• Terug

Overwinnen van de materie in het hiernamaals

De grove materie is de laatste hindernis die de ziel moet overwinnen om uiteindelijk vrij te komen. De gang door alle vormen komt nu met de lichamelijke dood van de mens tot een einde, maar het verlangen in het hiernamaals betreft nog dezelfde dingen als in het aardse leven, wanneer de ziel op aarde de materie niet volledig overwonnen heeft.

Maar nu vindt er een verandering plaats. Het verlangen ernaar is sterk. Het veroorzaakt daarom dat alles waar hij naar verlangt voor zijn ogen verschijnt, tastbaar dichtbij. En als hij nu aan zijn verlangen wil voldoen, zal het voor zijn ogen verdwijnen. De kwellingen van het onbevredigd blijven zijn onvoorstelbaar, maar het is het enige middel dat de mens leert de materie te overwinnen.

Zodra hij nu begint in te zien, dat alles zich alleen maar voor zijn geestelijke oog afspeelt, bedwingt hij zijn verlangen en begint zodoende aardse zaken te verachten en nu denkt hij pas over zijn treurige toestand na en pas dan kan hij de hoogte bereiken. Deze strijd tegen de materie moet zo snel mogelijk tijdens het aardse leven uitgevochten worden, zodat het verlangen naar de goederen van de wereld al vroegtijdig onderdrukt wordt en geestelijke goederen nagestreefd worden.

Er zijn duizenden jaren voor nodig, voordat de ziel de weg door de materie gegaan is en haar voormalige omhulsels presenteren zich nog één keer aan haar in alles wat de mens nu omgeeft, opdat de ziel zich nu definitief scheidt van dat, wat gedurende eindeloze tijden haar verblijfplaats was. En het doorstaat de proef niet, wanneer ze zich weer gevangen laat nemen door dat, wat ze uit vrije wil op moet geven. Als dit haar niet lukt, dan kwelt de materie haar opnieuw, maar dan op een manier, die pijn en kwellingen voor de ziel betekent, terwijl in het aardse leven het overwinnen enkel haar wil vereist en vervangen kan worden door geestelijke goederen, die haar eveneens geboden worden en, als deze geaccepteerd worden, het verlangen naar de materie zal smoren.

“U kunt niet twee heren dienen”, wordt er gezegd en dit geldt ook voor geestelijke en aardse goederen. Dat wil zeggen voor dat, wat de ziel van bovenaf aangeboden wordt en wat op aarde als materie voor haar toegankelijk is. Wie naar het ene verlangt, laat het andere vallen en om dat ene te kunnen bezitten, moet het andere opgeofferd worden.

Maar als de ziel het verlangen naar aardse goederen meeneemt naar het hiernamaals, dan was de gang over de aarde vergeefs. Ze staat daar, waar ze aan het begin van haar belichaming als mens stond en om de ziel nu van de laatste afvalstoffen te zuiveren, zijn er pijnlijke middelen nodig en het leven in het hiernamaals is dan een toestand van onnoemelijke kwellingen.

Amen

Vaincre la matière dans l'au-delà

La matière grossière est le dernier obstacle que l'âme doit dépasser pour sa dernière libération. Le chemin à travers toutes les formes trouve maintenant sa fin avec la mort du corps de l'homme, mais le désir pour les mêmes choses que dans la vie terrestre vaut encore dans l'au-delà, si l'âme n'a pas dépassé totalement la matière sur la Terre. Mais maintenant un changement se déroule. Le désir pour ces choses est fort, et de cela il résulte que tout ce qui est désiré ardemment se trouve devant son regard, prêt à être saisi, et si maintenant il veut satisfaire ce désir, la chose disparait de devant ses yeux. Les tourments qui le rendent malheureux sont inimaginables, mais c’est l'unique moyen pour que l'homme apprenne à dépasser la matière. Dès qu'il commence à comprendre que tout se réfléchit seulement devant son regard spirituel, il domine son désir, il commence à dédaigner les choses terrestres, et maintenant seulement il réfléchit sur sa triste situation, et seulement maintenant il peut arriver en haut. Cette lutte contre la matière doit être autant que possible combattue durant la vie terrestre, tandis que le désir pour les biens du monde doit être supprimé en temps utile et seulement le bien spirituel doit être désiré. Il a fallu des milliers d'années avant que l'âme ait traversé la matière, et tout ce qui l’entourait autrefois dans la vie terrestre se présente à elle encore une fois dans tout ce qui entoure maintenant l'homme, pour que l'âme s'éloigne maintenant finalement de ce qui a été sa demeure pendant des temps infinis. Et s’il ne dépasse pas l'épreuve s’il se laisse de nouveau capturer par ce à quoi il doit renoncer dans la libre volonté, s'il ne réussit pas, alors la matière le tourmente de nouveau dans l'au-delà, mais d’une manière qui engendre pour l'âme des peines et des tourments, alors que dans la vie terrestre le dépassement demande seulement sa volonté et peut être remplacé par du bien spirituel qui lui est en même temps offert et, si cela est accepté, il étouffe tout seul le désir pour la matière. Il est dit que «vous ne pouvez pas servir deux patrons» et cela vaut aussi pour le bien spirituel et matériel, c'est-à-dire pour ce qui est offert à l'âme d'en haut et ce qui sur la Terre lui est accessible comme matière. Celui qui désire une chose, doit laisser tomber l'autre, et pour pouvoir posséder l'une, l'autre doit être sacrifiée. Mais si l'âme porte avec elle dans l'au-delà le désir pour le bien terrestre, alors le chemin terrestre a été inutile. Elle se trouve là où elle était au début de son incarnation en tant qu’homme, et pour purifier maintenant l'âme de ses dernières scories, il faut des moyens douloureux, et la vie dans l'au-delà est alors un état d'indicibles tourments.

Amen