• Terug

De mens stelt zelf de grenzen aan de kennis

God heeft enkel voor die mens, die daar tevreden mee is, een grens aan de kennis gesteld. Het lijkt wel, dat hij deze grens nooit zou kunnen overschrijden, maar als het hem ernst is om meer te weten te komen, dan hoeven er voor hem geen grenzen te zijn. Maar in hoeverre hij naar toenemende kennis verlangt, staat hem vrij. Dat wil zeggen dat hij zelf de grenzen van de kennis bepaalt door zijn wil.

Zodra de mens aan de voorwaarden voldoet, die hem de overdracht van de kennis garandeert, heeft hij zijn vrije wil op de juiste manier gebruikt, want nu wordt hem zonder beperking de diepste wijsheid gegeven. Maar als hij geneigd is om te geloven, dat God Zelf grenzen gesteld heeft, dan neemt hij genoegen met wat de wereld weet en voelt hij ook geen drang in zich om eigenmachtig de grenzen te overschrijden. Hij neemt er genoegen mee en dit is in ieder geval een achteruitgang, want alleen in een voortdurend streven schrijdt de mens voorwaarts.

Het moet begrijpelijk voor hem zijn, dat God als de waarheid Zelf, ook Zijn schepselen hierin zou willen leiden en dat Hij daarom altijd bereid is om de waarheid uit te delen, maar dat Hij deze niet geven kan aan iemand, die daar niet naar verlangt. Het is een kostbaar goed, dat de mensen zich toe kunnen eigenen, als ze maar willen. Maar er moet ook naar verlangd worden, zodat het de mensen aangeboden kan worden.

Maar dat het niet alle mensen blindelings toegestuurd wordt, geeft nog geen reden voor de aanname dat God alle mensen de kennis van Zijn besturen en werkzaam zijn onthoudt. Dat Hij Zijn schepselen in onwetendheid wil laten. Onophoudelijk geeft Hij hun via de gedachten opheldering en het ligt alleen aan de wil van de mens of en in hoeverre hij zich wil laten onderrichten door de wezens, die hem opheldering kunnen geven. Maar juist deze wil van de mens is heel gering en zwak.

Omdat de mens eerst aan de voorwaarden moet voldoen om binnengeleid te kunnen worden in het geestelijke rijk, moet eerst zijn wil actief worden om ijverig aan zichzelf te werken. En dit lijkt voor de meeste mensen onuitvoerbaar en zodoende proberen ze het ook niet. En dat zijn de grenzen, die de mens voor zichzelf stelt, omdat hij er niet de wil toe heeft om deze grenzen te overschrijden.

En hij weet niet, wat hij daardoor verspeelt. Hij weet niet welke gelukzaligheid hij zichzelf kan bezorgen door de toegenomen kennis. Door kennis van zaken, die anders verborgen voor hem blijven. Hij weet niet welke geestelijke rijkdom hij zichzelf toe kan eigenen, als hij daarnaar zou verlangen.

Maar Gods onbegrensde liefde leidt de mensen nochtans naar Zijn kennis, omdat Hij de waarheid onder de mensheid zou willen verspreiden. Hij geeft hun door de mond van een mens opheldering over hoe de mens tot een toegenomen kennis kan komen om deze weer aan te sporen om het zelf te proberen, omdat Hij hun het kostbaarste goed zou willen geven tot heil van hun zielen.

Zodoende geeft Hij hun het besef, dat de mens geen genoegen moet nemen met de kennis, die over de wereld verspreid is. En Hij spoort hen aan om de barrières te doorbreken, omdat ze dit kunnen doen, als ze maar willen. En Hij zou hun ongekende kennis willen geven en heeft daarvoor alleen maar hun wil nodig, die zich bewijzen moet, doordat de mens de voorwaarden vervult, die nodig zijn om de diepere kennis van God en Zijn macht en heerlijkheid binnengeleid te kunnen worden.

Amen

사람이 자신이 지식의 한계를 정하고 하나님이 정하지 않는다.

하나님은 단지 지식에 만족하는 사람들을 위해 지식에 한계를 정했다. 겉으로 보기에는 이 지식의 한계를 넘을 수 없는 것 같이 보이지만, 그러나 더 많이 아는 일에 진지한 사람에게 한계가 있을 필요가 없다. 그러나 그가 얼마나 더 많은 지식을 원할지는 그의 의지에 달려 있다. 다시 말해 사람이 스스로 자신의 의지를 통해 지식의 한계를 정한다. 그가 지식을 받는 보장을 해주는 전제 조건을 충족시킨다면, 그는 자신의 자유의지를 올바르게 사용했다. 왜냐면 그가 이제 제한 없이 가장 깊은 지혜를 얻기 때문이다.

그러나 그가 하나님 자신이 한계를 정했다고 믿으려는 경향이 있다면, 그는 세상이 아는 것으로 만족하고, 또한 자신이 동인이 되어 한계를 넘으려는 충동을 느끼지 않는다. 그는 만족하고, 이런 일은 항상 퇴보하는 일이다. 왜냐하면 사람은 끊임없는 노력하는 가운데 성장할 수 있기 때문이다. 진리 자체인 하나님이 자신의 피조물들을 진리로 인도하기 원하고, 그러므로 하나님이 항상 진리를 전할 준비가 되어 있지만, 그러나 진리를 갈망하지 않는 모든 사람에게는 전할 수 없음을 그가 이해해야만 한다.

진리는 사람이 원할 때 얻을 수 있는 귀중한 재물이지만, 그러나 사람에게 진리를 제공하려면, 사람이 진리를 갈망해야만 한다. 그러나 진리가 모든 사람에게 무작위적으로 제공되지 않는 일이 하나님이 자신의 사역과 역사를 아는 지식을 모든 사람에게 숨기고, 자신의 피조물들을 무지한 상태로 두기 원한다는 가정을 정당화하지 않는다. 하나님은 지속적으로 사람들에게 생각을 통해 설명해주고, 사람이 자신에게 지식을 줄 수 있는 존재로부터, 가르침을 받기 원할지, 어느 정도의 가르침을 원할지의 여부는 전적으로 인간의 의지에 달려 있다.

그러나 사람들의 이런 의지는 아주 적고, 연약하다. 왜냐면 인간이 영의 나라에 들어가기 위해 먼저 조건을 충족시켜야 하기 때문이다. 그러므로 그의 의지가 먼저 자신에 대한 작업을 행해야만 한다. 대부분의 사람들에게 이런 일은 실행 불가능해 보이기 때문에 그들은 또한 시도도 하지 않는다.

이런 한계는 인간이 한계를 넘어설 의지가 없기 때문에 스스로 정한 한계이다. 그는 이를 통해 자신이 무엇을 잃게 되었는 지를 알지 못한다. 그는 더 많은 지식을 통해, 일반적으로 그에게 숨겨져 있을 것들에 관한 지식을 통해, 자신이 어떤 행복을 누릴 수 있었는 지를 알지 못한다. 그는 그가 원했다면, 얻을 수 있었던 영적으로 부유한 재물을 알지 못한다.

그럴지라도 하나님의 무한한 사랑이 인류에게 지식을 전해주기를 원한다. 왜냐면 하나님이 인류에게 진리를 전해주기를 원하기 때문이다. 그는 인간의 입을 통해, 사람들이 어떻게 더 많은 지식을 얻을 수 있는 지를 그들에게 알려주고, 이로써 사람들이 스스로 시도를 하도록 격려한다. 왜냐면 하나님이 그들의 혼의 구원을 위한 가장 귀중한 재물을 그들에게 주기를 원하기 때문이다.

그러므로 하나님은 사람들이 세상에 퍼져 있는 지식으로 만족해서는 안 된다는 깨달음을 그들에게 준다. 하나님은 그들에게 장벽을 돌파하라고 권고한다. 왜냐면 그들이 원할 때, 단지 장벽을 극복할 수 있기 때문이다. 하나님은 그들이 상상하지 못한 지식을 그들에게 전하기를 원하고, 이 일을 위해 단지, 하나님과 하나님의 권능과 영광에 대한 더 깊은 지식으로 인도받기 위해, 필요한 전제 조건을 충족시킨다는 것을 증명하는 그들의 의지만이 필요하다.

아멘