• Terug

Erupties – Activiteit van het ongebonden geestelijke

Zodra de kern van de aarde in beweging komt, gaat er een geweldig geraas door de lucht, want de omgeving van de aarde wordt de ontsnapping van het geestelijke uit het innerlijk van de aarde gewaar en er wordt een enorme schade aangericht. Want hetgeen in de hardste vorm gebonden was, wordt door zijn plotselinge vrijheid buitengewoon actief en beïnvloedt nu het al rijpere geestelijke op zo’n manier, dat in de natuur de meest merkwaardige veranderingen plaatsvinden, omdat het vrij geworden geestelijke, dat nog in het begin van zijn ontwikkeling staat, probeert zijn ontwikkelingsproces naar eigen goeddunken vorm te geven.

Het zou zich willen belichamen in scheppingen, die een hogere rijpheidsgraad als voorwaarde hebben. Maar het geestelijke in de vorm verweert zich daartegen en zodoende wordt er een strijd uitgevochten tussen het al rijpere geestelijke en het nog onvolmaakte en dit heeft een tumultueuze uitbarsting tot gevolg, die in de wereld hoorbaar zal zijn. En dit zal het begin zijn van dat, wat de gehele wereld in ontzetting zal brengen.

Het geestelijke in de aarde dringt naar de oppervlakte. Het verlangt naar licht en de plotselinge verandering van het gebied van het volledig nog niet verloste naar het rijk, dat ook al het geestelijke in zich bevat, dat de verlossing nabij is, is heel geschikt om de meest ongelooflijke gebeurtenissen in de natuur teweeg te brengen, die de mens niet aards verklaren kan, die echter allemaal wel hun verklaring hebben.

De toestroom van geestelijke wezens, die besloten hebben dienend werkzaam te zullen zijn en zich dus daartoe bereid verklaard hebben, vullen de ruimte buiten de aarde, waar de uitbarstingen plaatsvinden met een drang tot activiteit, die zich nog niet kan ontplooien en het spoort het zich in de atmosfeer bevindend nog ongebonden geestelijke tot buitengewone activiteit aan, zodat onvoorstelbare stormen zulke natuurrampen begeleiden en er natuurkrachten uitbreken. De mens zich geen idee kan vormen van de kracht en het gevolg hiervan. En daarom zal hij ook van elk denkvermogen beroofd zijn. Het geestelijke zal hem zo hard benauwen, dat hem elk verstandelijk beoordelen van het gebeuren ontbreekt en hij zwak en willoos alles over zich heen laat komen.

Zodra het geestelijke zich nu op de één of andere manier kan uiten en zijn drang tot activiteit eenmaal tot uitbraak laat komen, verminderen de bevingen op aarde. Hetgeen wil dienen scheidt zich af van hetgeen zich nog tegen God verzet. Het dringt naar de oppervlakte van de aarde, voegt zich bij een geestelijk wezen dat werkzaam is en met toegenomen kracht wordt nu de laatste werkzaamheid verricht.

Al deze wezens zijn nog ongebonden en razen daarom op een heel verwoestende manier uit. Ze zijn sterker dan het al gebonden geestelijke in de planten- en dierenwereld en dit geestelijke kan niet voldoende tegenstand bieden en zich niet verweren, zodat het ongebonden geestelijke de uiterlijke vorm hiervan verwoest en zodoende worden er vaak scheppingen ontbonden door juist deze natuurkrachten en dit met goddelijke toestemming. Want als de tijd gekomen is, die God voor het beëindigen van zulke rampen gesteld heeft, bindt Hij het nu vrij geworden geestelijke opnieuw in een uiterlijke vorm en wijst deze opnieuw haar werkzaamheid toe.

Er ontstaan zodoende weer volledig nieuwe scheppingen van allerlei soort. Wat leeft, vergaat en er ontstaat nieuw leven, wat God daarvoor bestemt. Daarom zullen zulke natuurrampen niet van lange duur zijn. Hoe ongeremder de vrij geworden krachten uitrazen, des te sneller worden ze weer gebonden, omdat anders een volledige vernietiging van het bestaande het gevolg zou zijn, wat echter niet de goddelijke wil is.

Er is alleen maar een verandering van het bestaande toegelaten, dat wil zeggen dat het door God gewild is, maar geen vernietiging van wat er bestaat. Maar de veranderingen zijn zo enorm, dat de mens hier tegenover een goddelijke wilsuiting staat, die hem in de diepste diepte moet aangrijpen, voor zover hij niet enkel puur werelds ingesteld is en de gebeurtenis alleen maar materieel beschouwt.

Wanneer de stem van God zelfs tijdens zulke gebeurtenissen niet tot hem spreekt, dan zijn de vreselijkste natuurverschijnselen zonder zin voor diens ziel. Dan is het geestelijke in hem zelfs nog ver achteruitgegaan en er is nauwelijks nog een andere mogelijkheid voor een geestelijk opwaartse ontwikkeling van zulke mensen, die zich tijdens zulke natuurrampen niet bewust worden van de grootte en almacht van God.

Amen

Eruptions.... Atividade do Unbound Spiritual....

Assim que o núcleo da Terra começa a agitar-se, um tremendo rugido percorre o ar, pois o ambiente da Terra sente a erupção do espiritual a partir do interior da Terra e é tremendamente afetado. Pois a forma mais dura do limite, até agora, torna-se extraordinariamente ativa através de sua liberdade repentina e agora influencia o espiritual já mais maduro de tal forma que as mudanças mais estranhas ocorrem na natureza, já que o espiritual que se tornou livre, que ainda está no início de seu desenvolvimento, tenta moldar o seu curso de desenvolvimento como ele vê..... Quer encarnar-se em criações que tenham um grau de maturidade superior como pré-requisito. Mas o espiritual na forma resiste a isso, e assim também se trava uma batalha entre o espiritual já mais maduro e o ainda imperfeito, e isso resulta em um surto tumultuoso que será audível no mundo. E este será o início do que mergulhará o mundo inteiro no horror.... O espiritual na terra empurra para a superfície, anseia por luz, e a súbita mudança da área do completamente não redimido para o reino, que também já mantém o espiritual próximo da redenção, é bem adequada para causar os processos mais inacreditáveis na natureza, que o homem não pode explicar a si mesmo terrenos, mas que todos têm a sua razão....

O influxo de entidades espirituais, que decidiram e assim se declararam dispostas a servir, preenche o espaço fora da Terra, onde ocorreram as erupções, com este impulso de atividade, que ainda não pode se desenvolver, e estimula o espiritual, que ainda não está preso e reside na atmosfera, a uma atividade extraordinária, de modo que tempestades inimagináveis acompanham tais desastres naturais e forças naturais irrompem (irrompem), de cuja força e efeito o ser humano não pode formar uma idéia. E, portanto, ele também será privado de toda a capacidade de pensar, a vontade espiritual o pressionará tanto que lhe faltará todo o julgamento racional dos acontecimentos e deixará tudo passar por ele, fraca e voluntariamente. Assim que o espiritual pode, de alguma forma, expressar-se e deixar passar o seu impulso de atividade, os tremores da Terra diminuem. O que quer servir separa do que ainda permanece em resistência a Deus, empurra em direção à superfície da Terra, une uma entidade espiritual em atividade, e esta última atividade é agora realizada com maior força. Todas estas entidades ainda não estão vinculadas e, portanto, correm um motim devastador. Eles são mais fortes do que aquilo que já está ligado no mundo vegetal e animal, e esta entidade espiritual não pode oferecer resistência suficiente e defender-se, de modo que a entidade espiritual sem limites destrói a sua forma externa e, assim, as criações são muitas vezes dissolvidas precisamente por essas forças da natureza, e isto com a aprovação divina; pois quando chegou o momento, que Deus fixou para o fim de tais desastres, Ele une novamente a entidade espiritual, que agora se tornou livre, em formas externas e atribui-lhes a sua actividade.... Assim, criações completamente novas de todos os tipos surgem novamente.... o que vive perece e o que Deus ordena a viver surge em nova vida.... É por isso que tais desastres naturais não vão durar muito tempo. Quanto mais descontroladas forem as forças libertadas, mais rapidamente serão novamente banidas, pois, caso contrário, o resultado seria uma destruição total do existente, o que, no entanto, não está na vontade divina. Apenas uma mudança do que existe é permitida, ou seja, vontade de Deus, mas não uma destruição do que é. No entanto, as mudanças são tão imensas que o ser humano é confrontado com uma expressão divina da vontade que o deve abalar nas profundezas mais profundas, desde que ele não seja meramente mundano e apenas visualize o processo materialmente. Se a voz do próprio Deus não fala com ele em tais eventos, então os fenômenos naturais mais poderosos são sem propósito para sua alma, então o espiritual nele ainda está muito longe em regressão, e não há quase nenhuma outra possibilidade de desenvolvimento espiritual superior para tais pessoas a quem a grandeza e onipotência de Deus não chega à sua consciência em tais desastres naturais....

Amém