• Terug

Spraak

Gedurende ondenkbare tijden is de spraak van de mens de uitdrukkingsvorm van zijn denken en de mens bedient zich hiervan om het resultaat van zijn denken aan de medemensen door te geven. De wijze Schepper heeft hun het middel in handen gegeven, dat de mensen met elkaar verbinden moet. En Hij heeft hun tegelijkertijd een mogelijkheid gegeven om door dit middel alle activiteiten van de gedachten te formuleren om de medemensen deel te laten nemen aan elke geestelijke beleving.

In een bepaald stadium van zijn ontwikkeling is deze gave hem weliswaar niet ter beschikking gesteld. Maar het denkvermogen was in dezelfde tijd nog niet ontwikkeld en daarom zullen beiden pas de juiste waarde hebben, wanneer het elkaar onderling aanvult. Dat wil zeggen, wanneer de spraak eenvoudig en helder uitdrukken kan wat de mens in de gedachten beweegt.

Dat de mens zich van de spraak moet bedienen om elkaar wederzijds te begrijpen, is Gods wil, want er moet hem daardoor de gelegenheid geboden worden om op de medemensen in te werken en hem zijn geestelijke activiteit duidelijk te maken. En de geestelijke activiteit zou alle mensen daardoor tot zegen moeten zijn, doordat hun iets gegeven kan worden, wat de eigen gedachten nog niet in zich opgewekt hebben. Want de mensen zijn weer vrij in hun denken. Hun gedachten kunnen goed en ook slecht zijn en dus ook een overeenkomstig goede of slechte uitwerking op de medemensen hebben, als dit gedachtengoed door de spraak van deze mens overgedragen wordt.

En het zal dus begrijpelijk zijn, hoe juist de spraak een belangrijke factor in het bestaan op aarde is. Hoe alles wat de mensen geboden wordt, voor hen pas door de spraak begrijpelijk wordt. En hoe zonder de spraak het gehele leven de mensen veel eentoniger zou beroeren en hoe zonder het overdragen via de spraak iedereen zijn leven alleen voor zichzelf zou leven, omdat er geen mogelijkheid was om de andere mensen van de eigen opvattingen in kennis te stellen. Er zouden geen uitlatingen naar de mensen gedaan worden en de omgang onder elkaar zou veel meer een gevaar vormen, want iedereen houdt zich uitsluitend met zijn eigen gedachten bezig, zonder te weten, dat elk mens in staat is om anders te denken.

Dit valt pas goed te begrijpen, wanneer men bedenkt, dat de mens voortdurend één of andere gedachte uitwerkt en dat dus talloze gedachten weer in het niets zouden verdwijnen, als ze zich niet door de spraak de weg naar de medemensen zouden kunnen banen en dus daar weer tot geestelijke werkzaamheid aan zouden sporen en steeds nieuwe gedachten ter wereld zouden brengen.

En daarom is de spraak als geschenk van God niet hoog genoeg te waarderen, want ze maakt in de eerste plaats voor degenen die geestelijk zoeken een levendige geestelijke uitwisseling mogelijk. En dit is er aanleiding toe, dat de geestelijk actieve mens zich aanzienlijk gemakkelijker omhoog kan worstelen, want er kan hem van alle kanten op velerlei manieren een regelmatig onderricht geboden worden en het is alleen weer de wil van de mens om dat, wat hem door de spraak aan geestelijk goed overgedragen wordt gelovig op te nemen en zo tot de hoogte te geraken, wat hem zonder deze goddelijke gunst onvergelijkelijk veel zwaarder zou vallen en er dus buitengewoon veel meer tijd nodig zou zijn, als de mens de staat van rijpheid van zijn ziel zonder zo’n mogelijkheid om de gedachten door te geven, zou moeten bereiken.

Want de goddelijke liefde en wijsheid hebben sinds eeuwigheid alleen maar het doel om de weg omhoog voor de wezens op aarde zo gemakkelijk mogelijk te maken. En Hij gaf hun daarom deze genade om de spraak te mogen gebruiken om voor elkaar de weg naar boven gemakkelijker te maken.

Amen

Le langage

Depuis des temps inimaginables le langage de l'homme a été la forme d'expression de sa pensée et l'homme s'en est servi pour transmettre au prochain le résultat de sa pensée. Le sage Créateur lui a donné dans la main un outil qui doit unir les hommes réciproquement, et en même temps Il lui a donné la possibilité de formuler au travers de cet outil toute activité mentale pour faire participer le prochain à chaque vicissitude spirituelle. A un certain stade de son développement ce Don lui est interdit, mais en même temps la faculté de penser est encore sous-développée en lui, et les deux choses auront ensuite seulement leur juste valeur lorsqu’elles se compléteront réciproquement, c'est-à-dire lorsque la langue pourra exprimer simplement et clairement ce que l’homme pense mentalement. Que l'homme doive se servir du langage pour la compréhension réciproque, c’est la Volonté de Dieu, parce qu'avec cela il lui est offert l'occasion d'agir sur le prochain et de lui transmettre sa propre activité mentale, et avec cela tous les hommes doivent arriver à la Bénédiction de l'activité mentale, et ainsi il peut être transmis quelque chose que les pensées n'ont pas encore réveillé en lui, parce que les pensées des hommes sont libres, elles peuvent être bonnes ou même mauvaises et donc agir respectivement bien ou mal sur le prochain lorsque ce patrimoine mental est transmis au travers du langage. Et par conséquent il est compréhensible que vraiment le langage est un facteur important dans l'existence terrestre, comme tout ce qui est offert aux hommes, car sans le langage toute la vie toucherait les hommes d’une manière monotone, et sans la transmission verbale chacun vivrait sa vie seulement pour lui-même, vu qu’il n'existerait aucune possibilité de porter à la connaissance des autres hommes son sentiment, il n'arriverait aucune expression aux hommes, et la vie en communauté serait très menacée, parce que chacun s'occuperait exclusivement avec ses pensées, sans savoir que chaque homme est capable de penser autrement. Cela devient bien compréhensible seulement si on pense que l'homme élabore toujours et continuellement quelque pensée et que donc d’innombrables pensées disparaîtraient dans rien si elles ne pouvaient pas trouver la voie vers le prochain au travers du langage et cela stimulaient ensuite de nouveau une activité mentale qui générerait toujours de nouvelles pensées. Et donc le langage comme Don de Dieu n’est pas considéré avec assez de valeur, parce qu'en premier lieu il rend possible à un chercheur spirituel un échange spirituel et c’est pourquoi l'homme qui vit spirituellement peut lutter beaucoup plus facilement pour arriver en haut, parce que de partout il peut lui être offert sous de multiples formes une instruction régulière, et c’est à nouveau seulement à la volonté de l'homme d’accueillir avec foi ce qui est transmis comme patrimoine spirituel à travers le langage, et ainsi d’arriver en haut, chose qui sans cette facilité divine lui serait incomparablement difficile et donc demanderait un temps extraordinairement long si l'homme devait atteindre l'état de maturité de son âme sans une telle possibilité de transmettre ses pensées. Parce que l'Amour et la Sagesse divine cherchent depuis l'Éternité à rendre aux êtres terrestres leurs remontée le plus facile possible, et donc ils ont donné cette Grâce de pouvoir employer le langage pour se rendre réciproquement plus facile la montée vers le Haut.

Amen