Vergelijk Kundgabe met vertaling

Meer vertalingen:

Levend geloof – Dood geloof – Conflicten – Kern

De geestelijke instelling van de mensen is zo verschillend, dat vaak de geringste aanleiding voldoende is om hen tegenover elkaar te laten staan en dit zal steeds het geval zijn, wanneer ze zich te zeer aan een leer vastklampen, die een afwijking van de door Christus verkondigde leer is. Zodra deze zuivere leer van Christus in een vorm gegoten is, zien de mensen dan eerder de vorm dan de kern en ze beschouwen elke afwijking als een ondermijning van de christelijke leer.

Maar degenen die met hun hart aan de vorm blijven hangen, kunnen niet de minste verandering verdragen en beschouwen deze veranderingen met vijandelijke gevoelens. Ze geloven wel voor het rijk van God te werken, maar zijn er ongeschikt voor, want ze onderwijzen alleen maar wat hun door mensen gegeven werd, zonder er met volle overtuiging voor op te kunnen komen, omdat het hen aan een eigen beleving ontbreekt.

Wie Gods woord aan de mensen door wil geven, moet het zelf van God ontvangen hebben, omdat hij anders loze woorden spreekt, die niet tot in het hart doordringen, omdat ze niet door God met Zijn kracht gezegend zijn. De door de mensen gegeven kennis kan eveneens een levend woord worden, wanneer de verbinding met God tot stand gebracht wordt en God Zelf nu dit woord nader aan de mensen verklaart en dit zodoende niet met het oor, maar met het hart opgenomen wordt.

Maar zo’n mens zal zijn kennis gebruiken om de medemens te onderwijzen, maar zich nooit van deze willen scheiden, wanneer hij anders denkt, dus volgens zijn opvatting in dwaling verkeert. Het levende geloof verbindt de mensen steeds inniger met elkaar. Het dode geloof daarentegen leidt tot scheidingen, want het levende geloof laat het hart spreken, het dode geloof het verstand. Het hart aanvaardt, waar het verstand afwijst, als het om goddelijke zaken gaat. Want het hart staat dichter bij het goddelijke, maar het verstand hecht zich meer aan de aarde.

De schools ontvangen kennis stemt heel vaak niet overeen met de van boven aangeboden goddelijke wijsheden en dit zal steeds conflicten geven tussen de mensen, zolang deze puur verstandsmatig willen onderzoeken. Het innige contact met God geeft de mens ook helderheid in het denken en wat hem een steen des aanstoots leek, is nu in een niets veranderd. En zo laten zulke conflicten zich onmiddellijk uit de wereld helpen, wanneer een ieder zich tot God Zelf wendt en om duidelijkheid vraagt. Wanneer er twee twisten, moet de ene ongelijk hebben, maar hij beseft dit niet. En als het de mensen ernst is wat de waarheid betreft, dan laten ze de opheldering van de kwestie over aan God Zelf, maar ze bestrijden elkaar niet of blijven niet aan uiterlijkheden hangen, die onbelangrijk zijn.

De zuivere waarheid is alleen maar weinig vertegenwoordigd onder de mensen, omdat het voor hen niet volstond en ze omgeven waren door mensenwerk. Als het mensenwerk nu eenmaal aangevallen wordt, dan is er grote verontwaardiging en de mens tracht hardnekkig het uiterlijke te behouden en hij slaat geen acht op de innerlijke kern, die hem in alle zuiverheid en zonder menselijke opsmuk aangeboden wordt. Het geschenk van God leidt veeleer tot ruzie onder de mensen en er vormen zich partijen voor en tegen de leer, die de mensheid in alle zuiverheid gegeven moet worden. Maar alleen die mensen, die innig om opheldering vragen, zullen het herkennen. Want alleen zij denken juist en zullen aannemen of afwijzen, zoals het de goddelijke wil is.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Peter Schelling

La foi vivante - la foi morte - Conflits - le noyau

La prédisposition d'esprit des hommes est si différente que souvent il suffit du moindre motif pour qu'ils s'affrontent, et cela sera toujours le cas lorsqu’ils s'accrochent trop à une doctrine qui est seulement une déformation de la Doctrine annoncée par le Christ. Dès que cette pure Doctrine du Christ est mise sous une forme déterminée, alors les hommes voient plus la forme que le noyau, et considèrent chaque déviation comme une déformation de la Doctrine chrétienne. Mais s'ils s'occupaient seulement du noyau, les hommes resteraient étroitement unis, parce que maintenant ils vivraient selon la Doctrine du Christ. Mais ceux qui attachent leur cœur à la forme, ne peuvent pas supporter le moindre changement et considèrent un tel acte avec des sentiments hostiles. Ils croient certes travailler pour le Royaume de Dieu, mais ils ne sont pas aptes, parce qu'ils en enseignent seulement ce qui a été transmis par les hommes, sans pouvoir le présenter avec une conviction totale, vu qu’à eux celle-ci manque. Celui qui veut donner aux hommes la Parole de Dieu, doit lui-même la recevoir de Dieu, autrement il dit seulement des mots vides qui ne pénètrent pas dans le cœur, parce qu'ils ne sont pas bénis par Dieu avec Sa Force. Le savoir transmis par des hommes peut aussi devenir la Parole vivante, lorsque le contact est établi avec Dieu, et maintenant Lui-Même explique à l'homme cette Parole, dès lors elle n'est plus accueillie par l'oreille, mais par le cœur. Un tel homme emploiera son savoir pour instruire le prochain, mais il ne voudra jamais s’en séparer si ce dernier pense différemment, donc selon son opinion il marche dans l'erreur. Une foi vivante unit les hommes toujours plus étroitement, une foi morte par contre mène à des séparations, parce que la foi vivante fait parler le cœur, tandis que la foi morte fait parler l’entendement. Le cœur affirme, l'entendement nie là où il s'agit de choses divines, parce que le cœur est plus près du Divin, alors que l'entendement reste plus attaché à la Terre. Très souvent le savoir accueilli scolairement ne coïncide pas avec les Sagesses offertes d'en haut, et cela générera toujours des conflits entre les hommes tant qu’ils voudront examiner celles-ci intellectuellement. L'intime prise de contact avec Dieu fournit aussi à l'homme la clarté de penser, et ce qui lui semblait une pierre d'achoppement est maintenant changé en rien. Et ainsi de tels conflits se laissent vite suspendre lorsque chacun se tourne vers Dieu Lui-Même et demande la lumière. Lorsque deux hommes se disputent, l’un au moins est dans l'erreur ; seulement il ne le reconnaît pas. Et si les hommes désirent sérieusement la Vérité, alors ils laissent à Dieu Lui-Même l'Éclaircissement des questions objet de la dispute, mais sans se combattre réciproquement ou bien afficher des d'extériorité qui sont inutiles. La pure Vérité est seulement peu présente entre les hommes, parce qu'à eux elle ne suffisait pas et elle a été entourée d'Œuvre d'homme. Si maintenant cette Œuvre d'homme est simplement effleurée, alors cela engendre un grand dédain, et l'homme cherche avec obstination à conserver l'extérieur et il ne s'occupe pas du noyau intérieur qui est offert dans toute sa pureté et sans Œuvre humaine ajoutée. Le Don de Dieu mène plutôt à des disputes entre les hommes, et il se forme des partis pour et contre la Doctrine qui doit être transmise à l'humanité dans toute sa pureté. Mais seulement ces hommes qui prient intimement pour avoir la lumière la reconnaîtront, parce qu'eux seuls sont dans la juste pensée et ils l’accepteront ou la refuseront conformément à la Volonté divine.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Jean-Marc Grillet