• Terug

Traditioneel geloof - Vormgeloof - Dwaalleren

Het is een buitengewoon moeilijke arbeid, de mensen uit het traditionele geloof - uit het vormgeloof - te verplaatsen in het levende geloof, want het woord geloof is hun nog niet duidelijk geworden. Ze hebben het woord traditioneel overgenomen zonder zich bewust te zijn van de eigenlijke diepe betekenis en hangen veel meer uiterlijke gewoonten en gebruiken aan dan de kern die de leer van Christus vormt. Wel hebben ze met de oren alles opgenomen wat met Jezus Christus als de goddelijke Verlosser verband houdt en deze kennis kenmerken ze met het woord "geloof" en ze verstaan daaronder alleen maar dat ze zich niet verzetten tegen dit weten of dat ze het afwijzen als onwaarschijnlijk. Maar ze zijn noch in detail in de christelijke leer doorgedrongen, noch zich zelfs maar bewust van de betekenis van het verlossingswerk. Dus een inhoudelijke stellingname tegenover dat, wat hen geleerd werd, laten ze achterwege, die echter nodig is om levend te kunnen geloven, dat wil zeggen innerlijke overtuiging voor welke geloofsleer dan ook te verkrijgen.

Maar alleen het levende geloof kan tot het eeuwige leven leiden, want elk vormgeloof is ongeschikt om de ziel te veranderen. En alles is vormgeloof zolang de mens niet vervuld is van een diep verlangen naar de zuivere waarheid. Want dit verlangen spoort hem pas aan om na te denken over de hem overgebrachte geestelijke leer, waarop dan de innerlijke overtuiging volgt of een bewust afwijzen van datgene, waarvoor hij de overtuiging - dus het levende geloof - niet kan opbrengen. En dit uitsorteren van het valse en het ware moet plaatsvinden. De dwaling moet van de waarheid worden gescheiden, daar anders de mensen zich geen duidelijke voorstelling van God kunnen maken, wiens Wezen zo volmaakt is, dat ook alles wat van Hem getuigt volmaakt moet zijn. Misvormde leren echter zullen nooit het Wezen van God laten inzien, maar steeds een valse voorstelling van God weergeven.

Maar zolang mensen, die hun medemensen willen onderrichten, zelf het onderscheid tussen vormgeloof en het levende geloof niet kennen, zolang deze mensen zichzelf geen kennis hebben verschaft van de waarheid, juist door het innemen van een standpunt met behulp van goddelijke ondersteuning - dus tot een levend geloof zijn gekomen - zullen ze ook niet hen, die onderricht worden, opvoeden tot waar geloven. En dit is de verklaring ervoor dat ontelbare mensen zich wel gelovig noemen en er toch ver van verwijderd zijn, dat daarom de dwaling verbreid is en de waarheid slechts weinig instemming vindt, dat de mensen veel voor waarheid aannemen wat ze bij ernstig willen zeer wel als dwaling zouden kunnen herkennen. Maar ze houden zich aan de traditie, ze nemen gedachteloos en zonder bedenkingen generaties lang steeds dezelfde misvormde leren over, die oorspronkelijk in de zuiverste vorm door Jezus Christus aan de mensen werden gegeven en alleen vertroebeling en misvorming konden ondergaan omdat eigen denken uitgeschakeld werd en zodoende er op de afwijkingen geen acht werd geslagen. Bovendien werden de mensen ook tot het onvoorwaardelijk aannemen van geloofsleren verplicht, zodat ze zich van elke verantwoording ontheven voelen en het geloof dus steeds meer star wordt en een dood geloof geen geestelijke vooruitgang kan opleveren.

De mensen moeten opmerkzaam worden gemaakt op hun dode toestand en daarom moet steeds het levende geloof worden gepredikt. Het moet hun ten stelligste op het hart worden gedrukt, dat ze zich niet gelovig behoren te noemen zolang ze alleen maar traditioneel overgenomen geestelijke leringen erkennen doch niet in bezit hebben genomen, dus ze met meest innerlijke overtuiging - niet alleen met de mond - kunnen verdedigen en dat daartoe ook een denkbeeldige uiteenzetting nodig is. Dan zal de sluier voor hun ogen wegvallen, dan zullen het hart en het verstand af en toe weigeren iets aan te nemen en dan pas zal de waarheid tevoorschijn komen, die dan de mens gelukkig en tot een vlijtige aanhanger zal maken. En dan zal de mens levend kunnen geloven en zich van elke uiterlijke vorm hebben vrijgemaakt. Dan pas zal zijn ziel rijp kunnen worden en zal hij een lid van de kerk zijn die Jezus Christus op aarde heeft gesticht.

Amen

A fé tradicional.... Formulário faith.... Heresias....

É uma tarefa extremamente difícil fazer passar as pessoas da fé tradicional, da fé formal, para a fé viva, pois ainda não se tornaram claras acerca da palavra "fé", adoptaram a palavra tradicional sem terem consciência do verdadeiro significado profundo e estão mais apegados aos costumes e tradições externas do que ao núcleo que é o ensinamento de Cristo. De facto, eles acolheram com os seus ouvidos tudo o que tem a ver com Jesus Cristo como o divino Redentor, e descrevem este conhecimento com a palavra "fé". Só o entendem para não se rebelarem contra este conhecimento ou o rejeitarem como improvável. Mas não penetraram nos detalhes da doutrina cristã nem estão sequer conscientes do significado do acto de Salvação, pelo que se abstêm de fazer uma declaração mental sobre o que lhes é ensinado, mas isto é necessário para poderem acreditar com uma fé viva, ou seja, para ganharem convicção interior para cada doutrina de fé. Mas a fé viva só pode levar à vida eterna, porque toda a fé formal é inadequada para a transformação da alma. E a fé na forma é tudo, desde que o ser humano não seja preenchido com um profundo desejo de pura verdade. Pois só este desejo o leva a reflectir sobre o conhecimento espiritual que lhe é transmitido, ao que se segue uma convicção interior ou uma rejeição consciente daquilo pelo qual não pode reunir convicção, ou seja, fé viva. E esta separação entre o errado e o certo deve ter lugar. O erro deve ser separado da verdade, caso contrário as pessoas não serão capazes de formar um conceito correcto de Deus, cuja natureza é tão perfeita que tudo o que testemunha sobre Ele também deve ser perfeito. Os ensinamentos educados, contudo, nunca permitirão que a natureza de Deus seja reconhecida, mas retratam sempre uma imagem distorcida de Deus. Mas desde que as pessoas que querem ensinar os seus semelhantes.... (8.8.1949) não conhecem eles próprios a diferença entre fé formal e fé viva, enquanto estas pessoas não tiverem adquirido conhecimento da verdade elas próprias, precisamente através da opinião com apoio divino, pelo que enquanto não tiverem alcançado a fé viva, também não educarão aqueles que devem ser ensinados na fé certa. E isto explica porque inúmeras pessoas se autodenominam crentes e no entanto estão longe disso...., porque é que o erro é generalizado e a verdade apenas encontra pouca aceitação, porque é que as pessoas aceitam muito como verdade que poderiam muito bem reconhecer como erro com uma vontade séria. No entanto, aderem à tradição, adoptam sem pensar e sem hesitar os mesmos ensinamentos verbalizados através das gerações, que foram originalmente dados às pessoas na sua forma mais pura por Jesus Cristo e só podiam tornar-se nebulosos e deformados porque o seu próprio pensamento estava desligado e, portanto, os desvios não eram respeitados. Além disso, as pessoas foram também obrigadas a aceitar incondicionalmente os ensinamentos da fé, para que se sintam absolvidas de toda a responsabilidade e assim a fé torna-se cada vez mais rígida e uma fé morta não pode trazer qualquer progresso espiritual. Deve chamar-se a atenção das pessoas para o seu estado morto, e por isso a fé viva deve ser sempre pregada, deve ser-lhes sugerido que não se chamem crentes desde que apenas reconheçam o conhecimento espiritual tradicionalmente adoptado, mas não se apropriem dele, ou seja, desde que o possam representar com convicção íntima, e não apenas com a boca, e que isto também exija um debate mental. Então o véu cairá diante dos seus olhos, depois o coração e o intelecto recusar-se-ão por vezes a aceitar algo, e só então surgirá a verdade que fará agora o ser humano feliz e o tornará num defensor industrioso. E então o ser humano poderá acreditar vivo e ter-se libertado de todas as formas externas, só então a sua alma poderá amadurecer e será um membro da igreja que Jesus Cristo fundou na terra...._>Ámen