• Terug

Traditioneel geloof - Gehoorzaamheid - Vrije beslissing

Een duidelijke beoordeling van datgene wat waarheid is en wat dwaling, zal alleen mogelijk zijn voor de mens die de vaste wil heeft juiste kennis te hebben. Maar deze wil ontbreekt meestal bij diegenen wier geloof al in een bepaalde vorm werd gedrongen, die dus geen eigen verworven geloof hebben, maar alleen een traditioneel overgenomen geloof het hunne noemen. Ze zijn met een zekere gehoorzaamheid grootgebracht, die God hun ook aanrekent als deugd. Ze geloven immers daardoor ook naar Zijn welgevallen te leven. Toch mist de mens iets belangrijks: de vrije wilsbeslissing, dat wil zeggen: het inzicht dat de vrije wil aanleiding geeft datgene aan te nemen of af te wijzen, wat hem traditioneel werd overgeleverd. De gehoorzaamheid is hem door opvoeding zo aangeleerd, dat hij het niet eerst in overweging neemt zelf in gedachten een standpunt in te nemen tegenover de leren die hem werden aangeboden. Hij voelt zich noch gerechtigd, noch in staat te onderzoeken en te oordelen. Veeleer neemt hij alles zonder tegenspraak aan wat door leerkrachten aan hem wordt doorgegeven, omdat hij bij dezen alleen waarheid veronderstelt. Menselijke fouten en onvolkomenheden schakelt hij helemaal uit en zonder twijfel erkent hij de leraren als bevoegd en onfeilbaar. Zelf maakt hij ook geen gebruik van de gaven waarmee God hem heeft uitgerust: het verstand en het vermogen te oordelen, waarmee de mens bevoorrecht is tegenover het dier en wat hij vervolgens dus ook moet gebruiken. Bijgevolg kan hij ook geen geestelijke vooruitgang boeken, want daar is absoluut voor vereist dat hij zelf met zijn gedachten actief is, dat hij dus zijn verstand en zijn vrije wil gebruikt om tot inzicht te komen. Maar hij wordt daarbij gehinderd, of hij laat zich hinderen, door bestaande geloofsleren, die een gebruik van het verstand of van de vrije wil overbodig maken. Die dus zonder nadenken moeten worden aangenomen, wat echter nooit een levend geloof tot gevolg kan hebben. Dit is een misstand die voor de positieve geestelijke ontwikkeling belemmerend werkt, want zulke leren zijn niet geschikt om de liefde tot God te laten ontbranden, om dus het nader tot God komen te bewerkstelligen. Ieder denkend mens zal het als geestelijke vrijheid ervaren wanneer hij zich zelf grondig kan bezighouden met zijn gedachten, wanneer hij niet wordt gedwongen zich in het denken van andere mensen in te leven.

Evenzo moet hij ook het recht hebben om dat wat hem als waarheid wordt aangeboden, zelf te overdenken en daar een standpunt tegenover in te nemen. Want dan pas is zijn vrije wil actief en beslist de mens. Maar tevoren kan er niet van een eigen beslissing worden gesproken en dat is een tekortkoming die de positieve ontwikkeling van de ziel buitengewoon benadeelt, om welke reden daar ook onvermoeibaar tegen wordt gestreden door de dragers van de waarheid en de wezens die licht brengen.

Amen

Fé Tradicional.... Obediência.... Livre escolha....

Um julgamento claro do que é verdade e do que é erro só será possível para a pessoa que tem a vontade firme de estar no conhecimento certo. Mas esta vontade falta sobretudo àqueles cuja fé já foi forçada a uma determinada forma, que, portanto, não têm fé própria, mas apenas chamam de sua própria fé a um tradicionalmente adotado. Uma certa obediência foi educada neles, que Deus também lhes credita como uma virtude, porque eles acreditam que assim também vivem agradando-Lhe. No entanto, ao ser humano falta algo de importante.... a livre decisão, ou seja, uma realização que faz com que o livre arbítrio aceite ou rejeite o que lhe tem sido tradicionalmente transmitido. Ele foi ensinado a obediência de tal forma que nem sequer considera tomar uma posição mental sobre os ensinamentos que lhe foram dados. Ele não se sente intitulado nem capaz de examinar e julgar.... mas aceita sem contradição tudo o que lhe é transmitido pelos professores, porque ele só assume a verdade a partir deles. Ele exclui completamente os erros e inadequaçõeshumanas e reconhece inquestionavelmente os professores como justificados e infalíveis. Nem ele próprio usa os dons com que Deus o dotou, o raciocínio e o poder de julgamento, que são prerrogativa do ser humano sobre o animal e, portanto, também devem ser usados em conformidade. Consequentemente, ele também não pode registrar nenhum progresso espiritual, porque é absolutamente necessário que ele mesmo seja intelectualmente ativo, usando assim seu intelecto e livre arbítrio para alcançar o conhecimento. Mas ele é impedido de o fazer, ou se permite ser impedido pelos ensinamentos religiosos existentes que fazem uso do intelecto ou do livre arbítrio desnecessário, assim eles devem ser aceitos sem pensar, mas isso nunca pode resultar em uma fé viva. Este é um estado de coisas que impede o desenvolvimento espiritual superior, pois tais ensinamentos não são adequados para acender o amor por Deus, trazendo assim uma aproximação a Deus. Toda pessoa pensante sentirá que é liberdade espiritual se puder lidar com seus próprios pensamentos; se não for obrigada a viver no pensamento de outras pessoas..... Da mesma forma, ele também deve ter o direito de pensar através do que lhe é oferecido como verdade e de tomar uma posição sobre isso. Pois só então o seu livre arbítrio é ativo e o ser humano decide. Antes disso, porém, não se pode falar da própria decisão, e essa é uma falha que prejudica extremamente o desenvolvimento superior da alma, razão pela qual os portadores da verdade e dos seres que dão luz também lutam incansavelmente contra ela...._>Amém