• Terug

Doel van de natuurcatastrofen

Zonder bezwaar kan erover worden gesproken, dat de aarde door geweldige natuurcatastrofen wordt geteisterd. Ja, er moet zelfs van deze catastrofe melding worden gemaakt, opdat de mensen weten dat de desbetreffende gebeurtenissen niet door toevalligheden worden bepaald. Er bestaat geen toeval. Alles is voorbestemd en alles gaat de weg van de positieve ontwikkeling. En de komende natuurcatastrofe maakt ontelbare wezens vrij en geeft hun nieuwe mogelijkheden een andere vorm te krijgen.

Maar tegelijkertijd zullen de catastrofen zo op de mensen inwerken, dat ze contact zoeken met God. Dit laatste wordt door de mensen nog slechts zeer weinig gedaan en daarom wil God weer dichter bij hen komen, hoewel op een wijze, waarbij angst en verschrikking de mensen zal aangrijpen. Maar als de gebeurtenissen tevoren zijn aangekondigd, ziet de mens de samenhang in en dan vertrouwt hij zich toe aan de Macht, Die hem kan helpen.

De natuurkrachten zijn het enige, dat in staat is ook de meest ongelovige mensen diep aan te grijpen en dat hen ook weer tot geloof kan brengen. Maar ze zijn nooit van lange duur en evenzo is ook de wil om te geloven alleen zolang actief, als de mens in gevaar is zijn leven te verliezen. Maar bij geen mens grijpt de eeuwige Godheid zodanig in, dat de mens wordt gedwongen te geloven. Zij laat hem de vrijheid, ook in de grootste lichamelijke nood. God worstelt wel om de zielen die nog onvolmaakt zijn, maar Hij dwingt ze niet.

En daarom moeten ook de natuurcatastrofen steeds in een zekere wetmatigheid plaatsvinden, alleen meer of minder heftig, al naar gelang de noodzakelijkheid voor de in gevaar verkerende mensen, bij wie het juiste inzicht ontbreekt.

En daarom moet er melding worden gemaakt van wat gaat gebeuren. De mensheid moet in volledige hulpeloosheid terechtkomen en ze moet in kinderlijk vertrouwen God aanroepen om bijstand. Ze moet er tevoren al over worden onderwezen, wat voor een verschrikkelijke tijd ze tegemoet gaat. En als ze maar zwak gelovig is, worden alle aankondigingen met onverschilligheid aangenomen, daar ze met grotere waarschijnlijkheid op het uitblijven van het aangekondigde gebeuren rekent. En toch zal ze er aan denken, als ze zich in lichamelijke en geestelijke nood bevindt.

En dat wordt beoogd. Want hoe verschrikkelijk de uitwerkingen van een natuurcatastrofe ook mogen zijn, steeds hangt een schok van ontsteltenis van het menselijk denken daarmee samen, en deze kan ook een gunstige uitwerking hebben op het geloof van de mensen, vooropgesteld, dat ze er tevoren al kennis van hadden. Want het is een keerpunt van het leven, waarin de gehele mensheid zich bevindt.

En zalig degene, die in al wat wordt toegezonden de Wil van God ziet. Want hij zal waarlijk niet anders kunnen dan handelen naar Zijn Wil. En hij zal steeds alleen maar de grote nood van de medemens zien en in de catastrofe een middel, dat deze nood kan lenigen. En deze catastrofe staat vlak voor de deur. Ze komt als een dief in de nacht en is net zo vlug weer voorbij, maar de uitwerking zal onvoorstelbaar zijn.

Amen

Finalidade das catástrofes naturais....

Pode-se dizer sem hesitação que a Terra é afligida por tremendas catástrofes naturais, e mesmo essas catástrofes devem ser mencionadas para que as pessoas saibam que os respectivos eventos não são determinados pelo acaso. Não há coincidência, tudo está predeterminado, e tudo segue o curso de um desenvolvimento superior. E a próxima catástrofe natural irá libertar inúmeros seres e dar-lhes novas possibilidades de deformação. Ao mesmo tempo, porém, as catástrofes devem ter um efeito sobre as pessoas de tal forma que elas busquem conexão com Deus. As pessoas prestam muito pouca atenção a estes últimos e por isso Deus quer voltar a aproximar-se deles, ainda que de uma forma em que o medo e o terror apanhem as pessoas; no entanto, se os acontecimentos forem anunciados com antecedência, as pessoas reconhecerão as correlações e então se confiarão ao Poder que pode ajudá-las. As forças da natureza são a única coisa que pode abalar até mesmo a pessoa mais descrente e também levá-la de volta à fé. Mas eles nunca duram muito, e da mesma forma a vontade de acreditar só é ativa enquanto o ser humano estiver em perigo de perder a sua vida. No entanto, a Deidade eterna não intervém em nenhuma pessoa de tal forma que o ser humano seja forçado a acreditar..... Ele deixa-o livre mesmo nas maiores dificuldades físicas. Ele certamente luta pelas almas que ainda são imperfeitas, mas Ele não as força. E, portanto, as catástrofes naturais devem também proceder sempre com uma certa regularidade, apenas mais ou menos violentamente, dependendo da necessidade das pessoas em perigo que carecem da realização correcta. E, portanto, deve ser mencionado o que está por vir.... A humanidade se encontrará em completo desamparo e, como uma criança, clamará a Deus com confiança; já serão instruídos de antemão sobre o terrível momento em que se aproximam e, se acreditarem apenas fracamente, todos os anúncios serão aceitos com indiferença, pois é mais provável que o evento anunciado não aconteça. E, no entanto, eles pensarão nisso se estiverem em perigo de corpo e alma. E isto é destinado, por mais terríveis que sejam os efeitos de um desastre natural, um abalo do pensamento humano está sempre ligado a ele, e isto também pode ter um efeito favorável sobre a fé das pessoas, desde que elas já tivessem conhecimento prévio. Pois é um ponto de viragem da vida em que se encontra toda a humanidade. E bendito é aquele que reconhece a vontade de Deus em todas as transmissões. Pois ele não poderá realmente agir de outra forma que não seja de acordo com a Sua vontade e só verá no desastre um meio que pode aliviar essa dificuldade. E este desastre é iminente.... vem como um ladrão na noite.... e é de novo igualmente rápido, mas o efeito será inimaginável...._>Amém