• Terug

Het afwijzen van de genadegave van GOD Duisternis

De genade van GOD mag niet worden afgewezen: Overweeg deze woorden en dan zult u het begrijpen dat de mensen door leed en ellende heen moeten gaan om over een andere weg bij het doel te komen, dat ze zonder moeite zouden kunnen bereiken door gebruik te maken van Mijn genade; IK worstel om elke ziel, IK wil niet dat ze verloren gaat en daarom kom IK haar met Mijn genade steeds weer tegemoet. IK wil haar helpen haar doel te bereiken, omdat IK weet dat ze alleen te zwak is serieus haar doel na te streven, zich te verlossen: Waar haar dus daartoe de kracht ontbreekt, geeft Mijn Liefde haar bovenmate veel genade en ze hoeft alleen zich zonder weerstand aan de werking van Mijn genade over te geven, ze hoeft alleen zich maar aan te laten trekken door Mijn Liefde en dus de genadegave te gebruiken En ze zal gered zijn voor eeuwig. Doch in hun blindheid zien de mensen Mijn Liefde niet en wijzen daarom ook Mijn genade af.

Toch heb IK nog erbarming met hen en houd rekening met hun staat van duisternis, want IK verwerp de mensen niet, alleen bevrijden ze zichzelf niet uit de boeien van de satan, die hetzelfde zijn als de verdoemenis, omdat ze een totale verwijdering van GOD betekenen. IK heb erbarming met de blinde en onwetende mensen en zet hen steeds weer de voet dwars: Ze wijzen MIJ en Mijn genadegave wel af, maar het mankeert hen aan het inzicht in datgene wat ze doen, en daarom verstoot IK hen niet, integendeel tracht ze aanhoudend te winnen. Maar wie Mijn genade afslaat, haar echter heeft ingezien als genade, die zondigt tegen Mijn Liefde en heeft geen erbarming te verwachten. Ook aan hen laat IK ME steeds weer kennen, maar veel moeilijker te herkennen dan eerst, omdat IK met smartelijke middelen zijn hart tracht te verzachten en hij MIJ in zulke middelen slechts moeilijk kan herkennen. Ook het leed is een genadegave, omdat het de mens naar MIJ moet leiden, als hij de weg alleen niet vindt of geen lust heeft hem te gaan. En zo zult u ook begrijpen dat een kostbare gave van MIJ uit de mens die haar afwijst niet tweemaal wordt aangeboden en die toch het inzicht had, dus haar waarde heel goed weet te schatten. Hij zal zich moeten verantwoorden, beantwoordend aan de genade die hij heeft afgeslagen. Hij zal echter ook in duisternis verkeren, omdat het licht dat IK hem aanbood, is gedoofd door eigen schuld en nu de duisternis veel dieper is dan voorheen.

IK stuur het Licht van de hemel omlaag naar de aarde en wie door zijn straal wordt aangeraakt, kan zijn innerlijk verlichten en de geestelijke duisternis verjagen. Het is een onmetelijk genadegeschenk dat IK uitdeel op aarde en Mijn Wijsheid kan het waarlijk zien wie de hoeder van dit Licht kan zijn. Maar nooit is Mijn Wil bepalend dat de mens dit goddelijke Licht in zich opneemt en zichzelf daardoor helderheid verschaft. Maar dat hij het als Licht uit de hemel kan herkennen, wanneer hij het zien wil, is de uitwerking van deze genadegave die zich bij ieder mens openbaart die er serieus naar streeft naar MIJ te komen en dus alle middelen gebruikt die Mijn Liefde hem aanbiedt.

En zo kan dus de onwetendheid niet als excuus naar voren worden gebracht, wanneer de mens zich moet verantwoorden voor zijn goed of verkeerd gebruikte wil. Veeleer zal de weerstand van de wil tegen Mijn Liefde en Erbarming duidelijk aan het licht komen en dus ook zijn toebehoren aan Mijn tegenstander, die van beneden net zo op de mensen inwerkt en hen aanzet Mijn genadegave af te wijzen. De mens is vrij, hij wordt noch van boven, noch van beneden, gedwongen waar het om de geestelijke ontwikkeling van de ziel gaat. En zo wordt hem ook een genadegave nooit opgedrongen waarnaar hij zijn handen niet verlangend uitstrekt, maar of ze hem ooit op aarde opnieuw wordt aangeboden is onzeker, want alleen een berouwvolle ziel die er MIJ innig om vraagt, kan weer door de straling van licht worden aangeraakt. Maar wie eenmaal Mijn genade afwijst, komt in de diepste duisternis terecht en zal elk licht schuwen, omdat de vorst der duisternis hem naar beneden trekt en hij zich zonder weerstand te bieden, overgeeft aan diens macht en kracht.

Amen

Rejecting the gift of God's grace.... darkness....

God's grace must not be rejected.... Consider these words and then you will understand that people have to go through suffering and misery in order to reach the aim by another path, which they could effortlessly achieve by using My grace. I struggle for every soul, I don't want it to get lost and that is why I meet it again and again with My grace; I want to help it to reach the aim because I know that it is too weak on its own to seriously strive towards the aim of redeeming itself. Hence, where it lacks the strength to do so My love will bestow grace upon it without measure, and it need only surrender to the effect of My grace without resistance, it need only allow itself to be drawn by My love and thus make use of the gift of grace.... And it will be saved for eternity. Yet in their blindness people do not recognize My love and therefore also reject My grace. But I nevertheless have mercy on them and take their state of darkness into account, for I don't condemn people, only they don't free themselves from satan’s shackles, which are equal to condemnation because they signify complete remoteness from God. I have mercy on blind and ignorant people and therefore step into their path again and again. They certainly reject Me and My gift of grace but they lack the knowledge of what they are doing, and therefore I do not reject them but woo them on and on. But anyone who rejects My grace but has recognized it as grace sins against My love and cannot expect mercy. I will indeed approach him again and again but it will be far more difficult for him to recognize Me than before, because I will try to soften his heart with painful means and he will only be able to recognize Me with difficulty in such means. Suffering, too, is a gift of grace because it is meant to lead the human being to Me if he cannot find the path on his own or does not want to take it. And thus you will also understand that a precious gift will not be offered twice by Me to the person who rejects it and yet had the knowledge, thus knows its value very well. He will have to answer for the gift of grace he rejected. But he will also walk in darkness because the light I offered him has been extinguished through his own fault and now the darkness is far deeper than before. I guide the light from heaven down to earth, and whoever is touched by its ray can illuminate his inner being and chase away the spiritual darkness. It is an immeasurable gift of grace which I distribute on earth, and My wisdom can truly recognize it who can be the guardian of this light. Yet it is never My will that the human being absorbs this divine light and thereby creates brightness for himself.... Yet the fact that he can recognize it as light from the heavens if he wants to recognize it is the effect of this gift of grace which appears in every person who seriously strives towards Me and thus uses all means My love offers him. And thus ignorance cannot be used as an excuse when the human being has to answer for his rightly or wrongly used will. Instead, the soul's resistance to My love and mercy will become obvious and thus also its affiliation to My adversary, who also influences the human being from below and impels him to reject My gift of grace. The human being is free, he is neither forced from above nor from below where the spiritual development of the soul is concerned. And thus a gift of grace will never be forced upon him again if he does not stretch out his hands longingly for it, yet whether it will ever be offered to him again on earth is doubtful, for only a repentant soul which sincerely asks Me for it can be touched by the radiation of light again. Yet anyone who once rejects My grace will fall into deepest darkness and shun all light, because the prince of darkness will pull him down and he will surrender to his power and strength without resistance....

Amen