• Terug

Gestalte geven aan het lot – Vrije wil

De mens is niet in staat om zijn leven eigenmachtig gestalte te geven. Hij zal steeds afhankelijk zijn van de wil van Degene, Die hem geschapen heeft. Schijnbaar is hij wel uitgerust met gaven, die hem in de eigen macht laten geloven. Hij voelt zich verheven, wijs en sterk en is ervan overtuigd, dat hij het leven de baas kan worden en dat hij zelf ook zijn eigen lot bepaalt. Hij kan lekker handelen uit vrije wil en wordt dus door deze wil schijnbaar tot vormgever van zijn aardse leven.

Maar de eigenlijke bestuurder van zijn lot is God Zelf. Want zijn aardse weg is al van eeuwigheid af bepaald. Het gaat hem precies zo, zoals God het bepaald heeft en zoals het zich in zijn vrijheidsdrang gevormd heeft, zo was het bepaald, omdat er zonder de goddelijke wil niets kan geschieden.

Zodoende komt de gang door het aardse dal in zijn uiterlijkheden steeds met de goddelijke wil overeen. Alleen het innerlijke leven van de mens is aan zijn vrije wil overgelaten. En ofschoon ook zijn levenslot voorbestemd is, zal het voor iedereen bijdragen aan de opwaartse ontwikkeling van de ziel, als dit zijn vaste wil is. Maar omgekeerd kan zijn levensweg geheel met zijn wil en verlangens overeenstemmen. Dit hoeft echter niet de rijpheid van de ziel op te leveren, als hij niet overeenkomstig zijn doel leeft.

Maar onder dat laatste is alleen maar te verstaan het benutten van de mogelijkheden, die hem gedurende zijn bestaan op aarde voor de opwaartse ontwikkeling van de ziel geboden worden. Hierin wordt hij volledig vrijgelaten. God geeft elk mens zulke mogelijkheden, om het even hoe Hij de levensweg van het individu vormgeeft. En als deze benut worden, zal ook het aardse leven succesvol zijn voor de eeuwigheid. Maar eigenmachtig, zonder goddelijke toestemming, dit aardse leven een wending geven, kan de mens niet.

En toch lijkt het erop, alsof het alleen van hem afhankelijk is, hoe zijn levenslot eruitziet. God laat de mens de vrije wil en vaak loopt deze wil parallel aan de goddelijke wil. Dat wil zeggen dat de mens iets onderneemt en dat God dit toelaat, omdat het ook niet tegen Zijn wil in gaat. En dan is de mens geneigd te geloven dat alleen hij bepalend was voor zijn aards lot. En hoe meer hij daarvan overtuigd is, des te meer verliest hij zijn geloof in een wijze bestuurder van het lot. En toch staat hij volledig machteloos tegenover dit alles en hij weet niet, dat hij alleen maar dat uitvoert, wat de goddelijke wil is, als hij gelooft bepalend in zijn aardse leven in te grijpen.

Amen

운명과 자유의지.

사람은 자신의 삶을 자신의 마음대로 이뤄 나갈 수 없다. 그일은 항상 그를 창조한 분의 뜻에 의존되게 될 것이다. 겉으로 보기에 그는 자신의 권세를 믿게 만드는 은사를 가지고 있다. 그는 자신을 지혜롭고, 숭고하게 느끼고, 자신이 스스로 자신의 삶을 다스릴 수 있고, 자신이 자신의 운명을 결정한다고 확신한다. 그는 실제 자유의지로 행동할 수 있고, 그러므로 그는 이런 의지를 통해 겉으로 보기에는 자신의 이 땅의 삶의 설계자가 될 것이다.

그러나 그의 운명의 실제 통치자는 하나님 자신이다. 왜냐면 그의 이 땅의 길이 영원으로부터 정해져 있기 때문이다. 그는 하나님이 정한대로 정확하게 이 땅의 길을 간다. 그가 자신의 자유로운 충동에 따라 가는 이 땅의 길이 정해져 있다. 왜냐면 하나님의 뜻이 없이는 어떤 일도 일어날 수 없기 때문이다.

따라서 이 땅의 삶을 사는 일은 겉으로는 항상 하나님의 뜻과 일치하게 일어난다. 단지 그 사람의 내면의 삶만이 그의 자유의지에 맡겨져 있다. 비록 그의 삶의 운명이 미리 정해져 있을지라도, 혼의 더 높은 성장이 그의 굳은 의지라면, 모든 일이 혼의 더 높은 성장을 하게 해줄 것이다. 그러나 반대로 그의 삶의 길이 그의 의지와 욕망과 전적으로 일치할지라도, 그가 목적에 합당하게 살지 않으면, 그는 혼 성숙에 도달하지 못한다.

혼의 성숙에 도달하는 일은 그가 이 땅에서 존재하는 동안, 혼의 더 높은 성장을 위해 그에게 제공되는 가능성을 활용할 때, 단지 일어나는 일로 이해해야만 한다. 이 일은 전적으로 그에게 달려 있다. 하나님은 사람이 자신의 개인의 삶을 어떻게 형성하든지 간에, 모든 사람에게 그런 기회를 준다. 그가 이런 기회를 활용한다면, 이 땅의 삶은 또한 영원을 위해 성공하게 될 것이다.

그러나 인간은 하나님의 동의 없이 자신의 맘대로 이 땅의 삶에 전환을 불러일으킬 수 없다. 인생의 운명이 그에게 어떻게 펼쳐질지가 유일하게 그에게 달려있는 것처럼 보일 수 있다. 하나님은 사람에게 자유의지를 허락하고, 이 의지가 자주 하나님의 뜻과 동행한다. 다시 말해 사람이 무언가를 수행하고, 이 일이 하나님의 뜻에도 어긋나지 않기 때문에, 하나님이 이 일을 허용한다.

그러면 인간은 자신이 자신의 이 땅의 운명에 결정적인 역할을 했다고 믿는 경향이 있다. 그가 이를 더 확신할수록, 그는 지혜로운 운명의 인도자를 대한 그의 믿음을 잃게 된다. 그러나 그는 이 땅의 운명에 대해 전적으로 무력하고, 자신이 이 땅의 삶을 정하고 있다고 믿을 때, 그가 단지 하나님의 뜻을 수행한다는 것을 알지 못한다._>아멘