• Terug

Aardse maatregelen – Meelopers

Het is iets puur uiterlijks, waaraan de mensen aanstoot nemen, zodra ze aardse maatregelen veroordelen. Dat is alleen maar, omdat deze het aardse leven verzwaren of hier afbreuk aan doen. Zolang het zielenleven van de mens daardoor niet in gevaar komt, zijn zulke maatregelen van geen belang. Ze zullen eerder nog aan de bevordering hiervan bijdragen. Zo moeten dergelijke maatregelen dus alleen maar met de juiste instelling ten opzichte van God beschouwd en overdacht worden en het zal te herkennen zijn, dat God daardoor een einde wil maken aan een andere misstand, ofschoon van menselijke zijde iets anders nagestreefd wordt.

De wil van de mens betreft de vernietiging van het bestaande. Zodra de maatregelen zich tegen het geestelijke streven richten, is dit voornemen niet goed te keuren. Maar God gebruikt zulke maatregelen om tegelijkertijd een geestelijke misstand uit de weg te ruimen. Hij hindert de menselijke wil niet bij de uitvoering van zulke maatregelen, opdat de mensen, die zich voorheen puur mechanisch bij een geestelijke richting aangesloten hebben, die in zekere zin meelopers waren zonder zelf diep na te denken, nu de juiste instelling ten opzichte van God vinden. Nu worden ze voor de beslissing gesteld en moeten ze in hun hart een standpunt innemen over God en pas nu gaat iets leven, wat tot op dat ogenblik een formaliteit was.

En zodoende kunnen ook maatregelen, die uit de kwade wil voortgekomen zijn, voor de mensen een geestelijk voordeel betekenen, zodra ze hen zelfs maar tot nadenken aanleiding geven. Bijgevolg hindert God de wil van de mens ook niet bij zulk streven, die schijnbaar iets geestelijks vernietigen, maar in werkelijkheid een verhoogde geestelijke activiteit tot gevolg hebben bij degenen, die God ernstig zoeken of in het gevaar verkeerden om laks en onverschillig te worden.

Want wat de mens wil doen, wordt door God toegelaten, maar in zijn effect afgezwakt, als de mensen die Hem trouw zijn, daardoor in gevaar komen. Of degenen, die in het gevaar verkeren God te verliezen, worden daardoor de juiste weg gewezen. En als het innerlijke leven van de mens daardoor verdiept wordt, kan ook de strengste aardse maatregel hem tot zegen zijn.

Amen

Dispositions terrestres – les sympathisants

Les hommes se heurtent contre quelque chose de purement extérieur, lorsqu’ils condamnent des dispositions terrestres, et cela seulement parce qu'elles rendent difficile ou bien portent atteinte à la vie terrestre. Si la vie de l'âme de l'homme n'est pas mise en danger, de telles dispositions ne sont pas importantes, et elles peuvent plutôt contribuer à son progrès. Et ainsi ces dispositions doivent seulement être considérées ou étudiées dans la juste prédisposition envers Dieu, et il faut reconnaître que Dieu veut éliminer ainsi un autre inconvénient, bien que les hommes aspirent à quelque chose de différent. La volonté de l'homme est tournée vers la destruction de ce qui existe. Dès que les dispositions se tournent contre la tendance spirituelle, cette intention n'est pas approuvée. Mais Dieu utilise de telles dispositions pour suspendre en même temps un empêchement spirituel. Il n'entrave pas la volonté des hommes qui auparavant avait suivi une orientation spirituelle d’une manière purement mécanique, et qui étaient d’une certaine manière des sympathisants sans propre réflexion profonde en ce qui concerne l'exécution de telles dispositions, afin que ces hommes trouvent maintenant la juste prédisposition envers Dieu. Maintenant ils sont mis dans l’obligation de décider et dans leur cœur ils doivent prendre position vis-à-vis de Dieu et maintenant quelque chose qui jusqu'à présent était seulement une formalité devient vivante. Et donc des dispositions qui naissent de la mauvaise volonté peuvent être pour l'homme un avantage spirituel, pour autant que celles-ci le poussent à la réflexion. Par conséquent Dieu n'entrave pas la volonté de l'homme qui détruit apparemment quelque chose de spirituel, mais qui, en réalité, à pour conséquence une activité spirituelle augmentée pour ceux qui cherchent sérieusement Dieu ou bien étaient en danger de devenir tiède et négligents. Parce que ce que l'homme veut faire, est concédé par Dieu, seulement affaibli dans son effet lorsqu’avec cela les hommes qui lui sont fidèles, sont en danger. Ou bien à ceux qui sont en danger de perdre Dieu, il est indiqué la voie juste. Et si avec cela la vie intérieure de l'homme est rendue profonde, alors la disposition terrestre la plus âpre peut être pour lui une Bénédiction.

Amen