• Terug

God spreekt steeds weer

O jullie dwazen die menen de Liefde van uw God te kunnen bepalen. Jullie blinden van geest, die Mij nog niet herkend, Mijn tegenwoordigheid nog niet gemerkt hebben. Die daarom niet kunnen begrijpen, dat Ik Me kenbaar maak aan diegenen die naar Mijn Woord verlangen. Jullie dwazen die niet weten dat Ik het eeuwige Woord Zelf ben en bijgevolg moet spreken wanneer Ik bij u aanwezig ben en u Mijn aanwezigheid wil bewijzen. U praat wel na wat Ik eens gesproken heb toen Ik op aarde wandelde, maar zolang Ik Zelf niet bij u aanwezig ben, zijn het slechts dode letters die u verbreidt, die pas levend worden, wanneer u ze als teken van Mijn aanwezigheid ervaart, omdat u Mij dan Zelf hoort spreken, die Me door de Geest in u openbaar.

In het begin was het Woord en het Woord was bij God (en het Woord is God). Mijn Woord ben Ik Zelf en Mijn Geest is in elk Woord dat van Mij getuigt. Ik spreek tot de mensen en wel overal en altijd, zodra de mens zijn oor voor Mij opent, zodra hij verlangt Mij te horen en luistert naar de uiting van Mijn Liefde. En nooit zal deze Liefde uitgeput raken, zoals daarom ook nooit Mijn Woord kan ophouden te weerklinken in het hart van de mensen die Mij liefhebben.

Wie dus gelooft dat Ik Me slechts één keer aan de leerlingen heb geopenbaard, wie gelooft dat Ik nu zwijg en nooit meer met de mensen in een zo innig contact sta dat ze in staat zijn Mij te horen, die bevindt zich in grote dwaling. En die dwaling is voor hem zelf zeer nadelig, omdat hij nooit Mijn stem kan horen, wanneer hij niet gelooft dat Ik Me openbaar, dat Mijn Liefde zich tegenover u mensen wil uiten en u een teken wil geven dat Ik bij u tegenwoordig ben.

Omdat Mijn Godheid wezenlijk is, moet Ik ook van Mijn Wezen getuigenis kunnen afleggen en dus tot u mensen spreken. Ook u zult alleen een ander wezen kunnen herkennen wanneer dit zijn denken, willen en voelen tot uitdrukking kan brengen, daar het anders voor u dood blijft en niet herkend wordt. En daar Ik wil dat u mensen Mij leert herkennen, moet Ik tot u spreken.

Welke vader die zijn kinderen liefheeft, zou wel blijven zwijgen als hij weet dat ze in nood zijn? Welke vader zou wel een gelofte afleggen slechts eenmaal tot zijn kinderen te spreken, om dan voor altijd te blijven zwijgen? U mensen kent uw Vader in de hemel niet als u zich Hem voorstelt als een onbarmhartig wezen met principes die elke liefde ontberen. Zoals een hen haar kuikentjes lokt om ze te beschermen tegen het gevaar, zo ben Ik ook alsmaar iemand die roept en aanmaant. En hoe anders dan door Mijn Woord, dat van Mij Zelf getuigt en van Mijn Liefde en zorg voor u?

O jullie dwazen die geloven dat Mijn Liefde minder zou worden. Dat ze ooit uitgeput zou kunnen raken. Dat Ik, het Woord van Eeuwigheid, eens zou kunnen zwijgen, omdat Ik al een keer tot u gesproken heb. Wees erop bedacht hoe zwak uw geloof toch is en hoe u Mij beoordeelt naar aardse maat. Hoe u Mij de zwakheden en gebreken van een aardse mens toeschrijft, wiens liefde beperkt is omdat hij nog onvolmaakt is.

Mijn Woord zal steeds weerklinken en ieder mens die zich vormt volgens Mijn wil, die zijn hart gereed maakt tot woning waarin zijn Heer Zijn intrek kan nemen, zal het kunnen horen. En als Hij bij hem aanwezig is, zal Hij Zich ook uiten en woorden van Liefde en Wijsheid tot hem spreken, zoals Ik het beloofd heb. En nooit zult u eraan moeten twijfelen, daar anders ook Mijn op aarde gesproken Woord vervallen zou zijn, dat Mijn Geest u heeft verkondigd tot aan het einde der tijden: “Ik blijf bij u tot aan het einde van de wereld”, “Mijn Geest zal u in de waarheid binnenleiden”.

En als u een diep levend geloof bezit, zult u Mij niet beschouwen als een verre God, veeleer als een uitermate goede, liefdevolle Vader die altijd met u verbonden wil zijn en blijven en die u dan ook zult kunnen vernemen, die altijd tot u spreekt als u ernaar verlangt Hem te horen.

Amen

Deus fala repetidamente....

Ó tolos que acreditam que podem determinar o amor do vosso Deus.... Vós, cegos de espírito, que ainda não Me reconheceis, que ainda não sentistes a Minha presença e que, por isso, não podeis compreender que Me torno conhecido por aqueles que desejam a Minha Palavra. Vós, tolos, que não sabeis que Eu Sou a Palavra eterna, tendes de falar quando Eu estou presente e quereis provar-vos a Minha presença. Repetis certamente o que eu disse uma vez quando vivi na terra, no entanto, enquanto Eu próprio não estiver presente para ti, eles são apenas letras mortas que tu espalhas e que só ganhas vida quando os percebes como sinais da Minha presença, porque então ouvir-me-ás falar Mim mesmo, Quem Se revela a ti através do espírito. No início era a Palavra, e a Palavra estava com Deus.... (e Deus é a Palavra). Eu Sou a Minha Palavra, e o Meu espírito está em cada Palavra que testemunha de Mim. Falo às pessoas em todos os lugares e em todos os momentos, assim que o ser humano me abre os ouvidos, assim que ele deseja ouvir-Me e ouve a expressão do Meu amor. E este amor nunca se esgotará, tal como a Minha Palavra nunca poderá deixar de ressoar no coração das pessoas que Me amam. Portanto, qualquer pessoa que acredite que só uma vez me dei a conhecer aos discípulos, qualquer pessoa que acredite que agora me manterei em silêncio e que nunca mais voltarei a estar em contacto tão próximo com as pessoas que elas serão capazes de Me ouvir, está a viver num grande erro que é muito prejudicial para si próprio, porque nunca será capaz de ouvir a Minha voz se não acreditar que Me revele, que o Meu amor quer expressar-se a vós, humanos, e dar-vos um sinal de que Eu estou presente para vós. Porque Sou uma Deidade essencial, devo também ser capaz de testemunhar a Minha natureza e assim falar-vos, humanos. Também vós só podereis reconhecer outro ser se ele puder expressar os seus pensamentos, intenções e sentimentos, caso contrário, permanecerá morto e não será reconhecido por vós. E como quero que vocês, humanos, aprendam a reconhecer-me, devo falar-vos. (18.11.1950) Que pai que ama os seus filhos permaneceria em silêncio se soubesse que eles estavam em necessidade? .... Que pai faria um voto de falar com os seus filhos apenas uma vez e depois ficar em silêncio para sempre? Vós, humanos, não conheceis o vosso Pai no céu se O imaginais como um ser impiedoso com princípios que carecem de todo o amor. Tal como uma galinha coaxa os seus filhotes para os proteger do perigo, também eu sou sempre e constantemente um chamador e admoestador e de que outra forma, mas através da Minha Palavra, que testemunha a Mim mesmo e o Meu amor e carinho por vós?.... Ó tolos que acreditam que o Meu amor diminuiria, que poderia ser passado.... que eu, a Palavra da eternidade, poderia uma vez estar em silêncio porque já vos falei uma vez.... Considerai quão fraca é a vossa fé e como Me medis com jardas terrenas, como Me apegais às fraquezas e falhas de uma pessoa terrena cujo amor é limitado porque ele ainda é imperfeito. A Minha Palavra ressoará sempre e cada pessoa poderá ouvi-la quem se molda de acordo com a Minha vontade, quem prepara o seu coração para ser uma morada onde o seu Senhor possa residir.... E se Ele estiver com ele, se Ele estiver presente, Ele também se expressará e lhe dirá palavras de amor e sabedoria, como eu prometi. E nunca duvideis disso, senão a Minha Palavra falada na terra também seria invalidada, que vos proclamou o Meu espírito até ao fim dos tempos: 'Ficarei convosco até ao fim do mundo'....' 'O Meu espírito guiar-vos-á para a verdade'....'. E se possuirdes uma fé profunda e viva, não Me considerareis como um Deus distante, mas como um Pai amoroso, que quer estar e permanecer sempre unido a vós e a Quem podeis então ouvir, que fala sempre convosco se O desejardes ouvir...._>Ámen