• Terug

Leven-Actief zijn – Dood-Passief zijn

Leven of dood in het hiernamaals is het resultaat van het leven op aarde en daarom is de verantwoordelijkheid van de mens enorm groot, omdat het niet een toestand van korte duur is die naar believen beëindigd kan worden, maar eeuwig, of beter gezegd, een onnoemelijk lange tijd aanhoudt.

In het aardse leven is alles begrensd, zowel qua tijd als qua ruimte en daarom kan de mens de betekenis van het woord “eeuwig” niet begrijpen. Hij kan het zich in de verste verte niet voorstellen wat het betekent om zonder ophouden te leven of levenloos te zijn. En daarom hecht hij niet veel betekenis aan zijn aardse leven, ongeacht het feit dat hij daarmee het eindeloos lange leven in de eeuwigheid bepaalt.

De ziel, die in het hiernamaals gerechtigd is te leven, heeft haar levensopdracht vervuld en neemt nu in het hiernamaals een nieuwe taak op zich, die echter niet meer zoals op aarde een plicht voor haar betekent, maar de hoogste gelukzaligheid veroorzaakt en zodoende een gelukzalige toestand betekent.

En zo treft de op aarde passieve ziel hetzelfde aan, behalve dan dat ze op aarde zelf de voorkeur gaf aan de staat van passiviteit, terwijl ze er in het hiernamaals toe verdoemd is om passief te zijn, omdat actief zijn geluk betekent en de ziel daar geen recht op heeft. En voordat ze tot de gelukkig makende activiteiten toegelaten wordt, kunnen er eeuwige tijden voorbijgaan, want een ziel die op aarde passief was, valt het onnoemelijk zwaar om te veranderen.

Eerst is het zonder licht rondom haar. Dat wil zeggen dat ze geen enkele kennis heeft, noch van de oorzaak, noch van de mogelijkheid tot een verandering van haar troosteloze toestand en daarom volhardt ze in de passiviteit. Dat wil zeggen dat ze niet de wil heeft om daarvan bevrijd te worden. Maar zonder haar wil kan ze niet actief worden, dus in het rijk komen, waar alles leeft.

Het wordt de mens in het aardse leven zo vaak bekendgemaakt dat hij een verantwoordelijkheid heeft ten opzichte van zijn ziel. Dat hij door zijn levenswandel het lot van zijn ziel in het hiernamaals bepaalt. Maar hij slaat geen acht op deze wenken, omdat hij niet gelooft. De ongelovige kan er op geen enkele manier kennis van gegeven worden, wat hem na zijn levensdood wacht. Er kan evenwel geen mens zeggen, dat hij hier niets over gehoord heeft. Want hij wijst alle waarschuwingen af om aan zijn toekomstige leven te denken, zolang hij niet zelf in de liefde werkzaam is.

Elk mens, dat in liefde actief is, zal ook geloven. Degene die in het aardse leven het lot van de medemensen in het oog houdt, zal er ook van overtuigd zijn dat het leven niet op kan houden en hij zal nu, ofschoon ook onbewust, op aarde leven voor de eeuwigheid. Want de gedachten van degene, die in liefde actief is, worden ook geleid en hij zal ook niet in een toestand zonder licht zijn. Hij zal dus zijn opdracht kennen, zowel op aarde als ook na zijn lichamelijke dood in het hiernamaals.

Maar wie nu voor zichzelf leeft, wie op aarde alleen maar de drijfveer heeft om zichzelf geneugten te bezorgen en aan de nood van de medemens voorbijgaat, die zal nooit als waarheid accepteren, wat hem over het leven na de dood ter overweging gegeven wordt. En bijgevolg wordt in hem geen licht ontstoken. Hij gaat al in duisternis van de geest over de aarde en dit kan na zijn dood niet anders zijn. Het is duister om hem heen en ook duister in zijn denken. En enkel waar licht is, is leven, maar duisternis betekent dood.

Amen

Vida.... Actividad.... Muerte.... Inactividad....

La vida o la muerte es el éxito de la vida terrenal, y por lo tanto la responsabilidad del ser humano es enorme, ya que no es un estado de corta duración, que se puede terminar a voluntad, sino que dura para siempre o un tiempo indeciblemente largo. En la vida terrenal todo es limitado, tanto en el tiempo como en el espacio, y por eso el hombre no puede captar el significado de la palabra “eterno”. No puede ni remotamente imaginar lo que significa vivir o estar sin vida siempre y constantemente.

Y por lo tanto, el hombre a menudo no toma su vida terrenal tan importante, sin importar el hecho de que él determina la vida infinitamente larga con ella. El alma que tiene derecho a vivir en el más allá ha cumplido su tarea terrenal y ahora asume una nueva tarea en el más allá, que, sin embargo, ya no significa un deber para ella como en la tierra, sino que desencadena la mayor felicidad y por lo tanto, significa un estado de bienaventuranza.

Y así el alma que está inactiva en la tierra encuentra lo mismo en el más allá, porque ella misma prefirió el estado de inactividad en la tierra, y ahora está condenada a estar inactiva en el más allá, porque estar activa significa felicidad y el alma no tiene derecho a ello. Y antes de que sea admitida a una feliz actividad, pueden pasar tiempos eternos porque a un alma que ha estado inactiva en la tierra le resulta indeciblemente difícil para ella cambiar.

Por primera vez hay tan poca luz a su alrededor, es decir, ella no tiene conocimiento ni de la causa ni de la posibilidad de cambiar su desolada condición, y por lo tanto permanece inactiva, es decir, no tiene voluntad de liberarse de ello. Pero sin su voluntad no puede volverse activa, es decir, alcanzar el reino donde todo vive.

Con tanta frecuencia se presenta al ser humano en la vida terrenal que tiene una responsabilidad hacia su alma, que a través de su forma de vida determina el destino de su alma en el más allá. Pero no presta atención a esta información porque no cree.... El incrédulo de ninguna manera puede ser informado de lo que le espera después de su muerte física, pero nadie puede decir que no ha oído nada sobre eso. Porque rechaza todo lo que le recuerda pensar en su vida futura mientras él mismo no esté activo en el amor, toda persona que obra en el amor también creerá.

Cualquiera que piense en el destino de sus semejantes durante la vida en la tierra también está convencida de que la vida no puede terminar, y ahora, aunque sea inconscientemente, vivirá en la tierra por la eternidad. Porque quien está activo en el amor cuyos pensamientos también son guiados, y tampoco estará en un estado sin luz.... Por lo tanto, sabrá acerca de su tarea tanto en la tierra como después de su muerte físico en el más allá.

Pero quien sólo se ama a sí mismo, quien en la tierra sólo tiene un instinto de crearse comodidades e ignorar la miseria de los demás seres humanos, nunca aceptará como verdad lo que se le presenta sobre la vida después de la muerte. Y en consecuencia ninguna luz se enciende en él, ya anda en la tierra en la oscuridad del espíritu, y esto no puede ser de otra manera después de su muerte.... Está oscuro a su alrededor y también oscuro en su pensamiento.... Y solo donde hay luz hay vida.... Pero la oscuridad es muerte....

amén