• Terug

Voortijdige verwoesting - Het vrij worden van het geestelijke

Een grenzenloze verwarring van het denken, waaraan de hebzucht en heerszucht ten grondslag ligt, laat de wantoestanden hand over hand toenemen. En het gebod van liefde wordt totaal veronachtzaamd. De demon heeft zich van de wereld meester gemaakt, iedereen aast op bezit en schuwt geen list en gemeenheid om het te bereiken. Er is geen eerlijk streven, waarmee de mens zich bezighoudt, niets is er rechtmatig voor God en God kan nooit meer Zijn Zegen geven over datgene, wat de wereld nastreeft. Want de wereld streeft alleen naar aardse macht, een behaaglijk leven en bezit. En dit alles is aandeel van de boze en daarom bedient de mens zich ook alleen van de middelen van de boze, zoals daar zijn geweld, leugen, huichelarij en bedrog. Maar Gods Wil is elkaar in liefde te dienen, niets te eisen, niets af te dwingen, maar te vragen en te geven. De mensen moeten in vrede naast elkaar leven en hun aards bestaan gebruiken om voor hun ziel te zorgen. Maar hoe kan er aan de ziel worden gedacht, als de mens alleen maar leeft om aardse goederen te winnen? Hij wendt al zijn kracht aan om de materie te vermeerderen, die hij toch moet overwinnen, en hij onttrekt deze kracht aan de ziel, die ze nodig heeft voor haar positieve ontwikkeling.

De enorme nood van de ziel wordt nog vergroot door het wederrechtelijk in bezit nemen van aards goed, als het op onrechtmatige wijze wordt verworven. Want het geestelijke in die materie komt in opstand tegen de zielen, die er wederrechtelijk bezit van nemen. Want het geestelijke voelt al het onrecht en zijn verontwaardiging brengt als het ware de ziel van de mens in het nauw, ofschoon ze zich hiervan niet helder bewust wordt. Bovendien zal ook het onrijpe geestelijke, dat vrij werd bij gewelddadige verwoestingen, die niet door God gewild zijn, zich bij dit verontwaardigde geestelijke in de materie voegen en dus eveneens de ziel belasten. Daarom zal zich wederrechtelijk toegeëigend goed nooit zegen brengen aan diegenen, die het goddelijke gebod van liefde niet achtten en uit eigenbelang en hebzucht hiertegen zondigden.

God heeft aan elk scheppingswerk zijn tijd gesteld, om het geestelijke dat het in zich draagt tot rijpheid te brengen. Alle maatregelen van menselijke zijde, die uit egoïstische beweegredenen een gewelddadige voortijdige verwoesting ervan als doel hebben, zijn te veroordelen, want ze hebben een vrijworden van het geestelijke in onrijpe toestand tot gevolg, dat op de mensen een schadelijke uitwerking heeft, voorzover God de zijnen niet beschermt tegen de invloed ervan. In een bepaalde tijdsduur zal deze invloed merkbaar worden, tot het onrijpe geestelijke weer in een nauwe uiterlijke vorm is verbannen en dit het weer de mogelijkheid geeft rijp te worden. Maar de ziel van diegene, die van zoiets de schuld heeft door liefdeloosheid, zal hiervoor eens zwaar moeten boeten, want haar ontwikkeling is geremd en vaak zelfs helemaal op losse schroeven komen te staan. De tijd op aarde wordt niet door haar gebruikt om zich positief te ontwikkelen, integendeel, alleen tot vermeerdering van het aardse; tot vermeerdering van datgene, wat hem heeft vastgehouden door eindeloze tijden heen. De ziel verlost zich er niet van, veeleer begeert ze het weer opnieuw en dit is haar geestelijke achteruitgang.

Amen

Destruição prematura.... Libertando a.... Espiritual

Uma confusão sem limites de pensamento deixa os males, que se baseiam na ganância e na ânsia de poder, correr desenfreadamente. E o mandamento do amor é completamente desconsiderado. O demónio apoderou-se do mundo, tudo é ganancioso por posses e não se afasta da astúcia e das artimanhas para as alcançar. Não é um esforço honesto que o homem persegue.... Nada é justo diante de Deus, e Deus nunca pode dar Sua bênção ao que o mundo luta por ele. Pois o mundo só se esforça pelo poder terreno, bem-estar e posses. E tudo isto é parte do mal, e por isso o ser humano só usa os meios do mal, que são a violência, a mentira, a hipocrisia e o engano.... Mas a vontade de Deus é servir uns aos outros com amor, não exigir nada, não forçar nada, mas pedir e dar.... As pessoas devem viver juntas em paz e usar a sua existência na Terra para cuidar das suas almas. Mas como se pode pensar na alma se o ser humano só vive para ganhar o bem terreno? Ele usa todas as suas forças para aumentar a matéria, que supostamente deve superar, e priva a alma dessa força, que ela precisa para um desenvolvimento superior. As imensas dificuldades da alma são até aumentadas pela posse ilegal de bens terrenos, se estes forem adquiridos de forma ilegal. Pois o espiritual nesse assunto se rebela contra as almas que se apossam dele de forma ilegal. Pois o espiritual sente toda a injustiça, e a sua indignação, por assim dizer, oprime a alma do ser humano, ainda que este não esteja claramente consciente disso. Além disso, substâncias espirituais imaturas, que foram liberadas durante a destruição violenta que não é a vontade de Deus, se juntarão a essa substância espiritual ultrajada na matéria e assim também sobrecarregarão a alma. Portanto, a apropriação ilegal de bens nunca trará bênçãos àqueles que desconsideraram o mandamento divino do amor e pecaram contra ele por interesse próprio e ganância. Deus tem dado a cada obra da criação seu tempo para trazer à maturidade a substância espiritual dentro dela. Todas as medidas humanas que visam uma violenta destruição prematura da mesma por razões egoístas devem ser condenadas, pois resultam numa libertação do espiritual num estado imaturo, o que tem um efeito prejudicial sobre as pessoas, a menos que Deus proteja os Seus da influência do mesmo. Esta influência se fará sentir durante um certo período de tempo, até que a substância espiritual imatura seja novamente banida para uma nova forma externa que lhe ofereça a oportunidade de amadurecer novamente. Mas a alma daquele que causou tal interrupção pela indelicadeza terá um dia que pagar muito por ela, pois seu desenvolvimento é inibido e muitas vezes até posto em questão. O tempo na terra não é usado por ela para um desenvolvimento superior, mas meramente para o aumento da.... terrestre. pelo aumento daquilo que o manteve sob o seu feitiço através de infinitas vezes.... A alma não se redime mas deseja-a de novo, e este é o seu declínio espiritual....

Amém