De onbeperkte macht van de Allerhoogste wordt, gezien het optreden van de mensheid, in twijfel getrokken en daarom zal God de Heer Zich moeten uiten, opdat de mensen Hem weer herkennen en Hem leren vrezen, waar ze Hem eigenlijk lief zouden moeten hebben. Maar om Hem te herkennen, moeten de mensen in Hem geloven en dit geloof moet opgewekt worden door de zichtbare tekenen van Zijn kracht en Zijn macht.
De mensen, die Zijn liefhebbende hand niet herkennen, moeten Zijn straffende hand voelen en nu in de nood aan een hoogste Wezen denken en Deze om erbarming vragen. En zodoende verschijnt Hij zichtbaar in de wolken van de hemel, dat wil zeggen, dat Hij in de nabijheid van de aarde is. Hij zweeft als een wolk omlaag naar de aarde. En Hij geeft de aarde dauw en regen. Hij opent de bron van de waarheid, Hij doordrenkt de dorstige aarde met Zijn woord, opdat degenen, die aan Hem denken, kracht en lafenis toegestuurd wordt, opdat ze sterk zijn, als Hij Zich zichtbaar uiten wil.
Hij zal komen op de wolken van de hemel. De mensheid gelooft daar niet in, want ze herkent Hem niet. Ze is blind en niet bereid om te geloven. Ze let niet op de voortekenen. Ze wijst alles af, wat tot het herkennen van de waarheid zou kunnen leiden. En als de Heer nu Zijn macht tot uitdrukking wil brengen, is daar ook de noodzaak voor gegeven, want waar een macht niet erkend wordt, moet ze zich in haar sterkte uiten en dit staat binnenkort voor de deur.
De mensen horen de stem van hun Heer niet meer. Ze letten enkel nog op de stem van de wereld en zodoende moet eerst het geloof in de wereld, in de aardse macht aan het wankelen gebracht worden. Er moet een gebeurtenis plaatsvinden, waar de aardse macht geheel faalt, waar dus de mensen de machteloosheid van deze macht, die ze tot nog toe vreesden en waaraan ze gehoorzaamden, herkennen. Ze moeten inzien, dat deze macht niet de geringste verandering of verbetering van hun toestand bewerkstelligen kan en ze nu in hun nood hun gedachten naar een macht toewenden, die boven al het aardse staat. Ze streven nu door het gebed de verbinding met deze macht na.
Het denken van de mensheid is misleid en er moet daarom iets gebeuren, wat de mensen aanleiding geeft tot een ander denken. Ze worden als het ware tot een ander denken gedrongen, waar God, dat wil zeggen een boven alles staande macht, het middelpunt is en dat is niet anders meer mogelijk dan door een gewelddadige, natuurlijke gebeurtenis met een onvoorstelbare uitwerking.
De mensen zullen tegenover ongekende moeilijkheden staan. Ze zullen zich er vol ontzetting van bewust worden, dat aardse hulp onmogelijk is. Dat ze in een toestand verkeren, waar weermiddelen niet werken. Dat ze aan de elementen overgeleverd zijn en ze zich berustend moeten schikken. Dat wil zeggen, hun lichamelijke eind verwachten of een beroep doen op goddelijke hulp, God in een innig gebed aanroepen, dus een macht boven zich erkennen, Die de mensen nog redding kan brengen in deze nood. Dan pas is de ban gebroken. Dan pas is het mogelijk, dat de kracht van God tot uiting komt en naar de mens toevloeit, hem of nu het aardse leven veiligstelt of hem in het volste besef vanuit het aardse leven naar het hiernamaals over laat gaan, wat gelijk staat met de opwekking tot leven.
Het aardse leven is niet de hoogste vervulling, maar slechts een middel tot het doel. Maar als het doel op aarde bereikt is, dan kan het leven zonder bezwaar opgegeven worden, want dan is de binnenkomst in het hiernamaals enkel een moment van losmaken van de zwaarte van de aarde. En ofschoon de nood van de mensen ook ondraaglijk lijkt, ze is de laatste mogelijkheid voor de mensen om zich op hun eigenlijke levensdoel te bezinnen. Ze is het laatste middel om de almacht van God en de waardeloosheid van aardse goederen te herkennen.
Amen
VertalerA perfeição de poder do Altíssimo é duvidada pelo comportamento da humanidade e, portanto, o Senhor Deus terá de se expressar para que as pessoas O reconheçam novamente e aprendam a temê-Lo onde realmente O devem amar. Mas para reconhecê-lo as pessoas têm de acreditar nEle, e esta fé será despertada através das manifestações visíveis da Sua força e do Seu poder. As pessoas que não reconhecem a Sua mão amorosa sentirão a Sua mão punidora e agora, na adversidade, recordarão um Ser supremo e apelarão a Ele por misericórdia. E assim Ele aparece visivelmente nas nuvens do céu, ou seja, Ele está perto da terra.... Ele flutua para a terra como uma nuvem.... E Ele dá orvalho e chuva à terra.... Ele abre a fonte da verdade, Ele rega a terra sedenta com a Sua Palavra, para que a força e o refresco fluam para aqueles que se lembram Dele, para que eles sejam fortes quando Ele se expressar visivelmente. Ele virá nas nuvens do céu.... A humanidade não acredita nisso porque não O reconhece, é cega e não quer acreditar, não presta atenção aos sinais, rejeita tudo o que possa levar ao reconhecimento da verdade. E se o Senhor agora quer expressar o Seu poder, a necessidade disso também é dada, pois onde um poder não é reconhecido tem que se expressar na sua força, e isso é iminente. As pessoas não ouvem mais a voz do seu Senhor, elas apenas prestam atenção à voz do mundo, e assim a fé no mundo, no poder terreno, deve primeiro ser abalada. Um evento tem de ocorrer onde o poder terreno falha completamente, onde as pessoas reconhecem a impotência daqueles a quem temiam e obedeciam até agora. Eles devem reconhecer que este poder não pode trazer a mínima mudança ou melhoria na sua situação e agora, na sua adversidade, voltam os seus pensamentos para um poder que está acima de todas as coisas terrenas.... e assim, agora, esforça-te por ter contacto com este poder através da oração. O pensamento da humanidade é mal orientado e, portanto, algo tem de acontecer que fará com que as pessoas pensem de forma diferente, elas serão, por assim dizer, forçadas a outro pensamento onde Deus, ou seja, um Poder acima de tudo, é o centro, e isso só é possível através de indicações violentas, através de eventos naturais de impacto inimaginável.... As pessoas serão confrontadas com dificuldades inimagináveis, elas perceberão com horror que a ajuda terrena é impossível.... que estão numa situação em que os antídotos são ineficazes, estão à mercê dos elementos e têm de se submeter, isto é, esperar o seu fim físico ou invocar a ajuda divina, invocar Deus em oração sincera, reconhecendo assim um Poder acima de si mesmas que ainda pode trazer salvação ao ser humano a partir desta adversidade. Só então o feitiço será quebrado, só então será possível que a força de Deus se expresse e flua para o ser humano, seja para assegurar a sua vida terrena ou para deixá-lo passar da vida terrena para o além em pleno conhecimento, o que equivale ao despertar para a vida. A vida terrena não é a maior realização, mas apenas um meio para atingir um fim. Se, porém, o fim for alcançado na Terra, a vida pode ser abandonada sem hesitação, pois então a entrada no além é apenas o momento da libertação de todo o peso terreno. E mesmo que as dificuldades das pessoas pareçam insuportáveis, esta é a última oportunidade para as pessoas reflectirem sobre o seu verdadeiro propósito na vida. É o último meio de reconhecer a onipotência de Deus e a inutilidade dos bens terrenos.
Amém
Vertaler