De ziel strijdt om haar bevrijding en de strijd is niet gemakkelijk. Daarom geeft de Heer jou alle ondersteuning en als de ziel bereidwillig is, wordt ze ook de hulp gewaar en heeft ze er het grootste voordeel van. Maar de ziel, die zich verzet, moet de strijd tegen de vijandelijke macht zelf uitvechten en verkeert daarom in de grootste nood.
Om nu hun weerstand te overwinnen, om de wil van zulke zielen gewillig te maken, legt de Heer hun leed en kwelling van allerlei soort op met de bedoeling, dat dit een gunstige uitwerking heeft en de weerstand af laat nemen. En daarom hebben juist mensen, die in voortdurende weerstand tegen de voor hen toegankelijke genade leven, vaak een zwaar aards lot, dat zich op verschillende manieren uit.
Het gebeurt niet zelden, dat alle pogingen van de geestelijke wezens in het hiernamaals om deze zielen te helpen, direct afgewezen worden en dat de mens dus gelooft om zonder elke geestelijke hulp het leven aan te kunnen. Dat hij duidelijk alle wenken afwijst, door welke hem hulp geboden zou kunnen worden en dat de schenking van het goddelijke woord hem niet dankbaar in juichen uit laat barsten, omdat naar zijn mening al het goddelijke te hoog en dus te ver verwijderd is om zich duidelijk met de mensen op aarde te kunnen verbinden.
En zo schakelen ze elke directe hulp uit, en het begrip genade is voor hen onbegrijpelijk, als ze het in hun dagelijkse leven toe zouden moeten passen. Slechts een direct geestelijk ondervinden bevrijdt hen van deze verkeerde mening en wederom zullen juist zulke mensen veel te nuchter denken om een bovennatuurlijk werkzaam zijn te willen erkennen en ze wijzen liever resoluut alles af, dan dat ze het zouden willen onderzoeken. En zo zal het ernstig met zo’n ziel, die van geen enkele kant hulp aanvaarden wil, gesteld zijn en toch bezit ze zelf weer een te zwak geloof om zichzelf met geestelijke kracht in verbinding te stellen.
Ze strijden en vechten op aarde en proberen hun mening als de enig juiste neer te zetten en dit is zo ontzettend belastend voor de ziel, want haar toch zo zware strijd op aarde is zonder enig succes en bevrijdt haar moeilijk uit haar kwellende toestand. En het is buitengewoon moeilijk om zo’n ziel te helpen, want ze erkent niets, dan wat ze zien en voelen kan, dus ook niet de duidelijke schenking van goddelijke genade.
En dus ontvangt ze begrijpelijkerwijs ook niet het genot van zo’n genadegift en blijft ze, zoals voorheen, net zo lang in dezelfde duisternis van de geest, totdat de mens zacht en meegaand geworden is en ze de aangeboden genade uit de hand van Vader bereidwillig in ontvangst neemt om enkel en alleen de ziel uit haar nood en benauwdheid te helpen.
Amen
VertalerA alma luta pela sua libertação e a batalha não é fácil. Portanto, o Senhor lhe concede todo apoio e, se a alma estiver disposta, também sentirá a ajuda e dela tirará o maior benefício. Mas a alma que resiste tem de travar a batalha contra o próprio poder hostil e está, portanto, em grande aflição. Para vencer a sua resistência, para subjugar a vontade de tais almas, o Senhor lhe impõe todo o tipo de sofrimento e tribulação com a intenção de que isso tenha um efeito benéfico e enfraqueça a resistência. E é por isso que as pessoas que vivem em constante resistência à graça de que dispõem muitas vezes têm um destino terreno difícil que se manifesta de várias maneiras. Não é raro que todos os esforços dos seres espirituais do além para ajudar essas almas sejam rejeitados e que o ser humano acredite, portanto, que pode dominar a vida sem qualquer ajuda espiritual.... que, obviamente, rejeita todas as indicações através das quais lhe poderia ser oferecida ajuda, e que a concessão da Palavra divina não o faz aplaudir com gratidão, porque, em sua opinião, tudo o que é divino é demasiado elevado e, portanto, demasiado distante para que Ele possa unir-se tão visivelmente com as pessoas na Terra. E assim excluem toda ajuda direta, e o termo graça é incompreensível para eles caso a apliquem na sua vida diária. Somente uma experiência espiritual direta os libertará dessa opinião errônea e, mais uma vez, precisamente essas pessoas estarão demasiado sóbrias para querer reconhecer um trabalho supersensível e, por isso, preferem descartar tudo o que está fora de controle do que querer examiná-lo. E assim tal alma estará em mau estado, que não quer aceitar ajuda de nenhum lado e, no entanto, tem uma fé demasiado fraca para entrar em contacto com a força espiritual. Eles lutam e lutam na Terra e tentam apresentar sua opinião como a única correta, e isso é tão imensamente pesado para a alma, afinal, sua difícil luta na Terra é sem sucesso e dificilmente a libera de sua situação agonizante. E ajudar tal alma é extremamente difícil, pois ela não reconhece nada além do que pode ver e sentir, portanto nem mesmo a atenção óbvia da graça divina.... E assim, compreensivelmente, também não goza de tal graça e permanece na mesma escuridão espiritual até que o ser humano se tenha tornado suave e complacente e aceite de bom grado a graça oferecida pela mão do Pai, a fim de apenas ajudar a alma a sair da adversidade e da angústia....
Amém
Vertaler