De gave het verstand goed te gebruiken is onvoorwaardelijk nodig voor de hogere ontwikkeling van de ziel. Want daarvoor kreeg de mens het verstand, opdat hij alles wat om hem is en geschiedt, met zijn gedachten verwerkt - en hij daardoor gevolgtrekkingen maakt, die hem nu bewust in zichzelf het eeuwig goddelijke laten zoeken. Door het verstand moet de vrije wil werkzaam worden, want iets willen zal de mens pas dan, als zijn verstand hem het nut van wat hij wil voor ogen heeft gesteld, zodoende zal het willen altijd pas het gevolg van het denken zijn.
En het verstand nu juist te gebruiken, d.w.z. het goede te willen en het kwade te verafschuwen, moet onherroepelijk de ontwikkeling van de ziel bevorderen. Er kan van een goed gebruik maken van het verstand niet gesproken worden als het de mens aanzet tot slecht handelen, dan worden de gaven van het verstand misbruikt. De mens kan door na te denken en zijn verstand serieus te gebruiken erg makkelijk inzien dat een wijze Scheppingskracht aan het werk is, Die alles om hem heen liet ontstaan - en dat deze Scheppingskracht ook verder alle schepselen verzorgt. En is de mens eenmaal zo ver gekomen, dan kan het verstand ook de wil ertoe brengen zich met deze Scheppingskracht in verbinding te stellen. Want hij moet zichzelf als een zelfstandig denkend wezen, dus als Zijn schepsel bezien en derhalve de Schepper evenzo als denkend WEZEN, in hoogste volmaaktheid erkennen, en dit bewustzijn is voldoende om nu een verbinding met de Schepper tot stand te brengen.
Dit is een resultaat van het denken, dat ieder mens bereiken kan als hij zijn verstand gebruikt om dichter bij de waarheid te komen. Dat desondanks zijn denkarbeid juist geleid wordt, is het werk van deze Schepper, zodra de mens bewust de verbinding met Hem tot stand heeft gebracht. Doch het verstand is de mens daartoe gegeven om tot aan het ogenblik van het zich verbinden, zelf werkzaam te zijn. Het verstand is dus aan de wil toegevoegd, opdat deze de juiste richting kan nemem die tot het doel, tot de verbinding met GOD voert.
De voorwaarde is alleen, dat de mens innerlijk het goede wil, dan zal zijn denkarbeid hem onherroepelijk tot het doel voeren. Het verstand moet dus gebruikt worden opdat de wil actief wordt, om bewust de verbinding met GOD tot stand te brengen. Maar eerst moet deze wil voor GOD gekozen hebben, daar anders de denkaktiviteit zich niet goed ten nutte wordt gemaakt doordat de mens al het ernstig nadenken achterwege laat en alleen verstandelijk de voor en nadelen overweegt van dat wat hem omgeeft en wat er geschiedt. Hij benut dan de gave van het denken niet en ook het resultaat is daarmee in overeenstemming. Hij zal nooit tot het doel komen maar gedurig twijfelen of dwalen, want al naar gelang zijn wil wordt hij beïnvloed door goede of boze krachten.
Het verstand kan als het serieus gebruikt wordt zelfs een slechte wil tot een andere mening brengen, en dat is ook zijn opdracht. Daarom moet de mens zich ook verantwoorden als hij de gave van het verstand misbruikt, wanneer hij die gave niet gebruikt voor het eigenlijke doel, nml.dichter bij de waarheid te komen, die GOD degene niet onthoudt die er ernstig naar streeft - door ijverige denkarbeid. Met de goede wil zal hij het grootste resultaat boeken en met ernstig nadenken zal hij ook zijn wil overreden hetzelfde doel na te streven.
Amen
VertalerUsar corretamente o dom do intelecto é absolutamente necessário para o desenvolvimento superior da alma; pois o ser humano recebeu o intelecto para processar mentalmente tudo o que é e acontece ao seu redor e assim tirar conclusões que agora o deixam procurar conscientemente o divino eterno. O livre arbítrio deve tornar-se ativo nele através do intelecto, pois o ser humano só vai querer algo quando o seu intelecto tiver apresentado o benefício desse desejo a ele, portanto a vontade só será sempre o resultado de pensar.... E agora, para usar corretamente o intelecto, ou seja, para querer o bem, para detestar o mal, deve inevitavelmente promover o desenvolvimento da alma. Não é possível falar de um uso correto do intelecto se ele leva o ser humano a agir mal, então os dons do intelecto são mal utilizados. Com uma séria reflexão intelectual, o ser humano pode muito facilmente reconhecer que um sábio poder criativo está em ação, o que trouxe tudo à sua volta, e que esse poder criativo continuará a cuidar de todas as coisas criadas. E uma vez que o ser humano tenha chegado até aqui, então o raciocínio também pode determinar a vontade de estabelecer contato com essa força criadora, pois ele deve considerar-se como um ser pensante independente, portanto Seu ser criado, e consequentemente reconhecer o Criador como um ser igualmente pensante na mais alta perfeição, e essa consciência é suficiente para estabelecer agora uma ligação com o Criador. Este é um resultado mental que todo ser humano pode alcançar se usar o seu intelecto para se aproximar da verdade. O fato de sua atividade mental ser então corretamente dirigida é o trabalho deste Criador, assim que o ser humano estabelece a conexão consciente com Ele. Mas o intelecto foi dado ao ser humano a fim de ser ele mesmo ativo até o momento da conexão, assim foi adicionado ao livre arbítrio para que ele possa tomar a direção correta que leva à meta, à conexão com Deus. A única condição é que o ser humano queira o bem de dentro, então sua atividade intelectual inevitavelmente o conduzirá ao objetivo. Daí que o intelecto tem que ser usado para que a vontade se torne ativa para estabelecer a conexão consciente com Deus, mas primeiro essa vontade tem que ter decidido a favor de Deus, caso contrário a atividade intelectual não será usada adequadamente, abstendo-se de toda reflexão séria e considerando apenas intelectualmente as vantagens e desvantagens do que o cerca e o que acontece. Ele então não avalia o dom do pensamento, e consequentemente o resultado é também que.... ele nunca alcançará seu objetivo, mas constantemente duvidará ou errará, pois será influenciado por forças boas ou más, de acordo com sua vontade. O intelecto, se for usado seriamente, pode até mudar uma má vontade, e esta também é a sua tarefa. Por isso, o ser humano também deve assumir a responsabilidade, se ele usa indevidamente o dom do intelecto, se não o usa com o verdadeiro propósito de aproximar-se da verdade, que Deus não nega àquele que luta seriamente por ela através de uma ávida atividade mental. Com a vontade certa ele terá o maior sucesso e com um pensamento sério ele também determinará sua vontade de lutar pelo mesmo objetivo...._>Amém
Vertaler