• Terug

Kruisdood van Jezus

Met alle innerlijkheid zich de kruisdood van Jezus voor te stellen is zo oneindig zegenrijk voor de ziel die opwaarts streeft. Het was het moment van de grootste lichamelijke zwakheid en geestelijke sterkte. Jezus zag Zijn einde komen en Zijn geest vertoefde al bij de Vader, maar de grootste pijnen dwongen het lichaam nog naar de aarde en de ziel leed bovenmatige kwellingen wegens de duisternis van hen die de schuld hadden aan Zijn dood. Het leed van de Stervende aan het kruis was onuitsprekelijk en alleen een diepgevoelige ziel is in staat zich bij benadering de vernederingen voor te stellen die het leed van Zijn ziel vergrootten. Hij vernam uit de diepte der hel de bitterste verachtingen. Zijn lichaam was uitgestoten, de hele wereld was donker en zonder licht en de grootte van de zondeschuld lag als een ontzaglijke last op Zijn schouders. Hij droeg deze last en zond de woorden omhoog: "Vader, vergeef hen." Zijn ziel was liefde, vurigste opofferende liefde voor al deze mensen die schuld hadden aan Zijn onuitsprekelijk lijden. Hij dronk de kelk tot op de bodem, Zijn lichaam werd zwakker, tot uiteindelijk de ziel zich losmaakte en zich verhief naar de Vader.

De dood van Jezus aan het kruis is van zo onvoorstelbaar grote betekenis voor de mensen, en toch krijgt dit grootste werk van liefde en barmhartigheid zo weinig aandacht. Alleen de in de liefde vaststaande mens is in staat de volle omvang hiervan te beseffen, maar voor de mensen zonder liefde is de dood van Jezus onbetekenend, want hun ontbreekt elk gevoel daarvoor, welk offer Jezus Christus heeft gebracht in overgrote liefde. Want de goddelijkheid van Jezus, de in Hem in alle volheid wezenlijk aanwezig zijnde Geest Gods, heeft zich in het uur van de dood van Hem teruggetrokken en de mens Jezus volbracht deze daad tot verlossing van de mensen uit alle zondeschuld. Bijgevolg heeft de mens geleden. Het uur van de dood werd zonder enige verlichting door Hem ondergaan. Het lichaam en de ziel leden onvoorstelbare smarten, want alleen zo kon het verlossingswerk worden volbracht, opdat het leed van de mensheid minder werd. Alleen zo kon alle zondeschuld teniet worden gedaan, dat overgrote Liefde het leed droeg, wat deze zondeschuld noodgedwongen als gevolg had.

De wereld heeft bijna geen begrip meer voor dit grootste werk van liefde van een Mens. Ze gaat er achteloos aan voorbij, ja, ze tracht het waardeloos te maken doordat ze het niet meer betekenis toekent dan de daad van een idealist, wiens motieven pas later omschreven werden zoals nu de christelijke leer het doet. Daarmee wordt echter juist de verlossing van de mens in twijfel getrokken. De verlossingsgedachte wordt verworpen en Jezus Christus dus alleen als een wereldhistorisch persoon erkend, evenwel een geestelijke samenhang van Zijn dood met de gehele mensheid wordt ontkend. En dit geheel verkeerde denken van de mensen heeft het nodig gemaakt dat de Heer zich wederom bekommert om de mensen, dat Hij hun de zuivere waarheid overbrengt opdat het geloof in de verlossing door Jezus Christus niet onder de mensen verloren zal gaan, maar in hen weer levend zal worden.

Amen

Jesus morte na cruz

Imaginar a morte de Jesus na cruz com toda a sua interioridade é tão infinitamente benéfico para a alma que luta para cima. Foi o momento da maior fraqueza física e força espiritual. Jesus viu Seu fim chegar e Seu espírito já estava habitando com o Pai, mas o corpo ainda foi forçado à terra pela maior dor, e a alma sofreu tormento em excesso por causa da escuridão daqueles que foram responsáveis por Sua morte. O sofrimento dos moribundos na cruz era indescritível, e só uma alma profundamente sensível pode imaginar as humilhações que aumentavam o sofrimento da sua alma. Ele ouviu das profundezas do inferno o abuso mais amargo, Seu corpo foi ostracizado.... o mundo inteiro estava escuro e sem luz, e a grandeza da culpa do pecado era um fardo tremendo sobre Seus ombros.... Ele carregou este fardo e enviou as palavras: "Pai, perdoa-lhes....". Sua alma era o amor, o amor mais quente e sacrificial por todas essas pessoas que eram culpadas pelo Seu sofrimento indescritível. Ele bebeu o copo ao máximo, o seu corpo ficou mais fraco, até que finalmente a alma se separou e se levantou para o Pai.... A morte de Jesus na cruz tem um significado tão inconcebível para a humanidade e, no entanto, esta maior obra de amor e misericórdia recebe tão pouca atenção.... Só o ser humano amoroso é capaz de apreciar a sua magnitude, mas a morte de Jesus não tem sentido para as pessoas sem amor, pois lhes falta todo o sentido do sacrifício que Jesus Cristo fez em amor avassalador. Para Jesus 19 a divindade, o espírito de Deus que nEle existe em toda a plenitude, retirou-se dEle na hora da morte, e o homem Jesus realizou este ato para a redenção das pessoas de toda culpa de pecado. O ser humano sofreu, portanto, a hora da morte foi provada por ele sem qualquer alívio, o corpo e a alma sofreram uma dor inimaginável.... porque só assim foi possível realizar o acto de Salvação para que o sofrimento da humanidade fosse reduzido.... Só assim toda a culpa do pecado poderia ser redimida, para que um amor maior do que grande suportasse o sofrimento que esta culpa do pecado inevitavelmente implicava. O mundo já não tem mais compreensão para esta maior obra de amor de um ser humano, passa por ela descuidadamente, de fato, tenta desvalorizá-la, atribuindo-lhe não mais importância do que à ação de um idealista cujos motivos só mais tarde foram substanciados na forma como o ensino cristão faz hoje. No entanto, é precisamente a redenção do homem que é posta em questão, a idéia de redenção é rejeitada e assim Jesus Cristo só é reconhecido como uma pessoa histórico-mundo, mas uma conexão espiritual com toda a humanidade é negada a Sua morte. E este pensamento completamente errado das pessoas tornou necessário que o Senhor cuidasse misericordiosamente das pessoas novamente, para lhes transmitir a pura verdade para que a fé na redenção através de Jesus Cristo não se perca entre as pessoas, mas volte a ganhar vida nelas....

Amém