De grootste vergissing van de mens is zich voor vergankelijk te houden, want deze opvatting brengt hem tot een geheel verkeerde leefwijze. Het moet in aanmerking genomen worden dat het aardse leven alleen maar een middel tot het doel is, terwijl de mensen die zo verkeerd denken, het aardse leven als doel zien. Ze proberen het aardse leven alles te ontlokken wat het biedt, maar miskennen het eigenlijke doel hiervan.
Degene die gelooft dat zijn aardse leven met de lichamelijke dood beëindigd is, zal zich begrijpelijkerwijs niet voor een verandering van zijn wezen inzetten, want hij houdt dit voor doelloos en zinloos. En zodoende wordt de eigenlijke opdracht van de mens niet vervuld. Maar zo’n ongelovig mens het geloof in een voortleven na de dood bij te brengen is een moeilijke opgave en kan alleen maar dan succes hebben, als het lukt om hem tot nadenken te bewegen en hij nu door lichtwezens via de gedachten beïnvloed kan worden.
Maar de liefde van een mens levert daar vaak successen op. De liefde is immers het enige middel om het verkeerde denken te veranderen. Als een mens, die vol overgave in liefde voor een ongelovig mens actief was, van deze wereld scheidt, dan volgen diens gedachten hem tot voorbij het graf. Hij probeert de verbinding met hem verder in stand te houden, doordat hij zich de overledene levend probeert voor te stellen. Hij heeft nu de wil om het voortleven te beamen, ofschoon hij het innerlijk nog niet kan, maar dan zijn de overdrachten via de gedachten hem veel makkelijker te geven. Hij speelt hier eerst mee, maar langzaam neemt hij ze op en is uiteindelijk niet meer in staat zich van deze te scheiden, want hij verlangt naar de vereniging met de geliefde overledene.
Niet zelden zullen juist zulke ongelovige mensen op aarde in liefde verzorgd worden, want de lichtwezens brengen vaak zulke mensen samen, die in liefde dicht bij elkaar staan en hierdoor beslissend in kunnen werken op hun geloof. Als een mens tot liefde in staat is, dat wil zeggen als hij een medemens diepe liefde kan schenken, dan is ook zijn zielentoestand niet hopeloos. Door deze liefde kan zijn denken in volledig andere banen geleid worden, want zolang de mens op aarde leeft, heeft hij talloze mogelijkheden om tot inzicht te komen.
Maar het eerste en belangrijkste is het geloof in een voortleven van de ziel na de dood. De gedachten aan een hiernamaals moeten zijn gehele levenswandel bepalen en dit vereist een diep geloof, dat de mens door een liefdevolle hulp van een medemens kan verwerven, als het anders niet mogelijk is. De wezens in het hiernamaals zullen alle inspanningen steunen, want deze worstelen met liefde en geduld om de dwalende wezens tot inzicht te brengen.
Amen
VertalerMan's greatest error is to consider himself transient, for this view determines him to a completely wrong way of life. It must be taken into consideration that earthly life is only a means to an end, whereas people who think so wrongly regard earthly life as an end. They try to gain everything from earthly life that it offers but fail to recognize its actual purpose. Anyone who believes that his earthly life ends with bodily death will understandably not endeavour to reshape his nature, for he considers this to be useless and pointless. And thus the actual task of man remains unfulfilled. However, teaching such an unbelieving person to believe in life after death is a difficult task and can only be successful if he can be persuaded to reflect and can then be mentally influenced by beings of light. But a person's love often brings marvellous successes to light, indeed, love is the only means to change wrong thinking. If a person departs from this world who was active in devoted love for an unbelieving person, his thoughts will follow him beyond the grave.... He seeks to maintain the connection with him by trying to imagine the departed person alive.... he now has the will to affirm his continued existence, even if he cannot yet do so inwardly, but then the mental transmissions are much easier to convey to him; at first he plays with them, but slowly he absorbs them and in the end is no longer able to separate himself from them, because he longs for reunion with the deceased loved one. It is not uncommon for unbelieving people on earth to be cared for in love in this way, for the beings of light often bring together people who are very close to each other in love in order to decisively influence their faith through them. If a person is capable of love, i.e., if he can show deep love for a fellow human being, then his state of soul is not hopeless either, his thinking can be directed into completely different directions through this love, for as long as the human being lives on earth he has countless possibilities to achieve realization. The first and most important thing, however, is the belief that the soul lives on after death. Thoughts of an afterlife must determine his entire way of life, and this requires deep faith, which a person can gain through the loving support of a fellow human being if it is not possible otherwise. The beings in the beyond will support all efforts, for they will struggle with patience and love to guide the erring human being into realization....
Amen
Vertaler