• Terug

Onderzoeken van en positief staan tegenover de geestelijke krachten

Wijs niet af, wat jullie niet begrijpelijk lijkt. En als voor jullie het werkzaam zijn van de geestelijke kracht twijfelachtig voorkomt, laat dan nochtans jullie oordeel achterwege totdat jullie je uitvoerig hebben laten informeren en dat weer met behulp van goddelijke kracht, die jullie in het gebed af moeten smeken.

Want het menselijke verstand is werkelijk niet toereikend en zonder gebed is juist enkel het menselijke verstand werkzaam. Er zijn zoveel zaken, die voor jullie niet verstandsmatig te doorgronden zijn en toch kunnen jullie daarom niet beweren, dat er geen verklaring voor is. Maar ze moet buiten het menselijke verstand gezocht worden. In het geestelijk werkzaam zijn van deze krachten, die net als jullie bestaan, zij het voor jullie niet zichtbaar of tastbaar. Maar het laatste sluit het aanwezig zijn van deze wezens niet uit, want het kijken met de lichamelijke ogen en het horen met de lichamelijke oren is iets, wat met de aarde verbonden is en dat met het verlaten van deze aarde tot een einde komt.

Maar het geestelijk schouwen is een gevolg van geestelijk streven. Het vereist een zekere geestelijke graad van rijpheid. Bijgevolg kunnen deze wezens en hun werkzaam zijn niet zichtbaar waargenomen worden. Maar ze daarom geheel af willen wijzen is een menselijke dwaling. Deze geestelijke krachten zijn pas dan te aanvaarden, wanneer de mens tenminste de wil heeft om daarover opheldering te krijgen. Deze wil laat voor hem iets al meer geloofwaardig lijken, dan wat hij anders niet als waarheid aannemen kan, terwijl een onmiddellijk afwijzen kenbaar maakt, dat hij geheel niet van zins is om iets bovennatuurlijks te doorgronden.

De wil om te weten, beïnvloedt ook het vermogen om te geloven. Maar de wil om deze geestelijke krachten te onderzoeken, is onder de mensen nu heel minimaal en het gevolg daarvan is, dat deze krachten zich maar zelden zo kunnen uiten, dat deze uitingen hun als bewijs geleverd zouden kunnen worden. Dus wordt de kennis over deze krachten steeds minder en de bereidwilligheid om ze te aanvaarden steeds zeldzamer.

Want steeds proberen de mensen om verstandsmatig alle buitengewone verschijnselen te verklaren en maken daardoor het werkzaam zijn van de wezens onmogelijk. Het geestelijke wil geestelijk onderzocht worden, maar verstandsmatig onderzoek vereist tastbare bewijzen. Maar het geestelijke kan niet tastbaar bewezen worden. Maar als de mens minder zijn verstand gebruikt en God innig om opheldering vraagt en nu het antwoord gevoelsmatig verwacht, zal dit hem toegestuurd worden en het zal hem niet meer onaannemelijk lijken. En dit is al het werkzaam zijn van deze geestelijke wezens, die anders niet herkend kunnen worden dan door de bereidwilligheid van de wil. Door het geloof.

Amen

Erforschen und Bejahen der Geisteskräfte....

Verwerfet nicht, was euch nicht faßlich erscheint. Und so euch das Wirken der Geisteskraft zweifelhaft dünkt, haltet dennoch mit eurem Urteil zurück, bis ihr euch eingehend informiert habt und das wieder mit Hilfe göttlicher Kraft, die ihr im Gebet erflehen sollt. Denn es ist der menschliche Verstand wahrlich nicht ausreichend, und ohne Gebet ist eben nur der menschliche Verstand tätig. Es gibt so viele Dinge, die zu ergründen euch verstandesmäßig nicht gelingen wird, und doch könnt ihr darum nicht behaupten, daß es keine Erklärung dafür gibt.... Nur muß sie dort gesucht werden, was außerhalb des menschlichen Verstandes liegt.... im geistigen Wirken jener Kräfte, die gleich euch existieren, nur euch nicht sichtbar oder greifbar. Letzteres schließt aber nicht das Vorhandensein jener Wesen aus, denn mit den leiblichen Augen zu schauen und mit leiblichen Ohren zu hören ist auch nur etwas irdisch Bedingtes, das mit dem Verlassen dieser Erde sein Ende findet. Das geistige Schauen aber ist eine Folge geistigen Strebens, setzt also einen gewissen geistigen Reifegrad voraus, folglich können diese Wesen und ihr Wirken sichtbar nicht wahrgenommen werden. Sie darum aber gänzlich ablehnen zu wollen ist menschliches Irren. Es sind jene Geisteskräfte erst dann zu bejahen, wenn der Mensch überhaupt den Willen hat, darüber aufgeklärt zu werden. Dieser Wille schon läßt ihm etwas glaubhafter erscheinen, was er sonst nicht als Wahrheit annehmen kann, wohingegen ein sofortiges Ablehnen kennzeichnet, daß er gar nicht willens ist, etwas Übersinnliches zu ergründen. Der Wille zu wissen beeinflußt auch die Glaubensfähigkeit.... Der Wille, jene Geisteskräfte zu erforschen, ist aber nun sehr minimal unter den Menschen, und die Folge davon ist, daß sich diese Kräfte auch nur selten äußern können so, daß diese Äußerungen ihnen als Beweis geliefert werden könnten. Also wird das Wissen um diese Kräfte immer geringer und die Annahmewilligkeit daher immer seltener.... Denn immer versuchen die Menschen, verstandesmäßig alle außergewöhnlichen Erscheinungen zu erklären und machen dadurch das Wirken der Wesen unmöglich. Geistiges will geistig erforscht werden....verstandesmäßiges Forschen aber fordert greifbare Beweise.... Geistiges jedoch kann greifbar nicht bewiesen werden. Sofern der Mensch aber weniger seinen Verstand gebraucht und Gott innig um Erleuchtung bittet und nun gefühlsmäßig die Antwort erwartet, wird diese ihm zugehen und ihm nicht mehr unannehmbar erscheinen, und dies ist schon das Wirken jener geistigen Wesen, die anders nicht erkannt werden können als durch die Bereitschaft des Willens.... durch den Glauben....

Amen