• Terug

Overtreding tegen de goddelijke Ordening Zonde - Bekentenis - Vergeving

De kleinste overtreding tegen de goddelijke Ordening doet zich gevoelen als verlies van kracht volgens de goddelijke wet dat, wat zich geheel bevindt in de ordening van GOD, vervuld is met kracht en die diegene kwijtraakt die Zijn wet van ordening niet in acht neemt. Want dit laatste is een negatief streven dat ook zijn gevolgen moet hebben die daaraan beantwoorden. Een overtreding tegen de goddelijke ordening kan echter alleen dat worden genoemd, wat geheel bewust wordt uitgevoerd, d.m.v. gedachten of handelingen, wat dus wordt ingezien als zijnde tegen GOD. Dus kan "zonde" ook alleen dat worden genoemd wat wordt gedaan in het volle bewustzijn een onrecht te begaan, dus moet de mens op de hoogte zijn van recht en onrecht en datgene vrij doen wat hij inziet dat onrecht is, om een zonde te hebben begaan.

Deze definitie is belangrijk, omdat bij zondenvergeving een diep berouw hoort, dat alleen maar kan worden gevoeld, wanneer de mens zijn zonde inziet en een in onwetendheid van de schuld begane overtreding tegen de goddelijke ordening, hem niet als zonde wordt aangerekend. Daarom is de schuldbekentenis absoluut noodzakelijk als de mens vergiffenis wil krijgen, en deze schuldbekentenis moet verbonden zijn met het diepste berouw, ze moet dus uit het hart komen, niet slechts met de mond worden uitgesproken, omdat er anders geen vergeving kan worden verkregen.

Dus aan vergrijpen die niet strijdig zijn met de goddelijke Ordening, maar die door mensen tot zonde worden bestempeld op grond van door mensen uitgevaardigde wetten, kunnen wel van de kant van de mensen straffen worden opgelegd, maar ze behoren niet tot de zonden waarvoor vergiffenis door GOD moet worden afgebeden, omdat GOD Zelf ze niet als zonde beschouwt en ook nooit een mens als zonde zal aanrekenen. Want een overtreding tegen de goddelijke ordening bestaat altijd alleen daarin, dat de mens zondigt tegen de liefde tot GOD en de naaste.

Alles wat uit liefde voor GOD en de naaste wordt gedaan, kan nooit in strijd zijn met de goddelijke Ordening, zoals omgekeerd alles wat tegen het gebod van de liefde in wordt gedaan, niet in goddelijke ordening kan verkeren, omdat de liefde de grondwet is en daar de goddelijke ordening op is gebaseerd. Leg daar dus steeds de maatstaf aan, als het begrip "zonde" voor u onduidelijk is.

Een zonde moet worden goedgemaakt, wanneer de mens geen vergeving ten deel valt, maar daarom moet ze als zonde worden ingezien en verafschuwd, om de vergeving ervan te verkrijgen, en daarom moet de mens ook weten wat onder zonde is te verstaan, hij moet weten, of en wanneer hij de liefde tot GOD heeft overtreden, of en wanneer hij tegen de naaste heeft gezondigd. En deze zonden moet hij naar JEZUS CHRISTUS dragen en HEM innig vragen dat ze hem worden vergeven, terwille van Zijn bloed. Dan zal hij worden vergeven, dan zal hij vrij worden van zijn schuld.

Amen

Violação da ordem divina.... Sin.... Confissão - Forgiveness....

A mais pequena infracção à ordem divina tem o efeito de uma perda de força de acordo com a lei divina, que o que se move completamente dentro da ordem divina está cheio de força, e quem não observa a Sua lei de ordem perde-a. Para este último é um esforço negativo que também deve ter um efeito correspondente. Mas uma violação da ordem divina só pode ser chamada aquela que é realizada de forma totalmente consciente, mental ou através de acções, que é assim reconhecida como sendo contrária a Deus. Assim, "pecado" também só pode ser chamado aquilo que é feito com plena consciência de um errado; assim, o homem deve saber do certo e do errado e fazer livremente aquilo que reconhece como errado, a fim de ter cometido um pecado. Esta definição é importante porque o perdão do pecado requer um arrependimento profundo, que só pode ser sentido quando uma pessoa reconhece o seu pecado e uma violação da ordem divina cometida na ignorância da culpa não lhe é imputada como pecado. Portanto, a confissão de culpa é indispensável se o ser humano quiser ser perdoado, e esta confissão de culpa deve estar ligada ao mais profundo remorso; deve portanto vir do coração e não apenas ser dita com a boca, caso contrário o perdão não pode ser obtido. Assim, as ofensas que não infringem a ordem divina mas que são carimbadas como pecado pelas pessoas com base em leis decretadas humanamente podem certamente ser punidas pelas pessoas mas não pertencem aos pecados pelos quais o perdão deve ser pedido a Deus, porque o próprio Deus não as considera como pecado e também nunca as imputará a uma pessoa como pecado. Por uma violação da ordem divina apenas consiste em um ser humano cometer uma ofensa contra o amor a Deus e ao seu próximo..... Qualquer coisa feita por amor a Deus e ao próximo nunca pode violar a ordem divina, tal como, inversamente, qualquer coisa que viole o mandamento do amor não pode estar dentro da ordem divina, porque o amor é a lei fundamental e a ordem divina é construída sobre ele. Portanto, se o termo "pecado" não for claro para si, aplique sempre a norma a ele..... Um pecado deve ser expiado se a pessoa não for perdoada, mas portanto deve ser reconhecido como pecado e detestado para encontrar o perdão, e portanto o ser humano deve também saber o que significa o pecado, deve saber se e quando transgrediu contra o amor a Deus, se e quando pecou contra o seu próximo. E ele deve levar estes pecados a Jesus Cristo e pedir-lhe sinceramente que o perdoe por causa do Seu sangue..... Então ele encontrará o perdão, depois ficará livre da sua culpa...._>Ámen