De wereld geeft u nooit de verwezenlijking, want uiteindelijk neemt ze u toch alles af wat u bezit aan aards goed. De wereld bedeelt alleen uw vleselijk lichaam, maar niet de ziel. En omdat het vleselijke lichaam vergaat, staat de ziel arm en naakt aan de poort van de eeuwigheid, wanneer ze zich op aarde geen geestelijke goederen heeft verschaft. De wereld geeft u slechts schijnbaar het recht op het eeuwige leven, maar in werkelijkheid neemt ze het van u af.
Weliswaar staat u midden in de wereld, ze is u in zekere zin als verblijfplaats gegeven en de ziel moest er zich mee akkoord verklaren een proeftijd in deze wereld af te leggen. En ze kan deze proeftijd ook met succes doorstaan, wanneer de mens de stoffelijke wereld juist alleen beschouwt als middel tot het doel, als middel om op de proef gesteld te worden. Wanneer hij ze niet de baas over zichzelf zal laten worden, maar ze steeds de baas blijft. Wanneer hij zich niet tot slaaf maakt van wat hem omgeeft, maar steeds met het oog op zijn opgave op aarde probeert de aardse materie te overwinnen. Wanneer hij ze wel gebruikt waar ze hem ter beschikking staat, maar in de door God gewilde zin, doordat hij de materie zelf helpt verlost te worden. Wanneer hij al het aards materiële beschouwt als dat wat het in werkelijkheid is, geoordeeld geestelijks dat eveneens de weg van de verlossing gaat, en dankbaar is voor elke gelegenheid om dienend werkzaam te zijn. Dan zal de materie nooit de baas worden over de mens. Dan zal hij voor zichzelf iets zoeken wat hem meer waard is om naar te streven, omdat het niet kan vergaan. Dan zal hij de ziel goederen doen toekomen die een ware rijkdom betekenen en ook blijven bestaan na het afleggen van het vleselijke lichaam. Vanuit dit inzicht beschouwt de mens de materie ook niet als vervulling van zijn verlangen. Ze is voor hem slechts een noodzakelijk middel om de gang over de aarde met succes af te leggen. En bijgevolg verliest de wereld met al haar prikkels en verlokkingen voor hem ook aan waarde. Hij weet dat het slechts schijngoederen zijn en tegelijkertijd een groot gevaar om ook de onvergankelijke goederen te verliezen. Daarom zult u niet van de wereld moeten houden, want deze liefde levert u alleen het verlies van het eeuwige leven op. U zult ze moeten leren zien als dat wat ze is, als rijk van de tegenstander van God, als concentratie van het onrijpe geestelijke dat het al rijpere geestelijke weer naar zich toe wil trekken. U zult ze moeten leren zien als verblindend, een bedrieglijk licht om uw zielen het ware licht niet te laten herkennen. U moet weten dat de wereld eens zal vergaan en u daarom naar datgene zult moeten streven wat onvergankelijk is. Dan zal de stoffelijke wereld elk gevaar voor u verliezen. Integendeel, u zelf zult er veel toe kunnen bijdragen ook aardse materie te helpen zich positief te ontwikkelen, doordat u deze gelegenheden verschaft om te dienen, dat wil zeggen materiële dingen hun bestemming geeft, doordat u nuttige voorwerpen maakt, opdat het geestelijke daarin dient en daardoor opwaarts klimt. Tracht alles naar zijn bestemming te leiden en denk daarbij voor alles aan uw eigen ziel, dat ze zich te midden van de wereld vrijmaakt van aardse begeerten, dat ze zal leren inzien dat het geestelijke rijk de plaats is waar ze vandaan komt en dat ze hier weer op zal aansturen, met de ernstige wil de hereniging met God te bereiken, die zin en doel is van het aardse bestaan.
Amen
VertalerThe world will never give you fulfilment, for in the end it will take away everything you possess of earthly goods. The world only considers your fleshly body but not your soul, and since the fleshly body perishes, the soul stands poor and bare at the gate to eternity if it has not created spiritual goods for itself on earth. The world only gives you in appearance, but in reality it takes away.... your right to eternal life.... You are indeed in the midst of the world, it has been given to you as a place to stay, so to speak, and the soul had to agree to spend a probationary period in this world. And it can also successfully pass this probationary period if the human being only regards the earthly world as a means to an end, as a means of testing, if he does not let it become master over him but always remains its master, if he does not make himself a slave to what surrounds him but always strives to overcome earthly matter in view of his earthly task, if he certainly uses it where it is at his disposal but in a God-ordained sense by helping matter itself to redemption..... if he regards everything earthly-material as what it really is.... directed spiritual, which likewise walks the path of redemption and is grateful for every opportunity for serving activity. Then matter will never become master over the human being, then he will seek something for himself which is more desirable to him because it cannot pass away. Then he will supply the soul with goods which signify true wealth and will remain with it even after the discarding of the body of flesh. In this realization the human being does not regard matter as the fulfilment of his desire, it is only a necessary means for him to successfully cover the earthly path, and thus the world with all its incentives and temptations also loses its value for him. He knows that they are only sham goods and at the same time a strong danger of also losing the imperishable goods. That is why you should not love the world, for this love will only result in the loss of eternal life; you should learn to recognize it for what it is, as the realm of God's adversary, as a conglomeration of immature spiritual things which would like to draw the already more mature spiritual things down to themselves again. You should learn to recognize it as deceptive light in order not to let your souls recognize the true light; you should know that the world will pass away one day and that you therefore have to strive for that which is imperishable. Then the earthly world will lose all danger for you, on the contrary, you yourselves will be able to contribute a great deal to also help earthly matter to ascend by creating opportunities for it to be of service, i.e. by giving material things their purpose by creating useful objects so that the spiritual in them will be of service and thereby progress upwards. Seek to guide everything to its purpose and, in doing so, first and foremost remember your own soul so that it frees itself from earthly desires in the midst of the world, so that it learns to recognize the spiritual kingdom as its place of origin and strives towards it again with the serious will to achieve the reunion with God, which is the purpose and aim of earthly life....
Amen
Vertaler