• Terug

Het woord van God is het voedsel uit de hemel – De mensen wijzen het af

De mensen gaan achteloos voorbij aan het waardevolste, wat hun geboden wordt. Ze voelen niets van de adem van God, die hen lichtjes aanraakt. Ze merken niets van Zijn kracht en zodoende schenken ze ook geen aandacht aan dat, wat Zijn liefde hen aanbiedt. Ze voelen noch honger, noch dorst naar geestelijk voedsel en daarom verlangen ze niet naar het voedsel uit de hemel. En de goddelijke liefde biedt hun steeds weer Zijn woord aan, omdat ze het zo bitterhard nodig hebben.

Want wie het woord van God niet kent, wie het niet hoort, die weet niets van de liefde van God, van Zijn wil en van Zijn beloftes en hij gaat volledig onwetend voort. Daarom brengt God steeds weer Zijn woord dichter bij de mensen, omdat Hij wil, dat ze Hem leren kennen. En steeds weer spant Zijn liefde zich in voor de mensen, want het zijn Zijn kinderen, die in grote nood geraken, als ze Hem niet kennen en liefhebben.

Hij zou hun graag Zijn liefde geven en kan dit pas, als ze zelf in liefde werkzaam zijn. Hij zou hun graag de liefde onderwijzen, maar ze accepteren geen onderwijs. Hij zou graag hun geest tot leven wekken. Hij zou hen graag attent willen maken op de eeuwigheid. Hij zou hun graag hun zondigheid bekendmaken en hen wijzen op het verlossingswerk. Op Zijn dood aan het kruis. Hij zou hun graag de zin en het doel van het aardse leven bekendmaken en daarom hebben de mensen Zijn woord nodig, dat ze moeten horen, accepteren en na moeten leven.

Maar de mensheid wijst het af. Haar wordt het waardevolste aangeboden, maar het wordt niet herkend als goddelijk geschenk. Achteloos laten de mensen het aan hun oor voorbijglijden. Glimlachend negeren ze dit geschenk, als hun hierover melding gedaan wordt. En zodoende kan het niet actief in hen worden. Ze kunnen niet de kracht testen, die uit het zuivere woord van God stroomt naar deze mensen, die hier smachtend en hongerend naar verlangen.

En de schenking hiervan wordt steeds urgenter, als de krachteloosheid onder de mensheid niet voortdurend toe mag nemen. En daarom uit God Zich nu zo duidelijk, dat de mensen, die hier kennis van verkrijgen, op moeten letten. En de tekenen en wonderen zullen in aantal toenemen, want God wil Zich aan de mensen bekendmaken, omdat ze Hem niet meer erkennen. Hij nadert hen in liefde en wil liefde opwekken. Hij wil de mensen wetend maken en laat daarom een lichtje ontvlammen, dat zo helder schijnt, dat het een helder schijnsel verspreidt.

En elk mens staat het vrij om van het licht gebruik te maken. Maar wie het mijdt, wie Zijn lichtstraal uit de weg gaat, die moet verder door de duisternis gaan, want hij wijst de goddelijke liefde af, die hem helpen wil in zijn nood. Want God biedt iedereen wel Zijn liefde aan, maar deze liefde blijft zonder uitwerking, als de mens zich verzet en geen acht slaat op Gods liefde. Diens geestelijke nood kan niet opgeheven worden en hij smacht verder in de donkere nacht van de geest.

Amen

Wort Gottes Speise des Himmels.... Ablehnen der Menschen....

Achtlos gehen die Menschen vorüber an dem Kostbarsten, was ihnen geboten wird. Sie spüren nicht den Odem Gottes, der sie streift, sie spüren nichts von Seiner Kraft, und also achten sie auch dessen nicht, was Seine Liebe ihnen darreicht. Sie empfinden weder Hunger noch Durst nach geistiger Nahrung, und darum verlangen sie nicht nach der Speise des Himmels. Und die göttliche Liebe trägt ihnen immer wieder Sein Wort an, weil sie es bitter benötigen. Denn wer das Wort Gottes nicht kennt, wer es nicht hört, der weiß nichts von der Liebe Gottes, von Seinem Willen und von Seinen Verheißungen.... und er geht völlig unwissend daher. Darum bringt Gott immer wieder den Menschen Sein Wort nahe, weil Er will, daß sie Ihn erkennen lernen. Und immer wieder ist Seine Liebe um die Menschen bemüht, denn es sind Seine Kinder, die in großer Not sind, so sie Ihn nicht erkennen und lieben.... Er möchte ihnen Seine Liebe vermitteln und kann dies erst, so sie selbst liebetätig sind.... Er möchte sie die Liebe lehren, doch sie nehmen keine Lehren an.... Er möchte ihren Geist erwecken, Er möchte sie hinweisen auf die Ewigkeit.... Er möchte ihnen ihre Sündhaftigkeit vorstellen und sie hinweisen auf das Erlösungswerk, auf Seinen Tod am Kreuze. Er möchte ihnen den Sinn und Zweck des Erdenlebens kundtun, und deshalb benötigen die Menschen Sein Wort, das sie hören, annehmen und befolgen sollen.... Doch die Menschheit weiset es ab. Das Kostbarste wird ihr geboten, doch nicht erkannt als göttliche Gabe. Achtlos lassen es die Menschen an ihrem Ohr vorübergleiten, lächelnd gehen sie darüber hinweg, so davon Erwähnung getan wird. Und also kann es nicht an ihnen wirksam werden, sie können nicht die Kraft erproben, die das reine Wort Gottes ausströmt auf jene Menschen, die es sehnend und hungernd begehren. Und immer dringender wird die Zuwendung dessen, soll die Kraftlosigkeit unter der Menschheit nicht ständig zunehmen. Und darum äußert Sich Gott nun so offensichtlich, daß die Menschen aufmerken sollen, die davon Kenntnis erhalten. Und es werden sich die Zeichen und Wunder mehren, denn Gott will Sich den Menschen kundtun, weil sie Ihn nicht mehr anerkennen.... Er naht Sich ihnen in Liebe und will Liebe erwecken, Er will die Menschen wissend machen und lässet daher ein Lichtlein aufflammen, das so hell leuchtet, daß es einen hellen Schein verbreitet.... Und einem jeden Menschen steht es frei, sich des Lichtes zu bedienen.... Doch wer es meidet, wer seinem Lichtstrahl ausweicht, der muß weiter seinen Weg wandeln in Dunkelheit, denn er weiset die göttliche Liebe von sich, die ihm helfen will in seiner Not.... Denn Gott trägt wohl einem jeden Seine Liebe an, doch unwirksam bleibt diese Liebe, so der Mensch sich widersetzet und Gottes Liebe außer acht läßt. Dessen geistige Not kann nicht behoben werden, und er schmachtet weiter in dunkler Geistesnacht....

Amen