• Terug

Ceremoniën - Kindschap Gods

De Wil van God is dus genegeerd en daaruit is een wantoestand ontstaan, die het geloof ernstig in gevaar brengt. Maar weinig mensen begrijpen de kern en deze weinige vervullen wel de voorgeschreven geboden, maar zijn tegelijkertijd zo met de Heer verbonden, dat ze uit deze verbinding de kracht putten, die ze echter toeschrijven aan het vervullen van die geboden. Deze verkeerde opvatting schaadt weliswaar zijn ziel niet, maar ook zonder uiterlijk herkenbare ceremoniën kan de mens die kracht toevloeien, als zijn hart alleen maar de aaneensluiting met God zoekt en er de weg voor baant. Terwijl de ceremoniën zonder innige aaneensluiting helemaal geen zegen als gevolg zullen hebben.

Verder is het belangrijk eens een standpunt in te nemen met betrekking tot de vraag over het kindschap Gods. Volgens dogma heeft alleen de katholiek er recht op, zich een kind Gods te mogen noemen. Dit is een totaal verkeerde opvatting, die door niets is te motiveren. Wie het zich eraan gelegen laat liggen, onverdroten aan zich te werken en dus streeft naar volmaaktheid, wie steeds maar zichzelf en zijn handelen aan een streng onderzoek onderwerpt, wie voortdurend probeert de goddelijke Wil te vervullen, die neemt het kindschap Gods serieus en deze beschouwt de Vader als Zijn kind. Maar nooit zijn plichten en hun vervulling zo waardevol als een blijmoedig dienen van God in alle wilsvrijheid. Dwang laat nooit de eigen wil aktief worden.

Het vervullen van de geboden in een toestand van dwang is niet bijzonder verdienstelijk voor God, maar de geringste vrijwillige overgave aan Zijn Schepper is uitermate bevorderlijk voor de vooruitgang van de ziel van de mens. En dus heeft God wel steeds de mensen met Zijn Wil in aanraking laten komen, maar Hij heeft nooit bevolen plichtmatig Zijn Wil te vervullen, want voor Hem is het alleen van waarde, wanneer de mens zichzelf overwint en uit liefde tot God van alles op zich neemt. Want nu pas buigt de wil van de mens zich en streeft hij bewust naar de verbinding met de Vader in de hemel. Nu pas wordt de weg gebaand voor de verhouding van het kind met de Vader. De mens doet zijn best, de Vader in de hemel gehoorzaam te zijn gelijk een kind. Het kind heeft zijn Vader lief en probeert Hem plezier te doen en zichzelf zo te vormen, dat de Vader het vol Liefde aan Zijn Hart drukt en aldus streeft de mens bewust naar het kindschap Gods.

Amen

Cérémonies – Progéniture de Dieu

La Volonté de Dieu a été si négligée que cela a débouché sur un abus qui met sérieusement en danger la foi. Peu d'hommes seulement saisissent le noyau de la Doctrine et un petit nombre de ceux-ci s'acquittent des Commandements prescrits par l’église, et en même temps sont unis avec le Seigneur qui leur donne avec ce lien la Force qui leur permet d'accomplir ces Commandements. Cette opinion erronée ne nuit pas à son âme, mais cette Force peut affluer à l'homme même sans cérémonies reconnaissables à l'extérieur, si seulement son cœur cherche l'unification avec Dieu et se soumet. Tandis que des cérémonies sans union intime n'ont pour conséquence aucune bénédiction. En outre il est important de prendre position sur la question de la progéniture de Dieu. Selon le dogme, seulement le catholique a le droit de pouvoir s'appeler fils de Dieu mais cela est une opinion totalement fausse qui ne peut être justifié par rien. Celui qui cherche à travailler sur lui sans interruption et tendre ainsi au perfectionnement, celui qui soumet toujours seulement lui-même et son action à un examen sévère, celui qui tend constamment à s'acquitter de la Volonté divine, celui-ci fait sérieusement partie de la progéniture de Dieu et le Père le considérera comme Son fils. Mais les obligations et leur accomplissement ne seront jamais aussi précieux qu’un joyeux service de Dieu dans la libre volonté. La contrainte ne fait jamais devenir active la volonté. L'accomplissement des Commandements dans l'état de contrainte n'est pas particulièrement méritant devant Dieu, mais le moindre libre dévouement à son Créateur est un progrès extraordinaire pour l'âme de l'homme. Ainsi Dieu a toujours porté près de l'homme Sa Volonté, mais Il n'a jamais commandé de s'acquitter par devoir de Sa Volonté, parce que pour Lui une chose n’a de la valeur que seulement lorsque l'homme se vainc lui-même et, par amour pour Dieu prend quelque chose sur lui, parce que seulement maintenant la volonté de l'homme plie et tend consciemment au lien avec le Père dans le Ciel, seulement maintenant est commencé le juste rapport du fils avec le Père ; lorsque l'homme s’efforce d'être obéissant au Père dans le Ciel comme un fils aime son Père et cherche comment Lui faire plaisir et à se former lui-même, de sorte que le Père le prenne affectueusement sur Son Cœur alors l'homme tend consciemment à la progéniture de Dieu.

Amen