• Terug

Het aannemen van traditionele overleveringen is een gevaar – Onderzoek

Het is onbegrijpelijk, wanneer de mens opkomt voor een leer, die volgens de traditie overgenomen werd, maar na een ernstig onderzoek nauwelijks stand zou houden. Alleen een mens die naar de waarheid hongert, onderwerpt elke leer aan een onderzoek en hij zal ook succes hebben, voor zover hij de verkeerde leer van de waarheid kan onderscheiden en dat hij dienovereenkomstig voor of tegen de bestaande leer kiest. Wat hij als waarheid herkent, neemt hij aan en behoudt het als kostbaar goed. Maar hij maakt zich ook gemakkelijk los van wat hem onwaar lijkt. Het is waardeloos voor hem en zodoende schrikt hij er niet voor terug om het op te geven, het dus af te wijzen.

En pas nu zal de leer waardevol voor hem zijn en hem vervullen. En hij zal deze leer verdedigen, omdat ze in hem tot leven kwam. Daarentegen zijn traditioneel overgenomen leringen dode goederen, want ze worden aangenomen en behouden vanuit een soort plichtsgevoel. De mens waagt het niet een eigen mening naar voren te brengen. Hij houdt zich streng aan de door de mensen aan hem overgedragen leer. En begrijpelijkerwijs kan zo’n leer de mens geen geestelijke rijpheid opleveren, want pas als hij de waarheid herkent, wordt zijn wezen veredeld. Maar om een leer als waarheid te kunnen herkennen, moet de mens alle voors en tegens tegen elkaar afwegen. Als dit zijn ernstige wil is, dan herkent hij de waarheid en nu begint ook zijn werk om de medemensen opheldering te geven.

Maar de mens kan alleen maar die leer verdedigen, die hij zelf als de waarheid beschouwt. Hij moet dus van tevoren onderzocht hebben, voordat hij een leer door kan geven. En het is een zeker teken van de waarde van een leer, wanneer ze met volle overtuiging aan de medemensen gegeven kan worden. Als de mens zo doordrongen van de leer is, dat hij in staat is om de medemensen een leer begrijpelijk en aanvaardbaar over te dragen, dan mag er ook aangenomen worden, dat hij zelf ernstig onderzocht heeft, want iets wat voor hem nog niet duidelijk is, kan hij niet begrijpelijk doorgeven. Het zou ook niet standhouden bij een ernstig onderzoek en ook nu door hemzelf als waardeloos terzijde gelegd worden.

Zodra dit dus besproken wordt, zal die mens, die zijn standpunt ingenomen heeft over een leer en zelf in de gedachten hier actief mee bezig was, overwinnaar zijn in de woordenstrijd. Het zal hem gemakkelijk vallen om de medemensen te onderwijzen, omdat hij de inhoud beheerst van dat, wat hij doorgeven wil, terwijl een overgenomen leer meer tot een woordspeling wordt, omdat deze tegen een nauwkeurige beschouwing niet standhoudt en zich daarom niet eigent om door te geven. De mensen kunnen zich dan steeds alleen maar aan de tekst van een leer vasthouden, maar inhoudelijk brengt de tekst verwarring onder de mensen, zoals omgekeerd het overdragen van een als waar erkende leer de mensen helder licht en inzicht oplevert. En daarom moet er steeds weer gewaarschuwd worden voor de aanname van traditionele geloofsleren, want deze kunnen de mensen weinig tot niets geven.

Maar wat een gelukkig makende uitwerking moet hebben, moet voor alle mensen onmiddellijk aanvaardbaar zijn, vooropgesteld dat dezen ook het verlangen naar de waarheid in zich dragen en het als een missie beschouwen om door te geven wat aan hen overgedragen werd. Dezen zullen heel goed in staat zijn om leugen en waarheid van elkaar te onderscheiden en een gedachteloos aannemen van traditionele overleveringen zal bijgevolg uitgesloten zijn.

Amen

L'acceptation des traditions est un danger – l'ex

Il est incompréhensible que l'homme soutienne une doctrine qui a été acceptée par tradition, mais qui ne passerait probablement pas un examen sérieux. Seulement un homme affamé de Vérité soumettra chaque doctrine à un examen et il en tirera un succès dans la mesure où il aura pu discerner les doctrines erronées de la Vérité et où il se décidera également pour ou contre les doctrines existantes. Ce qu’il reconnaît comme étant la Vérité, il l’accepte et le conserve en tant que patrimoine précieux. Mais il se sépare aussi facilement de ce qui lui semble non vrai, et donc il ne craint pas de renoncer à ce qui lui parait sans valeur, c'est-à-dire qu’il le refuse. Et seulement maintenant il retiendra un enseignement qu’il trouve précieux et il s'emploiera pour cette Doctrine, parce qu'elle est devenue vivante en lui, tandis que les doctrines cultivées par tradition sont un patrimoine mort, parce qu'elles sont acceptées et retenues par une espèce de sentiment de devoir. L'homme n'ose pas exprimer son opinion, il se conforme strictement à l'enseignement transmis par des d'hommes et il est compréhensible qu’une telle doctrine ne puisse procurer à l'homme aucune maturité spirituelle, parce que seulement ce qu’il reconnaît comme Vérité, anoblit son être. Mais pour pouvoir reconnaître une doctrine comme Vérité, l'homme doit soupeser chaque pour et contre. Si c’est sa sérieuse volonté, alors il reconnaît la Vérité, et maintenant il commence son travail de donner l'éclaircissement au prochain. Mais l'homme peut présenter seulement cette doctrine que lui-même considère comme Vérité. Donc il doit l’avoir examiné avant qu'il puisse la donner aux autres. Et lorsqu’elle peut être transmise au prochain avec une totale conviction, c’est un signe sûr de la valeur d'une doctrine. Si l'homme est compénétré par elle et qu’il est en mesure de transmettre au prochain une doctrine d’une manière compréhensible et acceptable, alors on peut aussi présumer que lui-même l'a sérieusement examiné, parce qu'il est compréhensible qu’il ne puisse pas donner aux autres quelque chose qui pour lui est encore peu clair, cela ne résisterait pas à un sérieux examen et donc serait rejeté comme sans valeur. Donc lorsqu’il en sera débattu, la bataille des mots sera gagnée par l’homme qui a pris position envers une doctrine que lui-même a travaillée activement mentalement. Il lui sera facile d’instruire le prochain, parce qu'il domine le contenu de ce qu’il veut donner à d’autres, tandis qu'une doctrine acceptée devient plutôt un jeu de mots, parce qu'elle ne dépasse pas une observation précise et donc il n'est pas approprié de la transmettre. Les hommes peuvent alors se conformer toujours seulement au texte d'une doctrine, mais le sens de ses mots crée la confusion parmi les hommes, pendant que vice versa la transmission d'une doctrine reconnue vraie peut procurer au prochain une claire Lumière et la connaissance. Donc il doit toujours de nouveau être mis en garde contre l'acceptation de doctrines de foi traditionnelles, parce que celles-ci peuvent donner peu ou rien aux hommes. Mais ce qui doit avoir un effet qui rend heureux, doit être acceptable également pour tous les hommes, étant supposé que ceux-ci portent en eux-mêmes le désir pour la Vérité et qu’ils se sentent missionnés pour donner à d’autres ce qui leur est transmis. Ceux-ci seront bien en mesure de discerner le mensonge de la Vérité, et donc une acceptation sans réflexion des transmissions traditionnelles par conséquent est exclue.

Amen