• Terug

Wil - Genade (Tegenwerping Filippenzen 2 : 13)

De geestelijke stilstand zal zich dan voordoen, wanneer de wil van de mens te zwak is om hindernissen te overwinnen. Er kunnen helemaal geen successen worden geboekt. Alles is weliswaar afhankelijk van de genade Gods, maar de mens moet het zijne ervoor doen om nu eenmaal met genade rijk te worden bedacht. Hij moet willen en om kracht vragen, dan zoekt hij de weg omhoog. Er bestaat geen manier die de wil van de mens uitschakelt en dus moet de wil eerst actief worden. Daarvan kan de mens niet worden ontheven.

Zodra nu de genade Gods als eerste wordt bestempeld, zou de mens ervan worden ontheven zijn wil actief te laten worden. En dit is een dwaling die weer verdere dwalingen tot gevolg heeft. Wel heeft de genade en barmhartigheid Gods de mensen vastgepakt, dat ze hun alle mogelijkheden geeft voor een uiteindelijke verlossing. Want het is een onvoorstelbare genade van God dat de mens zijn weg over de aarde mag afleggen om weer bij God te komen.

Maar in het stadium van de vrije wil is alleen de vrije wil beslissend of hem verdere genade wordt toegestuurd of niet, daar anders het aardse leven immers geen proeftijd zou zijn die de mens heeft te doorstaan. God wil de zuivere waarheid naar de aarde sturen. Dus moet Hij daar opheldering geven, waar de mensen dwalen of gedwaald hebben. Hij moet rechtzetten wat tot nu toe verkeerd werd begrepen, want Hij wil de waarheid van de leugen scheiden. Stelt de mens weerstand tegenover het goddelijke streven hem de waarheid te doen toekomen, dan laat hij weliswaar ook zijn wil actief worden, maar op een aan God vijandige manier en nooit kan het in hem duidelijk worden.

God gaf de mens het vermogen te kunnen nadenken en een vrije beslissing te nemen. Dit is weer de genade Gods. De vrije beslissing is nu echter weer van de wil van de mens afhankelijk, dus moet de mens willen dat de genade Gods bij hem werkzaam zal worden. Zijn wil opent het hart, dat het ontvankelijk is voor de genade Gods en zijn wil moet de genade Gods ook benutten. Dit duidelijke inzicht laat de mens pas bewust worden van zijn verantwoording, terwijl de verkeerde opvatting tot nu toe, dat de mens tot niets in staat is zonder de goddelijke genade - dat deze pas de wil van de mens ertoe brengt actief te worden - de drang om werkzaam te zijn in hem doet verlammen. Er zou dan ook niet van een vrije wil van de mens kunnen worden gesproken, wanneer God Zelf deze wil zou beïnvloeden door het overbrengen van Zijn genade.

De hulpmiddelen staan de mens weliswaar onbeperkt ter beschikking, dus wordt het ze gemakkelijk gemaakt de wil werkzaam te laten worden, maar dit laatste moet de mens uit eigen beweging doen. Het eigenlijke doel van het leven is de beslissing in vrije wil voor of tegen God. Bijgevolg zal God nooit op deze beslissing vooruitlopen doordat Hij de wil van de mens bepaalt, want dan zou waarlijk het doel van het aardse leven zijn gemist.

En daarom wordt de mensen steeds weer bericht toegestuurd, opdat ze opletten en zich losmaken van datgene wat dwaling is, wat menselijke voorstelling en menselijke uitleg tot een dwaling liet worden, zonder dat het de bedoeling was bewust dwaling te verspreiden. Maar begrijpelijkerwijs weegt juist deze uitleg zwaar, dat het God Zelf is die de mensen tot willen beweegt, want ze leidt hen in een verkeerd denken. Noch de Godheid wordt juist gezien, noch het verantwoordelijkheidsbesef van de mens gesterkt. Hij vertrouwt tenslotte alleen op de goddelijke genade die de mens vastpakt naar gelang van de goddelijke wil die hem toestroomt in zoverre God de mens genade heeft toebedacht. Maar dan zou hij ook niet ter verantwoording kunnen worden geroepen wanneer hij het doel niet bereikt dat hem werd gesteld bij het begin van zijn belichaming.

Alleen in de vrije wil is de essentie te vinden. Wie echter de vrije wil van de mens bestrijdt, beschouwt zichzelf als een marionettenfiguur die voortdurend door een hogere macht wordt geleid zonder daarbij zelf op een of andere wijze actief te zijn. Gods wijsheid en liefde schakelen een onvrijheid van de wil uit, omdat anders de positieve ontwikkeling van de menselijke ziel onmogelijk zou zijn en er niet de lange gang over de aarde voor nodig zou zijn, wanneer Gods wil de kandidaten voor het rijk Gods zou uitzoeken doordat Hij dezen Zijn genade doet toekomen, die dan zeker de door haar vastgepakte mensen naar het hemelrijk leidt.

Amen

Will - Grace.... (Objecção Philippians 2 - 13.)

A paralisação espiritual ocorrerá quando a vontade humana for demasiado fraca para superar os obstáculos. Nenhum sucesso pode ser registrado. Embora tudo dependa da graça de Deus, o ser humano tem que fazer a sua parte para ser ricamente dotado de graça, ele tem que querer e pedir forças, então ele vai lutar para cima. Não há caminho que elimine a vontade do ser humano e, portanto, a vontade deve primeiro tornar-se ativa. O homem não pode ser libertado disto. Assim que a graça de Deus fosse chamada primeiro, o homem seria liberto de deixar a sua vontade tornar-se activa. E este é um erro que leva a mais erros. A graça e a misericórdia de Deus certamente agarrou o ser humano que lhe dá todas as possibilidades de redenção final. Pois é uma graça inconcebível de Deus que o ser humano possa voltar da vida terrena para alcançar Deus novamente..... Mas na etapa do livre arbítrio o livre-arbítrio por si só é decisivo para a concessão ou não de mais graça, caso contrário a vida terrena não seria um período probatório que o ser humano tem de passar. Deus quer guiar a pura verdade para a Terra. Portanto, Ele deve prestar esclarecimento onde as pessoas erraram ou erraram. Ele deve corrigir o que foi mal compreendido até agora, pois Ele quer separar a verdade da mentira. Se o ser humano resiste ao esforço divino de guiá-lo para a verdade, ele realmente deixará sua vontade tornar-se ativa, mas de uma forma que se opõe a Deus, e isso nunca poderá tornar-se claro nele. Deus deu ao homem a capacidade de pensar e de tomar uma decisão livre. Esta é novamente a graça de Deus, mas a livre decisão depende novamente da vontade do ser humano, portanto o ser humano deve querer que a graça de Deus se torne efetiva nele..... Sua vontade abre seu coração para que ele seja receptivo à graça de Deus, e sua vontade também deve fazer uso da graça de Deus.... Esta clara realização só permite ao ser humano tornar-se responsável, enquanto que a visão errada anterior de que o ser humano é incapaz de fazer nada sem a graça divina.... que só causa a vontade do ser humano.... faz com que o impulso para a atividade se afrouxe nele. Então não seria possível falar do livre arbítrio de uma pessoa se o próprio Deus influenciasse essa vontade através da mediação de Sua graça. Embora o ser humano tenha meios ilimitados à sua disposição, assim lhe é facilitado deixar a sua vontade tornar-se activa, o ser humano tem de fazer o último por sua própria vontade. O verdadeiro propósito da vida é a decisão do ser humano de livre vontade a favor ou contra Deus.... Consequentemente, Deus nunca antecipará esta decisão, determinando a vontade do ser humano, pois então o propósito da vida terrena seria realmente perdido. E é por isso que a informação é sempre enviada às pessoas para que elas prestem atenção e se distanciem do que é erro, do que a concepção humana e a interpretação humana permitiram que se tornasse erro, sem que fosse a intenção de espalhar conscientemente o erro. Mas compreensivelmente esta mesma interpretação, que é o próprio Deus que determina a vontade do ser humano, pesa muito porque o leva a pensar mal. Nem a Deidade é reconhecida corretamente, nem o senso de responsabilidade do ser humano é reforçado. No final, ele conta apenas com a graça divina que agarra o ser humano, dependendo da vontade divina.... que flui para ele, desde que Deus tenha pretendido a graça para o ser humano. Mas então ele também não poderia ser responsabilizado se não atingisse o objetivo que lhe foi estabelecido no início da sua encarnação. O núcleo só pode ser encontrado no livre arbítrio; no entanto, qualquer pessoa que contesta o livre arbítrio do ser humano se vê como uma figura fantoche que é sempre e constantemente dirigida por um poder superior sem ser ele próprio ativo de qualquer forma. A sabedoria e o amor de Deus elimina uma falta de liberdade de vontade, pois de outra forma seria impossível um desenvolvimento superior da alma humana e não exigiria a longa caminhada na Terra se a vontade de Deus quisesse escolher os aspirantes ao Reino de Deus, fornecendo-lhes a Sua graça que, então, guia em segurança a pessoa por ela confiscada para o Reino dos Céus.....

Amém