• Terug

Onderdrukking van de vrije wil door de medemensen

De wil van de mens bepaalt zijn handelen en denken. Er kan tegenover zijn wil wel de wil van een ander mens gezet worden en hem hinderen in de uitvoering van de eigen wil, maar dan strijden twee dezelfde machten tegen elkaar en de sterkere wil zal overwinnen. Maar het is niet zo, dat de vrijheid van de wil daarom ontkend kan worden.

De mens maakt dus zelf de medemens onvrij en dit is door God gewild, zodra de menselijke wil de medemens hindert in de uitvoering van liefdeloze handelingen. Dan is de sterke wil een zegen voor de medemensen. Maar omgekeerd is het een groot onrecht, als de sterke wil misbruikt wordt, wanneer hij de medemens hindert bij het werkzaam zijn in liefde en in het geestelijk streven en hem in de eigen wil beknot. Dan heeft de strijd tegen elkaar zijn grondslag in de liefdeloosheid en dan kan deze strijd nooit door God gewild zijn.

Steeds zal het motief, dat de wil van de mens actief laat worden, doorslaggevend zijn. Toch blijft de wil vrij, ook wanneer hij in de uitoefening gehinderd wordt en daarom wordt ook de wil beoordeeld en niet altijd de daad, wanneer de wil van de mens een daad niet wilde en hij er door de medemens toe gedwongen werd.

Op aarde moet geen mens zich heersend boven de medemens plaatsen, want dit is voor God niet de juiste verhouding ten opzichte van elkaar. Zelfs diegenen, aan wie grote aardse macht ter beschikking staat, moeten als broeders omgaan met degenen, die aan hen ondergeschikt zijn. Ze moeten hun wil gebruiken, door met volle liefde hun regerende macht te gebruiken, door steeds alleen maar het goede na te streven en zodoende ook de medemensen proberen ertoe te bewegen om hun wil op de juiste manier te gebruiken. Dat wil zeggen alleen maar door daden, die God welgevallig zijn.

Maar zodra een heersende macht de mensen dwingt om daden te verrichten, die in tegenspraak zijn met het gebod van de liefde, binden ze ook hun wil. Dat wil zeggen dat ze het hen onmogelijk maakt om hun vrije wil te gebruiken en ze moet nu de verantwoordelijkheid dragen voor alle daden, die onder dwang uitgevoerd werden. De vrije wil in aards opzicht wordt dus niet door God beknot, maar enkel de mensen onder elkaar schakelen de vrijheid van hun wil uit.

Echter alleen aards is een overweldiging van de wil mogelijk. Maar in geestelijk opzicht kan geen macht ter wereld invloed uitoefenen op de vrijheid van de wil. Geen macht ter wereld kan de menselijke wil dwingen tot een bepaald standpunt ten opzichte van God. Geen macht ter wereld kan hem hinderen, als hij op God gericht is en daarentegen kan ook geen macht hem naar God toe laten keren, wanneer hij zich nog tegen Hem verzet. Wat betreft de instelling tot God moet de mens zijn wil zelf gebruiken en het staat hem volledig vrij, hoe hij kiest.

De schijnbare onvrijheid van de wil in aards opzicht kan soms een uiterst gunstige uitwerking hebben op zijn standpunt ten opzichte van God, want waar hij zich in zijn vrijheid gehinderd ziet, daar zoekt de mens vaak een compensatie in geestelijk opzicht. Hij laat zijn vrije wil actief worden, waar deze niet gehinderd kan worden en zodoende kan voor hem een van buiten komende dwang nog zegen brengend zijn, omdat het eigenlijke doel van het leven enkel de wilsbeslissing voor of tegen God is, wat echter nooit uitsluit dat het een onrecht is van mens tot mens, wanneer de sterkte van de wil gebruikt wordt om de wil van de anderen onvrij te maken.

Als er aandacht geschonken zou worden aan de wet van de liefde, zou elk mens ook dat willen, wat de medemens dient en dit zou een willen heersen van de één over de ander uitschakelen. Maar de liefdeloosheid zet de mensen tot steeds hardere maatregelen tegen elkaar aan. De sterke zal zijn wil steeds gebruiken en de wil van de zwakke buiten werking stellen en dit is eveneens een inwerken van de macht, die haar vrije wil misbruikt heeft voor de afvalligheid van God.

Amen

이웃 사람에 의한 자유의지의 훼손.

사람의 의지가 그의 행동과 생각을 정한다. 이웃 사람의 의지가 그에게 대항할 수 있고, 그가 자신의 의지를 수행하는 일을 막을 수 있다. 그러나 두 개의 동등한 권세들이 서로 싸우고,

만든다. 지배하는 권세는 이제 강요 아래 수행한 모든 행동에 대한 책임을 져야만 한다. 세상적인 면에서 자유의지는 하나님에 의해 방해를 받지 않고, 단지 사람들이 서로 간에 그들의 의지의 자유를 침해한다.

그럴지라도 의지에 강요를 하는 일은 단지 이 땅에서만 가능하다. 그러나 영적인 측면에서 세상의 어떤 권세도 의지의 자유에 영향을 미칠 수 없다. 세상의 어떤 권세도 인간의 의지가 하나님을 향한 특정한 태도를 갖도록 강요할 수 없다. 세상의 어떤 권세도 사람이 하나님을 향할 때, 그에게 방해를 할 수 없다. 그러나 또한 어떤 권세도, 사람이 하나님을 대적한다면, 그가 하나님께 향하게 만들 수 없다. 하나님을 향한 태도를 정하는 일에서 인간은 자신의 의지를 사용해야만 한다. 그가 어떤 결정을 할지는 전적으로 그의 자유이다.

이 땅의 측면에서 겉으로 보기에 의지의 자유가 없는 일이 하나님을 향한 그의 태도를 정하는 일에서 지극히 유익한 영향을 미칠 수 있다. 왜냐하면 그가 자신의 자유가 방해를 받고 있다고 생각하는 곳에서 인간은 자주 영적인 측면에서 균형을 추구하기 때문이다. 그는 자신의 자유의지가 방해받을 수 없는 곳에서 자신의 자유의지를 활성화시킨다. 따라서 외적인 강요가 아직 그에게 축복을 줄 수 있다. 왜냐면 삶의 진정한 목적은 단지 하나님을 위할지, 거부할지, 의지를 정하는 일이기 때문이다. 그럴지라도 강한 의지를 이웃 사람의 의지를 자유롭지 않게 만드는 일에 사용할 때, 사람과 사람 사이에 절대적인 불의이기 때문이다.

사랑의 법칙을 지킨다면, 모든 인간은 자신의 이웃 사람을 섬기는 일을 원하게 될 것이고, 이런 일은 한 사람이 이웃 사람을 지배하려는 의지가 사라지게 할 것이다. 그러나 사랑 없음은 사람들을 서로에게 더 심한 조치를 취하게 만든다. 강한 사람은 항상 자신의 의지를 사용하고, 약한 사람의 의지를 무시하게 될 것이다. 이런 일은 또한 동시에 한때 자유의지를 잘못 사용하여 하나님을 떠난 권세의 역사이다.

아멘 더 강한 의지가 승리하게 될 것이다. 그러나 이런 일 때문에 의지의 자유를 부인할 수 없다.

그러므로 인간 자신이 이웃 사람을 자유롭지 못하게 만든다. 인간의 의지가 이웃 사람의 사랑이 없는 행동을 막는 일은 하나님이 원하는 일이다. 그러면 강한 의지가 이웃 사람들에게 축복이 된다. 그러나 반대로 강한 의지가 남용되어, 이웃 사람들의 사랑의 역사를 방해하거나, 영적인 추구를 방해하고, 그의 의지를 막는다면, 가장 크게 불의한 일이다. 그러면 서로 대항하는 싸움은 사랑이 없음에 기반을 두고 있고, 그러면 절대로 하나님이 원하는 일이 될 수 없다.

인간의 의지를 활성화시키는 동기가 항상 결정적이게 될 것이다. 그럼에도 불구하고 의지를 행동으로 옮기는 일이 금지될지라도, 의지는 자유롭게 머문다. 그러므로 사람의 의지가 행동을 원하지 않았고, 그가 이웃 사람에 의해 그렇게 행하도록 강요당했다면, 의지로 판단을 받고, 행동으로 판단을 받지 않는다.

이 땅의 어떤 인간도 이웃 사람을 지배해서는 안 된다. 왜냐면 그런 일은 하나님 앞에 서로들 간의 올바른 관계가 아니기 때문이다. 심지어 이 땅에서 큰 권세를 가진 사람들조차도 부하들에게 형제처럼 행해야 한다. 그들은 사랑으로 가득 찬 가운데, 그들이 항상 단지 선을 추구하면서, 또한 이웃 사람들이 그들의 뜻을 올바른 방식으로 사용하게 해주려고 시도하면서, 다시 말해 단지 하나님을 기쁘게 하는 행동을 하게 하면서, 그들의 다스리는 권세를 사용해야 한다.

그러나 지배하는 권세가 사람들로 하여금 사랑의 계명에 위배되는 행위를 하도록 강요한다면, 지배하는 권세가 사람들의 의지를 묶는 것이다. 다시 말해 자유의지를 사용하는 일을 불가능하게