Het met God verbonden wezen herkent zijn bestemming, want het is zich van zijn oorsprong bewust en het streeft naar het hoogste doel, de vereniging met God. Het is dus nu in het laatste stadium genegen om zijn tegenstand tegen God op te geven en deze wil levert hem de volledige liefde van God op, die nu zo tot uiting komt, dat de mens naar het hoogste doel geleid wordt, zodat het ongehinderd de weg naar boven af kan leggen. Zo’n levensweg op aarde is niet zo lastig, want omdat de wil een drang heeft naar God en het wezen bereid is om te dienen, is de strijd, die strikt genomen alleen de wil op God moet richten, niet meer nodig.
Maar als de mens nu de vereniging met God op aarde zoekt, dan heeft het elke tegenstand opgegeven en hoeft het daarom nooit weerstand te bieden aan de pogingen van de tegenstander om de wil terug te winnen. Hij is nu teruggekeerd tot God en leeft het leven alleen nog maar om zich te zuiveren van datgene, wat nog aards aan hem is. Want de wil tot God kan wel heel sterk zijn, maar de wereld kan ook de mensen nog gevangennemen.
Maar het verlangen ernaar moet volledig overwonnen zijn, voordat de volledige vereniging met God plaats kan vinden. En daarom moet het aardse leven benut worden om zich vrij te maken van elk verlangen. Als het verlangen naar God overheersend is, dan zal het geen grote moeite kosten, maar als het verlangen naar de wereld nog sterk is, dan zal er nog strijd voor de mens weggelegd zijn. En daarom zal degene, die nog niet innig genoeg met God verbonden is, moeten lijden en degene, wiens verlangen louter naar God en de vereniging met Hem uitgaat, zal stil en vredig zijn weg over de aarde mogen gaan.
En daarom is de mate van lijden tegelijkertijd de beste controle voor het eigen verlangen. Als de mens nog lijden moet, is hij nog niet volledig gezuiverd. Maar God helpt hem om zich vrij te maken van aardse verlangens en wijst hem door het lijden op het verkeerde van zijn verlangens. Hij wil het de mens gemakkelijk maken om zelfs nog het laatste aardse verlangen te verwijderen. Hij wil door het lijden het denken van de mens naar Hem leiden, zodat spoedig alleen geestelijke gedachten hem bezighouden en er nu geen hindernis meer bestaat voor de uiteindelijke vereniging met God.
En dus zullen jullie alleen opwaarts kunnen gaan, wanneer jullie je vaker met de hemelse Vader verbinden, wanneer jullie door al het aardse heen naar Hem verlangen en verder niets verlangen, dan Zijn liefde en genade om voortaan in Zijn nabijheid te mogen vertoeven. Dan zal jullie dit in zo’n mate toegestuurd worden, dat jullie kunnen worden, wat jullie bestemming is, namelijk ware kinderen van God, die Zijn wil in zich dragen en zich dus overeenkomstig de wil van God gevormd hebben. Jullie zullen je met het meest volmaakte en hoogste Wezen, van Wie jullie eens zijn uitgegaan, verenigen.
Amen
VertalerL'être uni avec Dieu reconnaît sa destination, parce que celui-ci se rend compte de son origine et tend au but ultime, à l'unification avec Dieu. Donc dans le dernier stade il a déjà la volonté de renoncer à sa résistance contre Dieu, et cette volonté lui est procurée par le très plein Amour de Dieu qui maintenant se manifeste de sorte que l'homme soit guidé au but ultime pour qu'il puisse parcourir la dernière marche vers le Haut sans entrave. Une telle vie terrestre n’est pas si difficile, parce qu’étant donné que la volonté pousse vers Dieu et que l'être est prêt à servir, la lutte n'est plus nécessaire, il faut vraiment seulement orienter sa volonté vers Dieu. Et si maintenant l'homme cherche l'unification avec Dieu sur la Terre, alors il n’a plus besoin d’autant de résistance car il n’a plus jamais à combattre contre les tentatives de l'adversaire de reconquérir sa volonté. Maintenant il est revenu à Dieu et vit sa vie seulement encore pour s'enlever complètement les scories de ce qui est encore terrestre en lui. Parce que la volonté pour Dieu peut certes être très forte, mais le monde peut encore capturer l'homme. Le désir pour cela doit être entièrement dépassé avant que puisse avoir lieu l’unification définitive avec Dieu. Et pour cette raison la vie terrestre doit être utilisée pour se libérer de chaque avidité. Si le désir pour Dieu prédomine, cela ne coûtera alors pas une grande fatigue, mais si le désir pour le monde est encore fort, alors l'homme devra affronter encore des luttes, et donc celui qui n'est pas encore assez uni intérieurement avec Dieu devra souffrir, mais celui qui a seulement le désir pour Dieu et pour l'unification avec Lui pourra passer sa vie terrestre tranquille et dans la paix. Ainsi l'état de souffrance est en même temps le meilleur contrôle pour le vrai désir. Si l'homme doit encore souffrir, c’est qu’il n'est pas encore entièrement sans scories. Mais Dieu l'aide à se libérer des avidités terrestres et à travers la souffrance lui montre ses désirs erronés. Il veut rendre facile à l'homme l’élimination de ses derniers désirs terrestres. À travers la souffrance il veut guider les pensées de l'homme sur Lui-Même, de sorte qu’il soit vite incité seulement à des pensées spirituelles et qu’il ne subsiste en lui maintenant plus aucun empêchement pour la dernière unification avec Dieu. Et donc vous pourrez arriver en haut seulement si vous vous unissez plus souvent avec le Père céleste, si au-delà de tout le terrestre vous Le désirez et ne désirez pas autre chose que Son Amour et Sa Grâce pour pouvoir demeurer dorénavant dans Sa Proximité. Alors cela arrivera dans la mesure où vous pouvez devenir ce qui est votre destination, être de vrais fils de Dieu qui portent en eux Sa Volonté et se sont formés selon la Volonté de Dieu, vous vous unirez avec l'Être le plus parfait et le Plus haut dont une fois vous êtes procédés.
Amen
Vertaler