• Terug

Het woord van God: een geestelijk goed of een dood woord?

Elke zending van boven is een geestelijk goed, zodra de mens daarvan bezit neemt. Dat wil zeggen het met zijn hart en verstand opneemt. Maar eerst zijn het slechts woorden, die pas levend zullen worden door de wil van de mens. Als de mens alleen maar met het verstand onderzoekt, dan zal hij niet alles aan willen nemen en de kennis daarvan levert hem geen geestelijk voordeel op. Maar als het hart daarbij actief is, dat wil zeggen tot liefde in staat is, dan onderzoekt niet het verstand, maar de geest in hem en deze neemt zonder bezwaar alles aan, wat hem uit de hoogte aangeboden wordt.

En dan brengt de kennis de ziel vooruitgang. Want dan wordt het woord levend. Het spoort tot activiteit aan. Het gaat in een blijvend bezit over. Het is geestelijk goed, dat tot in alle eeuwigheid duurzaam is. De geschenken die God aanbiedt, kunnen nooit waardeloos zijn, maar het kan zijn dat ze niet goed op waarde geschat worden. En dit is net zo lang het geval, zolang het menselijke hart niet is staat is om op te nemen, vanwege een te weinig werkzaam zijn in liefde. Maar het wordt toch ook aan die mensen gegeven, die nog weinig in de liefde staan, opdat ze de goddelijke zending verstandsmatig in ontvangst nemen en daardoor tot liefdadigheid aangespoord worden.

Dus weer moet eerst de wil actief worden om het woord in de daad om te zetten. Dan eigent de mens zich het geestelijke goed toe, doordat bij hem nu ook het begrip toeneemt voor de betekenis van dat, wat hem aangeboden wordt. Het genadegeschenk kan dus de hoogste geestelijke waarde hebben en het grootste geestelijke succes tot gevolg hebben, maar ze kan ook als totaal niet herkend een dood woord blijven, omdat de mens er niet naar verlangt om geestelijk te leven.

Nochtans verliest ze niet aan waarde en kan het op elk moment haar uitwerking op de mens hebben, als deze er zelf aan bijdraagt om van deze uitwerking gebruik te maken. Wat hem eerst onbegrijpelijk en ongeloofwaardig lijkt, kan door zijn wil om liefhebbend werkzaam te zijn, zowel verstandsmatig alsook met het hart door hem beaamd worden en bijgevolg op elk moment als geestelijk goed in ontvangst genomen worden, omdat het zijn innerlijke waarde nooit kan verliezen.

Want de zendingen van boven komen uit het geestelijke rijk en zullen alleen dan effect hebben, als ze bij de geestvonk in de mens bezorgd worden en de toepassing ervan aan deze overgelaten wordt. Dat wil zeggen dat het zijn kennis ook op het verstand van de mens overdraagt, opdat hij het opneemt en de mens nu overeenkomstig deze kennis leeft.

Amen

RIJEČ BOŽJA DUHOVNO DOBRO ILI MRTVO SLOVO....

Svaka pošiljka odozgor je duhovno dobro, čim ga čovjek primi u posjed, tj. zahvati ga srcem i razumom. No prije toga to su samo riječi koje tek trebaju dobiti život kroz volju čovjeka. Provjerava li čovjek samo razumom, tada neće htjeti prihvatiti sve, i znanje o tome ne donosi mu duhovne koristi. No ako je pritom srce aktivno, tj. ako je sposoban za Ljubav, onda to ispitivanje ne vrši razum, nego duh u njemu, a on bez razmišljanja prihvaća sve što mu se iz visine nudi. Pa tada znanje doprinosi napretku duše. Jer onda riječ postaje živa, pokreće na aktivnost, prelazi u trajni posjed, duhovno je dobro koje opstaje u svoj vječnosti.

Darovi koje Bog nudi nikada ne mogu biti beskorisni, nego jedino mogu biti ne-pravo-prepoznati u svojoj vrijednosti, a to je slučaj sve dok ljudsko srce nije prijemčivo uslijed nedostatka Ljubav-ne aktivnosti. No oni će i pored toga biti dostavljeni i onim ljudima koji su još slabo u Ljubavi, kako bi razumski primili Božanske pošiljke i time mogli biti potaknuti na Ljubav-nu aktivnost. Tako da opet prvo mora biti volja aktivna kako bi se Riječ sprovela u djelo, tad čovjek prisvaja to duhovno blago time što mu se onda otvara i razum za smisao onog što mu se nudi. Taj dar milosti po tome može imati najveću duhovnu vrijednost i za sobom povlačiti najviše duhove uspjehe, no isto tako može kao mrtvo slovo ostati potpuno neprepoznat, pošto čovjek ne žudi živjeti duhovno.

I pored toga, on ne gubi na vrijednosti i svakog trena na čovjeka može djelovati ako ovaj pridonese tome da se to djelovanje iskoristi. To što mu u prvu ruku djeluje nerazumljivo i nevjerojatno, od strane njega, putem njegove volje za Ljubav-nom aktivnošću, može kako razumski tako i srcem biti potvrđeno i tim putem u svakom trenutku biti primljeno kao duhovno dobro, pošto ono svoju unutarnju vrijednost nikada ne može izgubiti. Jer pošiljke od gore dolaze iz područja duhovnoga i jedino će onda biti djelotvorne ako su dostavljene duhovnoj iskri u čovjeku a onda je njoj prepuštena uporaba.... znači, njeno znanje dostaviti i razumu čovjeka, kako bi ovaj to primio i čovjek onda živio u skladu s tim znanjem....

AMEN