Het is ware levenswijsheid om Gods woord in zich op te nemen, want niets anders kan hem het succes opleveren, dan wat uit de goddelijke wijsheid voortvloeit. Het aardse leven duurt slechts een korte tijd en deze tijd wordt meestal gebruikt om aardse taken te verrichten en het vermeerderen van aardse goederen. En de mens gelooft wijs te zijn, als hij hierin grote successen kan boeken. En hij verzuimt geheel om voor zijn geestelijk welzijn zorg te dragen en aan het einde van zijn leven ziet hij zich geconfronteerd met een gebrek, dat hem zijn mislukte aardse leven doet beseffen.
Wijs is degene, die eerst aan zijn ziel denkt. Die geestelijke rijkdom verzamelt en geen aandacht schenkt aan aardse voordelen. Wijs is degene, die het goddelijke woord op zich in laat werken. Dat wil zeggen die dat doet, wat door het goddelijke woord van hem verlangd wordt, want dit vermeerdert voortdurend zijn geestelijke goederen. Hij denkt aan zijn ziel en zodoende vervult hij de belangrijkste taak op aarde. Hij bezorgt zijn ziel de rijpheid en verwerft voor haar het eeuwige leven. Dat wil zeggen een vreugdevolle toestand in de eeuwigheid, die onvergelijkbaar kostelijk genoemd kan worden.
Geestelijke rijkdom wordt aards weliswaar niet erg gewaardeerd. Ze is voor de mens niet tastbaar en wordt derhalve niet nagestreefd en aan de poort van de eeuwigheid staat de mens dan arm en naakt tegenover degenen, die aan het aardse leven niet al te veel waarde gehecht hebben en arm aan aardse goederen waren, maar nu een lichtvolle eeuwigheid tegemoet gaan.
Het goddelijke woord is hun voortdurende begeleider geweest. Het goddelijke woord heeft hen duizendvoudig vergoedt, wat hen aan aardse goederen ontbrak. Het goddelijke woord heeft hun liefde onderwezen en als ze dit naleefden, ook liefde opgeleverd en zodoende heeft het goddelijke woord hen dichter bij God Zelf gebracht en derhalve streefden ze alleen maar naar het rijk van God. De ziel verlangde naar het ware vaderland, want ze herkende het aardse leven als slechts een overgangsperiode, die haar de geestelijke rijpheid op moest leveren.
En zo is eindeloos wijzer degene, die God door het woord tot zich laat spreken. Die naar Hem luistert en Zijn woord naleeft. Die aardse goederen veracht en alleen maar naar geestelijke goederen streeft. Die geestelijke kennis nastreeft en aan wereldse kennis geen grote waarde hecht, want hij vormt zijn ziel op aarde en vervult het eigenlijke levensdoel. Hij voedt zijn ziel en geeft haar geestelijk voedsel door het goddelijke woord.
Amen
VertalerEsta é a verdadeira sabedoria, aceitar a Palavra de Deus em si mesmo, pois nada mais pode trazer-lhe o sucesso que vem da sabedoria divina. A vida na Terra dura pouco tempo, e este tempo é usado principalmente para cumprir tarefas terrenas e para aumentar o bem terreno. E o ser humano acredita em si mesmo ser sábio se puder alcançar grande sucesso nisso. E ele negligencia completamente cuidar do seu bem-estar espiritual e, no final da sua vida, vê-se confrontado com uma falha que lhe permite reconhecer a sua vida terrena fracassada. Sábio é aquele que pensa primeiro na sua alma, que reúne riqueza espiritual e deixa as vantagens terrenas despercebidas. Sábio é aquele que permite que a Palavra divina tenha um efeito sobre ele, ou seja, que cumpre o que lhe é exigido através da Palavra divina, pois aumenta constantemente a sua riqueza espiritual; considera a sua alma e assim cumpre a tarefa terrena mais importante.... Ele ajuda a sua alma a amadurecer e adquire a vida eterna por ela, ou seja, um estado de alegria na eternidade que pode ser chamado de incomparavelmente glorioso. É certo que as riquezas espirituais não são altamente valorizadas na Terra, não são tangíveis para o ser humano e, portanto, não se esforçam por elas, e à porta da eternidade o ser humano então permanece pobre e mero oposto daqueles que não valorizavam muito a vida terrena e eram pobres em bens terrenos, mas agora se aproximam de uma eternidade cheia de luz. O Verbo divino tem sido o seu companheiro constante, o Verbo divino substituiu mil vezes o que lhes faltava em bens terrenos; o Verbo divino ensinou-lhes amor, e se o seguiram, também receberam amor, e assim o Verbo divino os aproximou do próprio Deus e, consequentemente, só lutaram pelo Reino de Deus. A alma desejava o verdadeiro lar, pois só reconhecia a vida terrena como uma estação transitória, que era para lhe ganhar maturidade espiritual. E assim alguém que deixa Deus falar com ele através da Palavra, que O escuta e segue a Sua Palavra, que despreza os bens terrenos e só se esforça pelos bens espirituais, que se esforça pelo conhecimento espiritual e não atribui grande valor ao conhecimento terreno, é infinitamente mais sábio, pois molda a sua alma na Terra e assim cumpre o verdadeiro propósito da vida terrena.... ele alimenta a sua alma e dá-lhe alimento espiritual através da palavra divina...._>Amém
Vertaler