• Terug

Gerechtigheid - Boetedoening voor zonden Gericht

De mensen dagen Mijn Gerechtigheid uit, want ze zondigen aan een stuk door. Ze zijn buitengewoon onverdraagzaam, ze hebben geen liefde in hun hart, ze zijn zeer hoogmoedig, vervuld van zinnelijke begeerten, ze hebben geen medegevoel voor de naaste, zijn vol afgunst en nijd en door hun liefdeloosheid in staat tot de slechtste handelingen. En dus zondigen ze tegen Mijn gebod van de naastenliefde en tegen MIJ Zelf, DIE hun dit gebod heeft gegeven.

Maar wie tegen Mijn gebod van de liefde zondigt, raakt Mijn Liefde kwijt, hij verwijdert zich van MIJ en wordt steeds en steeds harder, tot IK hem weer onderwerp aan het gericht, d.w.z. zijn hernieuwde kluistering in de materie plaatsvindt. Dan is Mijn Gerechtigheid genoegdoening gegeven, maar de mens heeft over zichzelf recht gesproken, alleen ligt aan deze ontwikkelingsgang Mijn wet van eeuwigheid ten grondslag, die met recht een straf zou kunnen worden genoemd, wanneer ze niet tegelijkertijd een middel om op te voeden betekende, dus steeds weer Mijn Liefde voor het geschapen wezen door liet stralen, dus nooit als toorn is te beschouwen.

Gerechtigheid schakelt nooit de Liefde uit, maar Gerechtigheid eist ook genoegdoening, opdat de zonde zelf krachteloos wordt gemaakt. Want Mijn schepselen lijden onder de zonde en kunnen alleen door een passende boete dit lijden verminderen of opheffen. Een zondig mens bevindt zich dus in het gericht, d.w.z. in een gekluisterde toestand die vol is van lijden. Hij moet genoegdoening verschaffen, hij wordt gedwongen datgene te doen wat hij als mens niet vrijwillig heeft gedaan, hij moet dienen. De mens is vrijwillig dienstbaar als hij de liefde in zich opwekt. Maar zonden en slechte eigenschappen verdringen de liefde en hij tracht te heersen terwijl hij zou moeten dienen, en zijn denken en handelen is zondig.

En als er nu in het stadium als mens geen verandering meer is te verwachten, wordt hij in een toestand overgeplaatst waarin het geestelijke gedwongen is om dienend actief te zijn om weer de vrije toestand te bereiken en het de wilsproef van het dienstbaar zijn in vrijheid nog eens kan afleggen. Deze ontwikkelingsgang is van MIJ uit alleen maar gerechtigheid, evenwel niet op toorn, veeleer op de Liefde gebaseerd, en steeds door de mens zelf in vrije wil bepaald, zodat hij zichzelf in het gericht stort, zodra hij zondigt tegen het gebod van de liefde voor GOD en de naaste.

Amen

Justiça .... Expiação dos pecados .... Acórdão ....

As pessoas desafiam a Minha justiça, pois pecam incessantemente. São intolerantes sem medida, não têm amor no coração, estão cheios de arrogância, cheios de desejos sensuais, não têm compaixão pelo próximo, estão cheios de inveja e ciúmes e, devido à sua falta de amor, são capazes das piores acções. E assim pecam contra o Meu mandamento de amor ao próximo e contra Mim mesmo, Quem lhes deu este mandamento. Mas quem violar o Meu mandamento de amor perde o Meu amor, distancia-se de Mim e endurece-se cada vez mais até eu o levar novamente a tribunal, ou seja, o seu novo desterro na matéria. Então a Minha justiça foi expiada, mas o ser humano julgou-se a si próprio, apenas a Minha lei da eternidade está subjacente a este processo, que poderia ser correctamente chamado de castigo se não representasse ao mesmo tempo um meio eficaz de educação, deixando assim sempre transparecer o Meu amor pela criação, pelo que nunca deve ser considerado como ira. A justiça nunca elimina o amor, mas a justiça também exige a expiação para que o próprio pecado seja invalidado. Pois as Minhas criações sofrem de pecado e só podem reduzir ou cancelar este sofrimento através da expiação justa ..... Assim, uma pessoa pecadora está em julgamento, ou seja, num estado banido que está a sofrer. Deve satisfazer-se, é obrigado a fazer o que não fez voluntariamente como ser humano .... deve servir. O homem serve voluntariamente se despertar o amor em si mesmo. Mas os vícios e maus hábitos deslocam o amor e ele tenta governar onde ele deve estar ao serviço, e os seus pensamentos e acções são pecaminosos. E se já não se pode esperar uma mudança no palco como ser humano, ele será colocado num estado em que o espírito é forçado a estar ao serviço para alcançar novamente o estado livre, e pode mais uma vez passar o teste da vontade de serviço livre. Este curso de desenvolvimento é apenas justiça da Minha parte, mas não se baseia na raiva, mas no amor, e é sempre determinado pela livre vontade do ser humano, para que ele mergulhe no julgamento assim que pecar contra o mandamento do amor a Deus e ao seu próximo ...._>Ámen