• Terug

Het bloed van Christus - De zondeschuld

Voor u mijn kinderen op aarde heb Ik mijn bloed vergoten. Voor u ben Ik de zwaarste weg gegaan, want Ik wilde u redden uit de diepte, die u nooit uit eigen kracht zou hebben kunnen verlaten. Voor u stierf Ik de dood aan het kruis. Het offer dat Ik God de Vader wilde brengen werd aangenomen, het werd voor u gebracht. U mensen mocht er dus uw voordeel mee doen. Wat Ik van God afsmeekte en waarvoor Ik het offer heb gebracht, moest u ten goede komen, omdat u absoluut hulp nodig had in de toestand waarin u zich bevond toen Ik op aarde nederdaalde.

Maar Ik wist ook dat niet alleen de mensen in mijn tijd op aarde noodlijdend waren. Ik wist dat zolang de aarde bestaat de mensen er hun aardse opdracht niet konden vervullen, omdat zij te zwak waren. En Ik had medelijden met de gehele mensheid, ook met die uit het verleden en in de toekomst, en Ik sloot alle mensen in het verlossingswerk in. Voor alle mensen verwierf Ik genade zonder beperking, waarvan zij nu gebruik kunnen maken om hun doel op aarde te bereiken.

Mijn offerdood was een werk van allergrootste barmhartigheid. Ik nam in vol bewustzijn en in vrije wil een lijdensweg op Mij die Ik zonder de goddelijke liefdeskracht niet zou hebben kunnen verdragen. Maar de ontzettende nood der mensheid wekte mijn medelijden en liet Mij alles op Me nemen wat maar mogelijk was om haar te helpen. Ik wist wel dat de gehele vergoddelijking van mijn wezen mijn verlossingswerk zou bekronen, maar Ik deed het niet voor dat doel maar alleen uit liefde tot het lijdende van God afgevallen geestelijke, dat zo ver van God af en daarom zo onzalig was.

De liefde vervulde Mij met zo'n geweld dat Ik daaruit kracht putte voor het werk van barmhartigheid, zodat Ik leed en stierf voor de mensheid in onuitsprekelijke lichamelijke pijn. Ik gaf mijn leven aan het kruis voor mijn ongelukkige broeders die eens evenals Ik van God waren uitgegaan, maar de weg verlaten hadden die hun eigenlijke bestemming was. Ik kende de zaligheid van Gods nabijheid en had medelijden met het gevallen onzalige geestelijke. Maar Ik kende ook de liefde van God voor al Zijn schepselen, en Ik wilde tot Hem terugbrengen wat zich vrijwillig van Hem verwijderd had.

Mijn liefde tot God was alles overheersend, zoals ook de liefde tot allen die uit Hem waren voortgekomen. Alleen vanwege deze liefde nam God mijn offer aan. En mijn liefde smeekte God om vergeving van de schuld die het gevallene eigen was en niet anders gedelgd kon worden, omdat zij uit liefdeloosheid bestond. Alleen liefde kon daarom dit offer brengen, en dus was het niet de kruisdood op zich, maar de door deze dood bewezen liefde tot de mensen die God nu aannam als verzoening.

Ik heb mijn bloed vergoten voor u mensen en zo de verzoening tot stand gebracht voor dat wat u gedaan heeft. Ik heb uw zonde op Mij genomen en daarvoor geboet. Maar ook u mensen moet uw deel daartoe bijdragen. U moet bereid zijn door mijn kruisdood verlost te worden en u moet willen, dat het genadewerk ook voor u gebracht werd. U moet gebruik maken van de genaden doordat u Mij en mijn verlossingswerk erkent en uzelf vanuit uw wil bij die groep aansluiten, voor wie Ik aan het kruis gestorven ben.

Zonder deze erkenning en uw wil, bent en blijft u met uw zondeschuld belast en in de boei van hem die u ten val heeft gebracht. Ik heb wel voor u allen het werk van verlossing volbracht, maar pas uw eigen wil maakt het doeltreffend voor u, want u kunt nooit tegen uw wil in verlost worden van een zonde die u uit vrije wil begaan heeft. U moet u onder het kruis van Christus stellen, u moet Mij erkennen en Mij aanroepen, u moet aan Mij uw schuld bekennen en vragen of Ik die schuld voor u wil dragen en met mijn bloed wil uitwissen. En ter wille van mijn liefde zal u dan alle schuld vergeven zijn.

Amen

Sangue de Cristo.... Culpa do pecado....

Por vós, Meus filhos na terra, derramei o Meu sangue; por vós caminhei no caminho mais difícil, pois queria ajudar-vos a sair das profundezas que nunca podíeis ter deixado pela vossa própria força.... para si, morri na cruz.... O sacrifício que eu queria oferecer a Deus Pai foi aceite, foi oferecido por vós.... Assim, vós, humanos na terra, deveis suportar o benefício; o que eu pedi a Deus e pelo qual fiz o sacrifício, deveria beneficiar-vos, crianças terrestres, porque precisáveis de ajuda no estado em que se encontravam quando eu desci à terra. No entanto, também sabia que não só as pessoas estavam necessitadas durante o meu tempo na terra; sabia que enquanto a terra existisse as pessoas nela não poderiam cumprir a sua tarefa terrena porque eram demasiado fracas, e tive pena de toda a humanidade, mesmo as do passado e do futuro, e incluí todas as pessoas no acto de Salvação, adquiri graças sem medida para todas as pessoas, das quais podem agora fazer uso para alcançar o seu objectivo na terra. A minha morte sacrificial foi uma obra da maior misericórdia, tomei sobre Mim mesmo um estado de sofrimento com plena consciência e livre arbítrio que não teria sido capaz de suportar sem a força divina do amor, no entanto a terrível adversidade da humanidade teve pena de Mim e fez-me tomar sobre Mim tudo o que era possível para o ajudar. Eu sabia muito bem que a completa divinização do Meu Ser tinha coroado o Meu acto de Salvação, mas não o fiz por causa deste objectivo, mas apenas por amor ao ser espiritual sofredor que se tinha afastado de Deus, que estava tão distante de Deus e por isso miserável. O amor encheu-me de tal poder que dele tirei força para a obra de misericórdia, que sofri e morri pela humanidade em dores físicas indescritíveis. Dei a minha vida na cruz pelos meus irmãos infelizes que outrora emanaram de Deus como Eu, mas que tinham deixado o caminho que era o seu destino. Conheci a felicidade da proximidade de Deus, e tive pena dos desgraçados.... Mas também sabia do amor de Deus por todas as Suas criações vivas, e queria trazer de volta a Ele o que se tinha distanciado voluntariamente d'Ele.... O meu amor por Deus era avassalador, assim como o meu amor por tudo o que d'Ele tinha saído. Só por causa deste amor Deus aceitou o Meu sacrifício.... E o Meu amor apelou a Deus para o perdão da culpa que estava ligada à pessoa caída e não podia ser redimida de outra forma porque consistia em indelicadeza. Só o amor podia, portanto, fazer este sacrifício, e assim não foi a morte na cruz como tal, mas o amor pelas pessoas provado através desta morte que Deus aceitou agora como expiação.... Derramei o meu sangue por vós, humanos, e assim expiei pelo que fizestes, tomei sobre mim o vosso pecado e expiei por ele.... Mas vocês, humanos, também devem fazer a vossa parte, devem estar dispostos a ser redimidos através da Minha morte na cruz. Também vós deveis querer que o trabalho de graça seja realizado para vós, deveis fazer uso das bênçãos, reconhecendo-Me e o Meu acto de Salvação e juntando de bom grado as fileiras daqueles por quem morri na cruz. Sem este reconhecimento e a vossa vontade, ficareis e permanecereis sobrecarregados com a culpa do pecado e com as correntes daquele que vos levou à queda. Realizei de facto o acto de Salvação para todos vós, mas só a vossa própria vontade o torna eficaz para vós, pois nunca poderão ser redimidos contra a vossa vontade de um pecado que cometeram por vossa livre vontade. Tendes de vos colocar debaixo da cruz de Cristo, de Me reconhecer e de Me chamar, de Me confessar a vossa culpa e de Me pedir que a carregue para vós e a redima com o Meu sangue.... E toda a sua culpa será perdoada em nome do Meu amor...._>Ámen