• Terug

Eigendunk – Zelfkennis

De ergste vijand van de mens is dat zijn eigendunk hem niet verlaat, want hij is dan in zekere zin zonder zelfkennis. Hij ziet zichzelf in een verkeerd licht en doet dus niets anders, dan zichzelf nog verhogen in plaats van zichzelf in alle deemoed rekenschap te geven, zijn fouten en gebreken te herkennen en ze te bestrijden.

Aan elk streven naar volmaaktheid moet het besef voorafgaan, maar wie zichzelf in de spiegel van rechtvaardigheid en onaantastbaarheid beziet, streeft niet naar boven, want hij waant zich al boven. Hij heeft ook geen verlangen naar een opwaartse ontwikkeling, omdat hij zich niet bewust is van zijn gebrekkige staat van rijpheid. En hij zal ook zelden een desbetreffende aanwijzing accepteren, omdat hij zich van zijn waarde bewust is en hij daarom buitengewoon ver verwijderd is van het ware besef van de toestand van zijn ziel.

En dus zal het nauwelijks mogelijk zijn om een van de waarde van zijn persoonlijkheid overtuigd mens de noodzaak van het streven naar volmaaktheid duidelijk te maken, want steeds zal hij dit wel bij zijn medemensen op zijn plaats vinden, maar nooit bij zichzelf. Hij herkent zijn eigen grootste gebrek niet en vindt dus moeilijk de weg naar het inzicht. Hij heeft een bepaald enorm groot gevoel van eigenwaarde, dat hem hindert om zich deemoedig vragend aan de Vader in de hemel toe te vertrouwen en dus is dit gevoel van eigenwaarde de grote vijand van de ziel. Hij buigt niet voor de Vader en hij dient nog veel minder. En dit hindert hem bij de opwaartse ontwikkeling van zijn ziel, want de mens kan niets hoogs bereiken, als hij er niet bewust naar streeft. En hij zal weer niet streven naar iets, wat hij gelooft te bezitten.

Alleen wie zwak en klein meent te zijn, vraagt om hulp. Maar de grote en sterke gelooft deze hulp niet nodig te hebben. En dus vertrekt hij met lege handen en heeft op het eind geen weg omhoog te verwachten, want elke hoogte moet nagestreefd worden.

Wanneer nu dat gevoel van eigenwaarde van een mens zo sterk ontwikkeld is, dan is voor hem de verwijdering van de eeuwige Godheid ook niet goed te begrijpen en hij doet nu van zijn kant niets om deze afstand te verkleinen. Hij laat integendeel de aardse wereld zelfs nog op zich inwerken, zodat de afstand tot God steeds merkbaarder aan de dag treedt, want hij gelooft dat hij zoveel kennis heeft, dat hij alles, wat hem voor zijn zielenheil aangeboden wordt hautain afwijst, steeds vanuit het gezichtspunt van zijn onaantastbaarheid en van zijn waarde uitgaand.

Hij beschouwt zichzelf als voorbeeldig en wil iets anders niet accepteren. Hij accepteert geen leringen en is zoals voorheen afwijzend, als van hem een verandering van zijn wezen geëist wordt, want hij waant zich boven alles verheven en dat is toch de grootste hindernis op de weg naar het juiste inzicht. Want alleen degene, die zich in de diepste diepte waant, kan tot de hoogte geraken. Want diegene vraagt God innig om Zijn hulp, die hem door de Vader liefdevol verleend wordt, terwijl degene die gelooft niet zo behoeftig te zijn, dat hij om de hulp van de Vader moet vragen, zonder enige hulp ook niet tot boven kan geraken.

Amen

Auto-consciencialização.... Autoconhecimento....

Este é o pior inimigo do homem, essa presunção não o deixa, pois ele está então, por assim dizer, sem autoconhecimento. Ele se vê a si mesmo sob uma falsa luz e, portanto, nada mais faz do que aumentá-la, em vez de chamar-se a si mesmo a prestar contas com toda humildade, reconhecendo suas falhas e defeitos e combatendo-os. Todo esforço pela perfeição deve ser precedido de reconhecimento, mas aquele que se vê no espelho da retidão e da inviolabilidade não se esforça para cima, mas se imagina já acima; ele também não tem desejo de desenvolvimento superior, porque não está consciente do seu estado defeituoso de maturidade. E ele também raramente aceitará uma dica a este respeito, pois está consciente do seu valor e, portanto, imensamente distante do verdadeiro reconhecimento do seu estado de alma. E assim será muito difícil explicar a necessidade de lutar pela perfeição a uma pessoa que está convencida do valor da sua personalidade, pois ela sempre a achará apropriada nos seus semelhantes, mas nunca em si mesma..... Ele não reconhece a sua maior falha e, portanto, tem dificuldade em encontrar o caminho para a realização.... ele tem um certo sentido excessivo de si mesmo que o impede de humildemente se confiar ao Pai do céu, e assim esse sentido de si mesmo é o maior inimigo da sua alma.... ele não se curva perante o Pai.... e menos ainda serve.... E isso o impede do desenvolvimento superior de sua alma, pois o ser humano não pode alcançar nada elevado se não se esforçar conscientemente por isso.... e novamente não se esforçará por algo que acredita possuir. Só quem se acha pequeno e fraco é que pede ajuda.... Mas os grandes e fortes acreditam que ele não precisa disso. E assim ele vai embora de mãos vazias e, em última análise, não tem nenhuma ascensão a esperar, pois cada altura deve ser esforçada. Se o sentido do eu de uma pessoa é tão fortemente desenvolvido, então a distância da Deidade eterna não é completamente compreensível para ela e ela não faz nada para reduzir essa distância. Pelo contrário, ele permite que o mundo terreno o influencie, de modo que a distância de Deus se torne cada vez mais perceptível, pois acredita ser tão conhecedor que rejeita de modo superior tudo quanto lhe é oferecido para a salvação da sua alma, sempre a partir do ponto de vista da sua inviolabilidade e do seu valor. Ele se considera exemplar e não quer aceitar mais ninguém, não aceita nenhum ensinamento e continua a rejeitar se lhe for exigida uma transformação de sua natureza, pois isso lhe parece estar acima de tudo e, no entanto, é o maior obstáculo no caminho do verdadeiro conhecimento, pois somente aquele que acredita estar no mais profundo pode atingir a altura..... pois este último apela sinceramente a Deus pela Sua ajuda, que lhe é concedida amorosamente pelo Pai, ao passo que este último não acredita que tenha tanta necessidade da ajuda do Pai e, portanto, também não pode ascender sem qualquer ajuda....

Amém