• Terug

Geestelijke nood – Verantwoordelijkheidsgevoel – Harde vermaningen

Hoe onverantwoordelijk handelen de mensen ten opzichte van hun ziel, als ze zich voor het juiste inzicht afsluiten en elke hulp, die hun toegezonden wordt, afwijzen. Elke vermaning en waarschuwing is tevergeefs. Ze kennen te weinig betekenis aan het leven toe en ze hebben ook geen verantwoordelijkheidsgevoel. En toch spant God Zich in Zijn lankmoedigheid en geduld steeds weer in om hen tot het juiste denken op te voeden. Maar ze beseffen dit niet. En hoe koppiger ze zich voor Zijn woord afsluiten, des te dikker wordt het omhulsel van de ziel en er zijn heel grote schokken voor nodig om deze omhulsels open te laten barsten en de ziel vrij te laten komen. De geestelijke nood is veel groter, dan de individuele mens in staat is te herkennen.

Maar zelden is er, waar er meerdere mensen verzameld zijn, een gelovig mens bij en deze gelovige wordt uitgelachen, waar er naar hem geluisterd zou moeten worden. Maar zelden dringt het goddelijke woord de harten van de mensen binnen, want de wereld wil iets anders horen. Ze wil werelds vermaakt worden. Ze wil zich afleiding verschaffen en zich verheugen in wereldse praatjes. Ze wil niet onderricht worden en niet op de lichamelijke dood gewezen worden. Ze wenst alleen maar te leven, dat wil zeggen het aardse leven ten volle te benutten en te genieten. En de goddelijke woorden zijn daarvoor een hindernis. Ze bemoeilijken de drang naar het aardse leven. Ze belemmeren de roes van vreugde en verlagen het aardse genot.

Hoe bekrompener de mensen zijn, des te moeilijker is voor hen het goddelijke werkzaam zijn te verklaren, want dan hebben ze voor een geestelijke opwekken geen begrip. En ze proberen nu het ontbrekende begrip met een verhoogd werelds verlangen te compenseren, want ze ervaren hetgeen voor hen onbegrijpelijk is alleen maar als een druk en belasting en ze willen hieraan ontsnappen door de wereld nu echt toegedaan te zijn. En zonder de wil om de waarheid te kennen, kan deze hun niet aangeboden worden. En als deze hun aangeboden wordt, dan begrijpen ze het niet, omdat ze daar niet de wil toe hebben en het verlangen naar God slechts zwak in hen ontwikkeld is.

En daarom moet God hun andere vermaners sturen, die al hun verlangen naar wereldse genietingen in hen laat verstommen. Hij moet hen harder aanpakken, omdat ze geen acht slaan op de zachte aanrakingen, omdat ze de nabijheid van God niet voelen, als Hij Zich aan hen bekendmaakt. En zo wordt de mensheid een steeds zwaarder lot opgelegd en ze zal onder de druk moeten smachten en in de wereld en haar vermeende vreugden geen schadeloosstelling vinden. Het leven zal zo moeilijk te verdragen zijn, dat de ware troost alleen maar bij God te vinden zal zijn. In Zijn woord, dat Zijn liefde en barmhartigheid aan eenieder belooft, die zich naar Hem toekeert en de wereld opgeeft.

Amen

La misère spirituelle – le sentiment de responsabilité – Sévères Avertissements

Avec combien d'irresponsabilité les hommes agissent vis-à-vis de leur âme, lorsqu’ils se ferment à la juste connaissance et refusent toute l’aide qui leur est envoyée. Chaque mise en garde et chaque Avertissement est inutile, ils attribuent trop peu d'importance à leur vie et ils n'ont aucun sens de leur responsabilité. Dieu s’efforce toujours de nouveau au travers de Sa Longanimité et de Sa Patience de les éduquer vers de justes pensées, mais ils ne reconnaissent pas cela. Plus obstinément ils se ferment à Sa Parole, plus épaisse devient l'enveloppe de l'âme et alors il faut les secouer très fort pour que ces enveloppes se cassent et que l'âme soit libérée. La misère spirituelle est beaucoup plus grande que ce que l'homme est en mesure de reconnaître. Il se trouve seulement de rares fois un homme croyant au milieu de plusieurs hommes rassemblés, et ce croyant est moqué alors qu’il devrait être écouté. Seulement rarement la Parole divine pénètre dans le cœur des hommes, parce que le monde veut entendre quelque chose d'autre, il veut être entretenu d’une manière mondaine, il veut se distraire et se réjouir avec des discours terrestres, il ne veut aucun Enseignement et aucune indication concernant la mort du corps ; il exige seulement la vie ; c'est-à-dire exploiter la vie terrestre et en jouir. Pour cela les Paroles divines sont pour lui un obstacle, elles empêchent sa poussée pour la vie terrestre, elles empêchent l'euphorie de joie et diminuent la jouissance terrestre. Plus les hommes sont limités, plus il est difficile de leur expliquer l’Action divine, parce qu'ils n'ont alors aucune compréhension pour la vie spirituelle, et maintenant ils cherchent à compenser la compréhension manquante par une augmentation du désir pour le monde, parce qu'ils perçoivent ce qui leur est incompréhensible seulement comme une pression et un poids et veulent l'éviter en flattant encore davantage le monde. Sans la volonté de reconnaître la Vérité celle-ci ne peut pas leur être offerte, ils ne la comprennent alors pas parce qu'ils n'en ont pas la volonté, et le désir pour Dieu est seulement faiblement développé en eux. Donc Dieu doit leur envoyer d’autres mises en demeure qui feront devenir muet en eux tout désir de jouissances mondaines. Il doit les saisir plus durement, parce qu'ils ne s'occupent pas de ses contacts suaves, parce qu'ils ne sentent pas la Proximité de Dieu, lorsqu’Il s'annonce à eux. Ainsi sur l'humanité est chargé un sort toujours plus dur, et sous la pression elle devra languir et ne trouvera aucune indemnisation dans le monde ni auprès de ses présumés amis. La vie sera supportée avec tant de difficultés que la vraie Consolation ne pourra être trouvée que seulement en Dieu, dans Sa Parole, qui promet Son Amour et Sa Miséricorde à tous ceux qui se tournent vers Lui et renoncent au monde.

Amen