• Terug

Gedachten zijn geestelijke kracht

Als de mens inzicht heeft, beschouwt hij zijn gedachten en opvattingen niet meer als zelf verworven, d.w.z. als uit hem zelf afkomstig maar als dat wat het werkelijk is - als uitstraling van geestelijke wezens die hun kennis aan de mens willen doorgeven, en het hem daarom zolang trachten over te brengen, tot hij het als geestelijk bezit zich heeft toegeeigend.

Een gedachte is derhalve geestelijke kracht - dus iets geestelijks dat zich uit het rijk hierna een weg naar de aarde gebaand heeft om door het gedachtenapparaat van de mens te worden opgenomen, waar het hem dan bewust wordt. Het denken van de mens moet nu bijgevolg met de geest van dat wezen overeenstemmen dat van de mens bezit neemt, of aan wie de mens zich overgeeft.

Deze uitstraling van kracht van de geestelijke wezens is enorm, doch doen goede zowel als slechte wezens moeite hun uitstralingen naar de aarde te zenden, maar altijd zal deze uitstraling alleen ontvangen worden door gelijk gezinde aardse wezens. Zo zal dus ieder mens dat toegezonden krijgen wat d.m.v. gedachten wordt doorgegeven, wat overeenstemt met zijn wezen. Altijd zal dàt uitgedeeld worden wat verlangd wordt, en dus zal daar waarheid worden aangeboden waar de mens hongerig is naar waarheid, leugen echter daar waar de leugen woont.

Het geestelijk bezit van de mens zal dus van dien aard zijn zoals de mens het zelf wil, daar hem dit, beantwoordend aan zijn wil, ook geschonken wordt door de geestelijke wezens. De mens kan niets uit zichzelf voortbrengen, hij is niet in staat vanuit zichzelf gedachten te laten ontstaan, juist - omdat gedachten geestelijke kracht zijn, deze kracht hem echter eerst moet worden toegezonden uit het geestelijke rijk.

Alleen de onwetende mens gelooft van zichzelf de geestelijke vader van zijn gedachten te zijn. Hij praat alleen de mening na van hen die van de wereld zijn en die beweren, dat het denken enkel een functie is van bepaalde organen en totaal onafhankelijk van vreemde inwerking, tot stand komt. Dat derhalve de mens al zijn gedachten zelf heeft en er geen directe of indirecte beïnvloeding van het denken aan ten grondslag ligt. Dat dus goede of slechte, diepe of oppervlakkige gedachten steeds van de mens zelf uitgaan en daarom eigen verdiensten zijn.

De geestelijke kracht die daarbij beschikbaar is loochent hij, omdat hij die helemaal niet erkent. Derhalve zijn zulke mensen ook niet gemakkelijk van de waarheid te overtuigen als deze d.m.v. gedachten overgebracht zou worden, daar zij het proces van het denken nog niet juist begrijpen - dus ook niet geloven kunnen.

Het eigenlijke wezen van de gedachte is hun nog iets onbegrijpelijks - en zal het ook blijven - zolang, tot zij hun eigen ontoereikendheid inzien als het erom gaat diepgaande problemen op te lossen, als de gedachtengang faalt, als de mens vanuit zichzelf de laatste verklaring geven wil. Pas als hij zich met vertrouwen- en verlangend naar de waarheid-wendt tot de geestelijke wezens en hun om opheldering verzoekt, zal hij ondervinden hoe hem nu geestelijke kracht in de vorm van gedachten toevloeit, en hij zal beseffen dat hij niet de schepper van zulke gedachten kan zijn, maar dat hem iets geestelijks wordt overgebracht door geestelijke wezens uit het rijk hierna.

Amen

Pensamentos poder espiritual....

Em plena realização, o ser humano já não considera o seu pensamento material como adquirido por si mesmo, ou seja, como proveniente de si mesmo, mas como aquilo que realmente é.... como emanação de seres espirituais que querem transmitir seu conhecimento ao ser humano e assim tentar transmiti-lo a ele até que ele o tenha apropriado como conhecimento mental. Cada pensamento é, portanto, força espiritual, portanto, algo espiritual, que se deslocou do reino do além para a Terra, a fim de ser recebido pelo aparelho de pensamento do ser humano e agora chega à sua consciência. Consequentemente, o pensamento do ser humano deve corresponder ao espírito do ser que toma posse do ser humano ou ao qual o ser humano se entrega. A emanação de força dos seres espirituais é enorme, mas tanto os seres bons como os maus estão igualmente empenhados em enviar essas emanações para a Terra, e essa emanação será sempre recebida por seres terrenos com os mesmos pensamentos. Assim cada ser humano receberá as transmissões mentais que correspondem à sua natureza.... O que é desejado será sempre distribuído, e assim a verdade será oferecida onde o ser humano tem fome da verdade, mas a mentira será oferecida onde a mentira está igualmente em casa. O pensamento material do ser humano será, portanto, do tipo que o próprio ser humano quer, uma vez que ele também será considerado pelos seres espirituais de acordo com a sua vontade. O ser humano não pode produzir nada de próprio, ele é completamente incapaz de deixar que os pensamentos surjam de dentro de si mesmo, precisamente porque os pensamentos são força espiritual, mas essa força primeiro tem de lhe ser dada a partir do reino espiritual. Apenas o homem ignorante acredita ser o criador dos seus pensamentos. Ele apenas repete a opinião daqueles que são do mundo, que o pensamento é meramente uma função de certos órgãos e que ele se realiza de forma completamente independente da influência externa, que, portanto, o ser humano nutre todos os seus pensamentos e que nenhuma influência direta ou indireta está subjacente ao seu pensamento.... que, portanto, pensamentos bons ou maus, profundos ou superficiais têm sempre a sua origem no próprio ser humano e são, portanto, o seu próprio mérito. Ele nega a força espiritual, porque não a reconhece de modo algum. E, portanto, tais pessoas não são facilmente convencidas da verdade se ela foi transmitida por meios mentais, porque ainda não compreendem realmente o processo de pensar e, portanto, também não podem acreditar nisso. A verdadeira essência do pensamento ainda é algo incompreensível para eles e permanecerá assim até que eles reconheçam sua própria inadequação quando se trata de resolver problemas profundos.... quando o trem de pensamento falha, então o ser humano é suposto dar a explicação final de si mesmo. Somente quando ele se volta para os seres espirituais, confiando e desejando a verdade, e lhes pede esclarecimento, ele experimentará por si mesmo como a força espiritual flui para ele na forma de pensamentos, e perceberá que ele não pode ser o originador de tais pensamentos, mas que algo espiritual lhe é transmitido por seres espirituais do reino do além....

Amém