• Terug

Het lijden en sterven van Jezus aan het kruis - Zoenoffer

Het lijden en sterven van Jezus was het grootste offer van liefde dat een mens op aarde ooit gebracht heeft. Het was geen zoenoffer van een schuldig mens. Het was geen verdiende straf, maar een offer dat gebracht werd voor de zondeschuld van andere mensen uit diepste liefde voor dezen.

Het was een vrijwillig zoenoffer dat de medemensen vrij moest kopen van hun welverdiende straf.

De kruisdood was onuitsprekelijk kwellend. En toch koos Jezus deze, omdat Zijn lichaam wilde lijden uit overgrote liefde voor de mensheid. Hij wilde iets doen waartoe de mensen niet in staat waren. Hij wilde kwellingen op zich nemen om ze de medemensen te besparen. Hij wist dat het lot van de mensen na de dood lijden en kwellingen betekent als rechtvaardige straf voor hun afval van God, dat wil zeggen de tegen God gerichte wil. En in Zijn liefde wilde Hij dit lijden en deze kwellingen verminderen, doordat Hij zelf ze op zich wilde nemen. Hij droeg dus vrijwillig leed, opdat de anderen het niet hoefden te dragen. En dus koos Hij de pijnlijkste dood - de dood aan het kruis - en offerde deze onuitsprekelijke kwellingen aan Zijn Vader in de hemel. Hij bracht Hem het zoenoffer, doordat Hij leed en stierf voor de zondige mensheid.

En dit offer was God welgevallig. Want Jezus was rein en zonder schuld. Hij was zonder zonde.

Er was niet de geringste schuld in Hem, maar Hij koos de dood die voor de zwaarste misdaden boete deed, die onnoemelijk kwellend en onterend was.

Hij liet Zijn reine lichaam aan het kruis slaan door mensen die in hun ver van God verwijderde toestand, aanhangers van de satan waren. En ook Zijn ziel leed daardoor onvoorstelbare kwellingen, samen met het lichaam. Want Zijn reine ziel voelde elke zondigheid als kwelling. De ziel die tot liefde was geworden, leed onder de liefdeloosheid. En toch nam ze deze kwellingen op zich om daardoor het lot van de mensen draaglijker te maken. Het offer was in erbarmende liefde aan God gebracht en God nam het welgevallig aan.

De mens Jezus moest geheel en al van Zijn liefde voor de wereld afzien, voordat Hij dit offer kon brengen. Hij moest zich vrijmaken van elk verlangen. Hij moest uit vrije wil bereid zijn alles op te offeren, pas dan was Hij tot deze offerdood in staat.

Zijn liefde was zo groot, dat ze alleen nog naar de medemensen uitging, maar niet naar Zijn eigen lichaam. En omdat deze overgrote liefde Hem ertoe aanzette een dergelijk offer te brengen, nam God het aan.

En zo verloste Jezus de mensheid van de eeuwige dood, door Zijn lijden en sterven aan het kruis, dat elke andere dood aan smarten en kwellingen overtrof, omdat Zijn liefde zo groot was dat Hij bereid was alles te verdragen ter wille van de mensheid die zonder Zijn werk van verlossing - zonder dit offer aan het kruis - eeuwigheden lang zou moeten lijden, wilde ze haar onvoorstelbaar grote zondeschuld zelf aflossen.

Amen

O sofrimento e a morte de Jesus na cruz.... Atonement....

O sofrimento e a morte de Jesus na cruz foi o maior sacrifício de amor jamais oferecido por um ser humano na terra. Não foi um sacrifício expiatório de uma pessoa culpada, não foi um castigo merecido, mas um sacrifício feito pela culpa pelo pecado de outras pessoas por amor profundo por estas.... Foi um sacrifício voluntário de expiação para resgatar os semelhantes de seu bem merecido castigo.... A morte na cruz foi indizivelmente dolorosa, e mesmo assim Jesus escolheu-a porque o Seu corpo queria sofrer por amor esmagador pela humanidade. Ele queria fazer algo de que as pessoas não eram capazes, Ele queria agonizar a si mesmo, a fim de poupar os seus semelhantes. Ele sabia que o destino das pessoas após a morte é sofrimento e tormento como um castigo justo pela sua apostasia de Deus, ou seja, a sua vontade que se opõe a Deus, e no Seu amor Ele quis reduzir esse sofrimento e tormento impondo-o a Si mesmo, assim Ele suportou voluntariamente o sofrimento para que eles não tivessem que suportar isso. E assim Ele escolheu a morte mais agonizante.... morte na cruz e ofereceu esses tormentos indescritíveis a Seu Pai no céu. Ele trouxe-lhe o sacrifício da expiação pelo sofrimento e a morte pela humanidade pecadora.... E este sacrifício foi agradável a Deus. Pois Jesus era puro e irrepreensível, Ele estava sem pecado.... Não havia a menor culpa sobre Ele, mas Ele escolheu a morte que expiou pelos crimes mais graves, o que foi indescritível, agonizante e desonroso.... Ele deixou Seu corpo puro ser crucificado por pessoas que, em seu estado distante de Deus, eram seguidoras de Satanás, e como resultado Sua alma também sofreu um tormento inimaginável junto com o corpo. Pois a sua alma pura sentia todo pecado como tormento; a alma, que se tinha tornado amor, sofria de indelicadeza.... e, no entanto, tomou sobre si este tormento para tornar o destino das pessoas mais suportável. O sacrifício foi feito a Deus em amor misericordioso e Deus o aceitou com prazer.... O ser humano Jesus teve que renunciar completamente ao Seu amor pelo mundo antes de poder fazer este sacrifício, Ele teve que se libertar de cada desejo, Ele teve que estar disposto a entregar tudo de Sua própria vontade, só então Ele foi capaz de fazer esta morte sacrificial.... O seu amor era tão grande que só se aplicava aos seus semelhantes, mas não ao seu próprio corpo. E porque este amor maior que grande O moveu a fazer tal sacrifício, Deus o aceitou.... E assim Jesus redimiu a humanidade da morte eterna através do Seu sofrimento e morte na cruz, que ultrapassou todas as outras mortes em dor e agonia, porque o Seu amor era tão grande que Ele estava disposto a suportar tudo por causa da humanidade que, sem o Seu acto de Salvação, sem este sacrifício na cruz, teria de sofrer por eternidades se quisesse expiar a sua inconcebivelmente grande culpa do próprio pecado.... ...._>Amém