• Terug

Elke ontwikkelingsfase is eenmalig in een verlossingsperiode

Elke ontwikkelingsfase van het geestelijke vindt maar eenmaal plaats in het tijdsbestek van een verlossingsperiode, zelfs als het de staat van zijn vrije wil niet benut. Want dan gaat deze ontwikkelingsfase vergeefs aan het wezen voorbij en het moet de gevolgen er van in het geestelijke rijk op zich nemen. Maar aan het geheel aan GOD weerspannige, bij hetwelk de eindeloos lange gang over de aarde niet bij machte was de weerstand te breken, wordt nogmaals de gelegenheid geboden in een nieuw tijdperk van de schepping, waar het in een wederom beginnende aardperiode, in de meest vaste vorm belichaamd een nieuwe fase van ontwikkeling kan doormaken. En dan is dus ook het geestelijke, dat zich vanuit de "je moet" toestand weer omhoog tot mensenziel ontwikkelt, het verblijf in een menselijk lichaam toegestaan, als laatste proef van de wil. Deze her-belichaming kan dus plaatsvinden. Maar zij is een gebeuren van zulk een enorme draagwijdte, dat zij als het verschrikkelijkste aan de mensen voorgesteld moet worden, ofschoon het ook een daad van GOD's Barmhartigheid is, opdat het geestelijke nà eindeloze tijden uit zijn gevangenschap verlost wordt. Dat echter de menselijke ziel, nadat zij reeds eenmaal de weg over de aarde heeft afgelegd weer op dezelfde aarde wordt geïncarneerd om tot rijpheid te komen, is onjuist.

Plaatst GOD een ziel die reeds tot het lichtrijk behoort weer op de aarde, dan is dat alleen een daad van hulpbereidheid. Want zo'n ziel wordt een taak opgelegd die tot verlossing van het onvrije geestelijke op de aarde vervuld moet worden. Zodoende belichaamt zich dus een lichtwezen dat reeds de rijpheid van ziel heeft verworven, om nu zegenrijk op de aarde te werken, al ziet het er schijnbaar naar uit dat het de ontwikkelingsgang net zo moet afleggen als ieder ander mens. Een terugplaatsen op de aarde met doel tot volle ontwikkeling te komen, om het verzuimde uit een vorig leven op aarde in te halen, zou niet aan de Wijsheid van GOD beantwoorden, want dan zou daardoor de opwaartsgaande ontwikkeling onderbroken worden. Het terugplaatsen uit de geestelijke in de stoffelijke toestand zou een achteruitgang betekenen en dit zou een teken zijn van het zich willen verwijderen van GOD, wat geen geestelijk streven zou kenmerken. Maar voor het naar-GOD-toe-willen-gaande zijn er in het geestelijke rijk waarlijk mogelijkheden genoeg, waar het geestelijke zich kan bewijzen en dus uitrijpen en zich opwaarts ontwikkelen.

Daarentegen kunnen geestelijk hoogstaande wezens die nog niet het kindschap GOD's bereikt hebben, door een belichaming op aarde met het doel van een bepaalde missie, die dan ook met onzegbaar zware levensomstandigheden is verbonden, het kindschap GOD's bereiken - wat echter steeds een bepaalde graad van rijpheid in het hiernamaals vooropstelt.

De leer van de her-belichaming is door mensen opgesteld, want het kwam voort uit hun wensen en wordt daarom steeds weer bepleit, terwijl de zuivere waarheid die naar de aarde wordt gebracht door velen niet echt wordt begrepen, en daarom zo veranderd wordt zoals het hun wenselijk lijkt. Want het verlangen naar deze aardse wereld is bij hen nog te groot, daarom is de gedachte om nogmaals tot de aarde terug te mogen keren voor hen troostend en bevredigend. Maar voor de geestelijke ontwikkeling van de mens is deze leer van de her-belichaming een belemmering, en daarom zal er steeds weer tegen gestreden worden door hen die de zuivere waarheid zullen verbreiden.

Amen

Fase de desenvolvimento única em um período de redenção.... Incorporação de seres leves.... Missão - filiação de Deus....

Cada fase do desenvolvimento espiritual é única apenas no período de redenção, mesmo que não faça uso do estado de livre arbítrio. Então essa fase de desenvolvimento passa pelo ser espiritual sem resultado, e ele deve tomar as conseqüências disso sobre si mesmo no reino espiritual. Mas ao ser espiritual completamente divino, que não foi capaz de quebrar sua resistência durante o longo e interminável curso da Terra, será novamente oferecida a oportunidade de fazê-lo em uma nova época da criação, onde poderá viver uma nova fase de desenvolvimento em um período de reinício da Terra encarnado na forma mais sólida. E então o espiritual, que novamente se desenvolve até a alma humana num estado de compulsão, é concedido a permanência num corpo humano para a última prova da sua vontade. Esta reencenação pode, portanto, ter lugar, mas é um processo de tão grande significado que deve ser apresentado às pessoas como a coisa mais terrível, ainda que seja um ato de misericórdia de Deus para que a alma espiritual possa ser redimida após intermináveis tempos de cativeiro. Mas é errado que a alma humana, tendo já percorrido uma vez o caminho terreno, encarne novamente na mesma terra com o propósito de amadurecer.... Se Deus transfere novamente para a Terra uma alma que já pertence ao reino espiritual da luz, então isso é apenas um ato de ajuda, pois tal alma tem uma tarefa que tem de ser cumprida na Terra para a redenção dos espíritos não livres.... Assim um ser de luz encarna-se na Terra, que já alcançou a maturidade de alma para trabalhar vantajosamente na Terra, mesmo que aparentemente tenha de percorrer o caminho do desenvolvimento espiritual como qualquer outro ser humano. Uma transferência de volta à Terra com o propósito de amadurecer, para compensar o que se perdeu numa vida terrena anterior, não estaria de acordo com a sabedoria de Deus, pois assim o desenvolvimento ascendente seria interrompido; a transferência de volta do estado espiritual para o material seria um declínio e isso seria um sinal de querer distanciar-se de Deus, assim não marcaria o esforço espiritual. Mas para a luta em direção a Deus existem realmente possibilidades suficientes no reino espiritual onde o espiritual pode provar a si mesmo e assim amadurecer e se desenvolver para cima. Por outro lado, seres espiritualmente superiores que, no entanto, não alcançaram o grau de filiação a Deus, podem alcançar a filiação a Deus através de uma encarnação na Terra com o propósito de uma missão, que então também está ligada a condições de vida inexprimivelmente difíceis, mas que sempre pressupõe um certo grau de maturidade no além. A doutrina da reencenação é uma doutrina estabelecida pelas pessoas que corresponde aos seus desejos e que, portanto, é sempre defendida, porque a verdade que é transmitida à Terra não é devidamente compreendida por muitos e, portanto, mudada como lhes parece desejável. Pois o desejo pelo mundo terreno ainda é grande demais naqueles, e por isso o pensamento de poder voltar à Terra uma vez mais é reconfortante e tranquilizador para eles. No entanto, esta doutrina de reencenação é um obstáculo ao desenvolvimento espiritual do ser humano e, por isso, será combatida vezes sem conta por aqueles que devem espalhar a pura verdade...._>Amém