U weet nooit hoe uw einde is. En daarom moet u elke dag de barmhartigheid van God aanroepen, opdat die zich naar u toe mag wenden in het uur van de dood. Zelfs als u leeft naar de wil van God, kan uw einde zwaar zijn als dit ertoe moet dienen u geheel te ontdoen van afvalsubstanties en voor eeuwig vrij te maken. Gods wijsheid en liefde gaan naar u uit tot in het laatste uur op deze aarde, en als uw ziel nog vatbaar is voor verandering, wordt u daartoe nog gelegenheid gegeven in het uur van de dood.
Daarom moeten aan God toegewijde mensen vaak lichamelijk lijden, waarvoor de mensen geen verklaring vinden omdat zij er de liefde van God niet in kunnen zien. En toch is het de liefde van God die dat leed over de mensen laat komen, omdat leed het beste middel is om rijp te worden en het in korte tijd de ziel nog die graad kan opleveren, die nu in het hiernamaals toelaat met licht doorstraald te worden. En de ziel is haar Schepper dankbaar als zij vrij geworden is en Gods liefde en erbarmen beseft. En zo moet alle lijden als een bewijs van de liefde van God worden gezien en zelfs het einde is gelukzalig als het met leed gepaard gaat, ook al lijkt het niet zo. De ziel maakt zich dan wel met pijn van het lichaam los, stijgt echter dadelijk op in het rijk van de zalige geesten. Zij verlaat niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk de aarde en neemt ook de uitgerijpte substanties van het lichaam mee, want elke graad van lijden op aarde lost het omhulsel op dat de ziel nog omsluit.
En zalig is de mens die zich nog op aarde totaal kan vrijmaken van het onrijpe geestelijke, want hij heeft het aardse leven benut voor de verlossing en hij verzet zich ook niet meer tegen de wil van God. Hij zal in het uur van de dood wel worstelen om de vrede van zijn ziel, nooit echter het lichamelijke lijden als onrechtvaardig ervaren. Zijn ziel weet dat het afloopt, dat er ook aan het lichamelijke leed een einde komt en dat de ziel uit dit leed haar voordeel trekt, ook al is zij niet meer in staat dit inzicht aan het lichaam over te brengen. Het lichaam laat echter de ziel los zodra het de volmaaktheid van de ziel voelt, omdat dan zijn opdracht vervuld is deze ziel een verblijfplaats te hebben verschaft. Het uur van de dood kan voor u allen zwaar zijn. Het kan voor u echter ook een zacht inslapen zijn om dan in het lichtrijk te ontwaken, wanneer u geen leed meer nodig hebt. Wanneer de ziel zich reeds op aarde met God heeft verbonden en Hij haar nu thuis haalt in Zijn rijk - in uw vaderhuis - om u zalig te maken. U weet echter niet hoe uw einde is. Vraag daarom God om erbarmen. Vraag Hem om Zijn genade en kracht, als God voor u nog lijden nodig acht, en u zult ook het uur van de dood verdragen. Alleen uw lichaam zal lijden, de ziel echter zal vol vreugde het lichaam verlaten en opwaarts zweven in de sferen van het licht.
Amen
VertalerNunca sabeis qual será o vosso fim e, por isso, deveis invocar diariamente a misericórdia de Deus para que ela se volte para vós na hora da morte. Mesmo que se viva segundo a vontade de Deus, o seu fim pode ser difícil se se destinar a purificá-lo completamente e a libertá-lo para a eternidade. A sabedoria e o amor de Deus aplicam-se a vós até à última hora nesta terra, e se as vossas almas ainda forem capazes de mudar, ainda vos será dada a oportunidade na hora da morte. E é por isso que as pessoas submissas a Deus muitas vezes têm de sofrer fisicamente, e as pessoas não conseguem encontrar uma explicação para isso porque são incapazes de reconhecer o amor de Deus nele, e no entanto o amor divino dá às pessoas este sofrimento porque é o melhor meio de amadurecimento que, em pouco tempo, ainda pode ganhar a alma o grau que permite que a luz brilhe no além, e a alma agradece ao seu Criador quando se tornou livre e reconhece o grande amor e misericórdia de Deus. E assim todo o sofrimento deve ser considerado como uma prova do amor de Deus, e mesmo o fim é feliz se for acompanhado de sofrimento, embora não o pareça ao ser humano, pois a alma certamente se desprende do corpo com dor, mas ascende imediatamente ao reino dos espíritos bem-aventurados, não só fisicamente mas também espiritualmente deixa a terra, e também leva consigo as substâncias maduras do corpo, pois cada grau de sofrimento na terra dissolve a cobertura que ainda encerra a alma. E bendito é o ser humano que se pode libertar completamente de substâncias espirituais imaturas enquanto ainda está na terra.... usou a vida terrena para a redenção e já não se rebelou contra a vontade de Deus. Na hora da morte certamente lutará pela paz da alma, mas nunca sentirá que o sofrimento físico seja injustificado, pois a sua alma sabe que chegará ao fim, que o sofrimento físico também chegará ao fim e que a alma beneficiará com ele, mesmo que então já não seja capaz de transmitir esta realização ao corpo. Mas o corpo separa-se da alma assim que sente a sua perfeição, porque então a sua tarefa de ter concedido uma estadia a esta alma está cumprida. A hora da morte pode ser difícil para todos vós, mas também pode ser um feliz adormecer para vós a fim de depois acordar no reino da luz quando já não precisa de sofrimento, quando já encontrou a união com Deus na terra e Ele agora leva-a para casa no Seu reino, para a casa do vosso Pai, a fim de vos fazer feliz. No entanto, não sabeis qual será o vosso fim e por isso pedireis a Deus misericórdia, pedireis a Sua graça e força se Deus ainda precisar de sofrimento para vós, e também suportareis a hora da morte, só o corpo sofrerá, mas a alma deixará o corpo cheio de alegria e ascenderá às esferas da luz...._>Ámen
Vertaler