelijke in zich denkt dat geen begrenzing is gesteld en dat eeuwig niet kan vergaan, maar dat eeuwigheden kwellingen kan ondergaan omdat er eeuwigheden voor nodig zijn om volmaakt te worden en dan echter ook eindeloos gelukzalig te zijn in volledige vrijheid, onafhankelijk van tijd en ruimte, omdat het weer bij Mij verblijft - en Ik ben zonder begin en einde en overal, Ik ben van eeuwigheid tot eeuwigheid.

Amen

Conceito de eternidade.... Perfeição....

Passaram-se períodos de tempo infinitamente longos durante os quais a Minha vontade criativa esteve activa para devolver tudo o que estava longe de Mim novamente.... Assim, surgiram infinitas criações destinadas a tornar este regresso possível, e inúmeras almas alcançaram o seu objectivo de voltar a habitar comigo na luz.... No entanto, ainda são necessários períodos de tempo muito mais longos até que todos os seres espirituais tenham percorrido o caminho até Mim. Pois inúmeros são os seres que saíram de Mim e uma vez se afastaram de Mim por sua livre vontade. São eternidades, períodos de tempo de duração inconcebível para vós, humanos, e por isso a palavra "eterno" pode certamente ser aplicada sem ser um conceito errado para vós, ainda que chegue um dia em que cada período de tempo chegue ao fim.... Mesmo a maior duração de tempo é apenas como um momento para Mim, mas infinitamente longo para todas as criaturas em estado de imperfeição.... No estado de imperfeição.... E agora compreenderá que só existe um limite de tempo no estado de imperfeição.... que a perfeição, por outro lado, não conhece limite, que o conceito de 'tempo' já não pode ser aplicado a tudo o que é perfeito, e por isso é irrelevante para Mim mesmo quando o regresso completo a Mim se realiza. Mas para vós, Minhas criações vivas, que se tornaram imperfeitas por vossa própria culpa, é da maior importância quanto tempo estais num estado agonizante para vós e cuja duração é por isso encurtada ou prolongada por vós próprios. Quanto mais profundo estiveres em pecado, mais longe estás da perfeição, mais o conceito de tempo e espaço te assusta, precisamente porque é incompreensível para ti e ainda não pode ser negado.... porque a tua vida terrena é estritamente limitada e, no entanto, tempos intermináveis no passado e tempos igualmente intermináveis no futuro tornaram-se uma certeza para ti.... Esta última é mesmo a sua firme convicção, para que não considere possível o fim de uma época temporal. A sua convicção é justificada na medida em que não há 'fim', que o espiritual permanece sempre e eternamente, mas essa é a única coisa 'real'.... que só o que é irreal passa, que são apenas meios de regressar a Mim.... E demasiadas vezes o homem considera-se irreal, como aquilo que não tem permanência, que passa à medida que o tempo passa.... porque não pensa no espiritual em si mesmo, para o qual não há limite e que não pode passar eternamente.... mas que pode sentir eternidades de tormento porque precisa de eternidades para se tornar perfeito e depois também para ser infinitamente feliz em plena liberdade, independentemente do tempo e do espaço.... porque fica comigo novamente, Quem está sem começo e fim e em todo o lado, Quem está de eternidade a eternidade...._>Ámen