• Terug

Waarom en wanneer is de kennis van vorige levens nodig?

Het is niet van belang wat voor standpunt de mensen innemen over een leer, die het vorige leven van de ziel behandelt, als ze op aarde maar een God welgevallig leven leiden. Voor hen is de kennis van de tijd vóór het aardse leven niet absoluut noodzakelijk. Maar de mensen, die er onverantwoord op los leven, niet aan hun ziel en de eeuwigheid denken en alleen maar het aardse leven de moeite waard vinden, moet de draagwijdte van hun levenswandel voor ogen gehouden worden en dus de kennis hiervan ter overweging gegeven worden, voor wat betreft de onnoemelijk kwellende en eindeloos lange weg die de ziel al afgelegd heeft en welke gevolgen een onbenut aards leven tot gevolg heeft.

De herinnering moet van de mens afgenomen worden, maar de kennis van de tijd vóór de belichaming als mens kan hem gegeven worden, omdat het hem vrijstaat het al dan niet aan te nemen. De ongelovige mens zal de waarheid hiervan namelijk bestrijden en hij zal zich daar niet door beïnvloed voelen. God laat hem echter de waarschuwing toekomen, opdat hij hoe dan ook zijn standpunt hierover bepaalt, er dus positief of negatief tegenover staat.

Onder de mensheid overheerst een ongelooflijke onverschilligheid. Het leven wordt als een vanzelfsprekendheid aangenomen, maar er wordt in de verste verte niet aan gedacht dat de mens ook een verantwoordelijkheid heeft voor de tijd van zijn aardse leven. Dat van hem een prestatie verwacht wordt. Dat hij een opdracht gekregen heeft, die hij vervullen moet. En om dit verantwoordelijkheidsgevoel in hem op te wekken, moet hij van zijn vorige leven weten, voor zover dit zonder geloofsdwang mogelijk is. De gedachte daaraan kan een aansporing zijn tot een bewuster leven en daarom geeft God de mensen deze kennis, dat nu door gewillige mensenkinderen aangenomen kan worden. Maar het hoeft ook weer niet dichter bij alle mensen gebracht te worden, voor het geval dat ze zich zonder deze kennis inspannen om een God welgevallig leven te leiden.

Maar de mensen de herinnering te geven, zou hen mateloos belasten en onbekwaam maken voor het aardse bestaan, want dit zou dan niet meer in vrije wil geleefd worden, maar de mens zou dwangmatig besluiten om binnen Gods wil te leven, als het mogelijk voor hem zou zijn om terugblikkend zijn lange gang over de aarde te zien. Als de mens zich echter inspant om een goed leven te leiden, dan zou de kennis van het vorige leven hem ook niet aan het schrikken maken, maar het zou het streven in hem vergroten om te voldoen aan de eisen van het leven en zich overeenkomstig de goddelijke wil te ontwikkelen.

De mens verzet zich namelijk vaak als hij iets volkomen onbekends als waarheid aan moet nemen. Daarom moet hem tegelijkertijd de verklaring gegeven worden en dan zal het hem begrijpelijk voorkomen, dat dit ook alleen maar een hulpmiddel zal zijn om de misleide mensen naar de juiste weg van het geloof terug te leiden. En zo bekeken, zal het ook aanvaardbaar voor hem zijn, wat hem over het voortleven van de ziel meegedeeld werd.

De mensheid, die zo ver van God afstaat, heeft zulke middelen nodig, want God kent haar nood en geeft haar daarom een kennis, die geschikt is om de geestelijke nood op te heffen. Maar de wil van de mens blijft evenwel vrij. Als hij tegenstribbelt om de kennis daarvan als waarheid aan te nemen, zal hij niet gedwongen worden. De tijd vóór de belichaming als mens kan hem immers niet anders duidelijk gemaakt worden dan door zulke leringen, die met goddelijke toestemming aan de aardse mens gegeven worden.

Amen

Porquê e quando é necessário o conhecimento de vidas passadas?....

Não é importante o que as pessoas pensam de um ensinamento que lida com a vida passada da alma, se elas só levam um modo de vida agradável a Deus na Terra. O conhecimento do tempo antes da vida terrena não é absolutamente necessário para eles. Mas as pessoas que vivem irresponsavelmente, que não pensam na alma e na eternidade e só consideram a vida terrena digna de atenção, devem ser conscientizadas das conseqüências do seu modo de vida e assim receber o conhecimento sobre o indizível agonizante e infinitamente longo caminho que a alma já cobriu e as conseqüências de uma vida terrena inutilizada. A lembrança tem que ser tirada do ser humano, mas o conhecimento do tempo antes da encarnação como ser humano pode ser-lhe transmitido porque lhe cabe aceitá-lo ou não. O ser humano descrente certamente negará a verdade disso e não se sentirá influenciado por ela. Deus, no entanto, envia-lhe o aviso para que, de alguma forma, tome posição sobre ele, afirmando-o ou negando-o. Uma indiferença inacreditável prevalece entre a humanidade, a vida é considerada como um dado adquirido, mas não é sequer remotamente considerado que o ser humano também tem uma responsabilidade pelo tempo da sua vida terrena, que se espera dele um feito, que uma tarefa foi estabelecida para ele, que ele tem que realizar.... E para despertar nele esse senso de responsabilidade, ele deve saber sobre sua vida passada, na medida do possível sem a fé obrigatória. O pensamento disto pode ser um incentivo para viver uma vida mais consciente e, portanto, Deus transmite este conhecimento a pessoas que agora podem ser aceitas por crianças terrenas dispostas, mas que, mais uma vez, não precisam necessariamente ser levadas a todas as pessoas se elas fizerem um esforço para viver uma vida agradável a Deus sem este conhecimento. Mas dar às pessoas o recolhimento colocaria um fardo imenso sobre elas e as tornaria incapazes de viver sua existência terrena, pois então não mais seria vivida em livre arbítrio, mas o ser humano decidiria compulsoriamente viver de acordo com a vontade de Deus, se lhe fosse possível olhar para trás, para sua longa vida na Terra. Entretanto, se uma pessoa se esforça para viver uma vida correta, o conhecimento da sua vida passada não a assustará, mas apenas aumentará o seu esforço para satisfazer as exigências da vida e para se moldar de acordo com a vontade divina. É certo que muitas vezes o ser humano resiste a aceitar como verdade algo completamente desconhecido para ele, por isso a razão deve ser-lhe transmitida ao mesmo tempo, e então lhe parecerá compreensível que isto também lhe parece ser apenas uma ajuda para conduzir as pessoas desencaminhadas de volta ao caminho certo da fé. E visto desta forma, também será aceitável para ele o que lhe é relatado sobre a existência contínua da alma. A humanidade, que está tão distante de Deus, precisa de tais meios, pois Deus conhece a sua adversidade e, portanto, traz à sua atenção o conhecimento que é adequado para remediar a adversidade espiritual. No entanto, a vontade do ser humano permanece livre. Se ele resistir a aceitar o conhecimento como verdade, não será obrigado a fazê-lo, mas o tempo antes da sua encarnação como ser humano não lhe poderá ser esclarecido de outra forma que não seja através de tais ensinamentos que são transmitidos às pessoas terrenas com aprovação divina....

Amém